Wir codzienności wciągnął mnie odkąd wróciłam z Azji, ale to nie znaczy, że zapomniałam o niej. Wręcz przeciwnie, porządkuję zdjęcia i wspomnienia i już niedługo postaram się napisać coś więcej o kulinarnej stronie naszej wyprawy. Zatem proszę potraktować dzisiejszy przepis na zupę pomidorową z soczewicą i tamaryndowcem, jako wstęp do przyszłego wpisu.

Przepis znalazłam na forum cincin.cc, podaję go z moimi modyfikacjami:

Zupa pomidorowa z soczewicą i tamaryndowcem

(na 2-3 osoby)

W garnku rozgrzać oliwę a następnie zeszklić obrany i posiekany czosnek oraz imbir. Dodać soczewicę, pomidory i passatę oraz przyprawy (w tym tamaryndowiec). Gotować ok 20 minut, aż soczewica zmięknie. Można zupę zmiksować - ja nie miksowałam. Podawać z kleksem jogurtu i zieleniną.

Świeży tamaryndowiec można kupić w Azji Południowo-Wschodniej na każdym targu. Poniżej chiński stragan w okolicy Dali - tamaryndowiec to te brunatne strąki w lewy rogu i na końcu stołu (bardziej u góry)....

Szukałam jakiegoś szybkiego, dobrego przepisu na ciasto rabarbarowe. Takie, co to się je robi w 5 minut, bo zaraz przyjdą goście... I znalazłam go na niezawodnej Kwestii Smaku. Rabarbarowo-imbirowe z kruszonką. Prawdziwa pyszność.

Formę wysmarować masłem. Piekarnik nagrzać do 180 st. C. Przygotować kruszonkę*: na małym ogniu na patelni roztopić masło, dodać imbir w proszku, cukier a po chwili mąkę, wymieszać.

Ciasto: Mąkę przesiać do miski, dodać proszek do pieczenia i sodę, masło w kawałkach, cukier, imbir oraz jajka. Zmiksować mikserem na jednolite ciasto (przestać miksować jak tylko wszystkie składniki się połączą).
Ciasto wyłożyć do formy, wyrównać powierzchnię, ułożyć rabarbar i posypać kruszonką. Piec na złoty kolor przez około 40 - 45 minut (sprawdzić patyczkiem czy ciasto się nie przykleja). Ostudzić w formie, posypać cukrem pudrem (ja podała bez, bo nie lubię zbytniej słodyczy).

* metoda jest zupełnie nowa dla mnie, ale postanowiłam jej zawierzyć i kruszonka wyszła całkiem niezła (choć mogłam ją nieco bardziej przypiec i na pewno to zrobię następnym razem).

 Odkąd wróciłam żywię się głównie szparagami. W końcu są pyszne, niskokaloryczne, pasują do wszystkiego, no i są tylko przez miesiąc. W pierwszej kolejności polecam wam bardzo prostą i wyjątkowo pyszną frittatę ze szparagami. A jest tak bajecznie kolorowa, że już sam jej widok poprawia humor...

Szparagi delikatnie obrać, ułamać zdrewniałą końcówkę i opłukać. Następnie pokroić na ok. 3 cm kawałki i wrzucić na 3 minuty do osolonego wrzątku. Cebulę drobno posiekać, ziemniaki pokroić w plasterki. Jajka rozbełtać w miseczce i przyprawić solą oraz pieprzem.

Na patelni rozgrzać oliwę i dodać ziemniaki oraz cebulę. Smażyć, aż cebula będzie zeszklona. Osobno podsmażyć boczek. Dodać szparagi, boczek, a na koniec jajka, rozprowadzając je tak, by pokryły w całości warzywa. Smażyć ok 5 min, aż spód się zetnie. Na koniec przykryć pokrywką lub talerzem, aby również wierzch się ściął.

Podawać z pokrojonymi pomidorkami i posiekanym szczypiorkiem. Smacznego!

To będzie jeden z tych nieprecyzyjnych  przepisów, gdzie wszystko jest na oko, można dowolnie modyfikować składniki, a i tak wyjdzie rewelacyjnie. Taki wiosenny bałagan...

Kurczaka umyć i pokroić w niedużą kostkę. Posypać przyprawami według uznania. Na patelni rozgrzać oliwę i obsmażyć kurczaka aż się zrumieni. W międzyczasie opłukać szpinak, osuszyć i porwać na mniejsze kawałki. Kurczaka zdjąć z patelni i wrzucić nań szpinak. Posolić, doprawić gałką muszkatołową i dusić chwilę, aż się lekko skurczy i ściemnieje. W międzyczasie pokroić pomidory na paseczki.

Piekarnik nagrzać do 180 st. C.Małe naczynie żaroodporne lekko natrzeć oliwą. Na spód wyłożyć makaron, następnie kurczaka i szpinak, na koniec pomidory i tymianek. Wierzch posypać startym serem. Zapiekać ok 10-15 minut aż się ser ładnie roztopi. Podawać ze świeżą bazylią.

Zamiast kurczaka można użyć szynki, boczku lub w ogóle zrezygnować z mięsa.

*Luby bawi nadal w dalekich landach, więc w najbliższym czasie więcej przepisów jednoosobowych.

Pan Ziółko zdążył już podczas mojej nieobecności na powrót zadomowić się w środowe popołudnia pod Fortecą, co mnie szalenie cieszy. Na początek zaskoczył świeżymi ziołami w doniczkach (mój balkon znów się zazielenił - posadziłam na razie 3 rodzaje bazylii (!!!), tymianek, majeranek, rozmaryn i szałwię) i... kapustą bok choy. Jak mogłabym się oprzeć?

Pogmerałam w internecie i znalazłam bardzo ciekawy przepis Agnieszki Kręglickiej, będący mariażem europejskich i azjatyckich smaków. Uznałam, że to znakomity pomysł na powrót do pisania po azjatyckiej wyprawie. Przepis podaję z moimi modyfikacjami.

Kapustę umyć i pociąć w paski. Czosnek i imbir obrać i drobno posiekać. Boczek pociąć w paski.

Na patelni rozgrzać oliwę i obsmażyć boczek aż się zrumieni. Zdjąć boczek z patelni, a na tłuszcz wrzucić czosnek, imbir i kapustę. Dodać sól, pieprz i zioła. Następnie dodać odcedzoną fasolę i wino. Zagotować i odparować płyn. Wymieszać z boczkiem i podawać.