Zeszłoroczny hit Tłustego Czwartku - pieczone pączki wg przepisu z Kwestii Smaku. Mięciutkie, maślane, rzecz jasna nie smakują tak samo jak smażone, ale są naprawdę pyszne. W moim wykonaniu wychodzą dość małe, więc śmiało można zjeść 3-4 zamiast normalnego smażeńca ;). No i pracę można rozłożyć na dwa dni - wieczorem zagnieść ciasto, a rano ulepić i upiec pączki. Gorąco polecam!

Pieczone pączki

(16 dużych lub ok 22 mniejszych sztuk)

Drożdże, masło i jajka wyjąć wcześniej z lodówki, by ociepliły się do temperatury pokojowej. Z drożdży zrobić rozczyn - wymieszać ciepłe mleko (temp ok 35 st. C), pokruszone drożdże, 1 łyżeczkę cukru i 1 łyżkę mąki, odstawić do wyrośnięcia na 10 minut pod przykryciem ze ściereczki. Rozczyn ma się dość mocno spienić. Naczynie z drożdżami można wstawić do garnka z bardzo ciepłą wodą, to pomoże drożdżom wyrosnąć.

Do dużej miski przesiać mąkę, dodać cukier, sól i wymieszać. Następnie wlać rozczyn drożdży i wymieszać łyżką. Dodawać stopniowo jajka, cały czas mieszając składniki. Następnie wyrobić ciasto, aż będzie gładkie - ręką przez około 10 minut lub przez 5-7 minut za pomocą haka miksera. 

Następnie dodawać po kawałeczki miękkie masło, cały czas wyrabiając ciasto. Na koniec powinno być elastyczne i błyszczące, z łatwością odklejające się od ręki czy boków miski. Przykryć miskę ściereczką i odstawić na 1 godzinę do wyrośnięcia. Cisto na tym etapie można wstawić do lodówki - następnego dnia trzeba je wyciągnąć, żeby się nieco ociepliło, a potem postępować, jak niżej. Wyrośnięte ciasto uderzyć pięścią i szybko zagnieść. Zebrać ciasto (będzie dość luźne), wyłożyć na blat podsypany mąką, przewrócić na drugą stronę i obtoczyć w mące. Dłońmi rozpłaszczyć ciasto na placek o grubości około 1 cm, w razie potrzeby oprószyć blat i ciasto mąką aby ciasto się nie kleiło (ale ostrożnie, żeby nie przesadzić). 

Szklanką lub obręczą wyciąć kółko. Rozpłaszczyć nieco w dłoni i na środek położyć pełną łyżeczkę marmolady. Złożyć kółko na pół, zlepić brzegi jak w pierogach a następnie zebrać łączenie w jednym miejscu. Ulepioną w ten sposób kulkę włożyć łączeniem do dołu do papilotki. Powtórzyć z resztą ciasta. Na koniec wycinki z ciasta zebrać i powtórzyć. Papilotki z pączkami układać na blaszce z zachowaniem odstępów (na pewno trzeba użyć 2 blach). Pączki odstawić na 1/2 godziny do podrośnięcia.

Piekarnik nagrzać do 180 stopni C (góra i dół bez termoobiegu). Wierzch pączków posmarować roztrzepanym jajkiem (najlepiej ogrzanym w temp. pokojowej) i wstawić razem z blaszką do nagrzanego piekarnika do środkowej części. Piec przez 13-15 minut. Od razu wyjąć z piekarnika. Upiec drugą partię pączków. Wystudzone, ale jeszcze nieco ciepłe pączki smarować lukrem. Smacznego!

PS1. Pączki całkiem nieźle się przechowują w zamkniętym plastikowym pudełku. 

PS2. Jakby ktoś potrzebował dodatkowych instrukcji to Kwestia Smaku zrobiła nawet filmik z przygotowania pączków. Warto zajrzeć :)

Jakiś czas temu zaopatrzyłam się w piękne warzywa korzeniowe u Pana Ziółko - buraki i marchwie w nietypowych kolorach. Leżały i czekały na swoją kolei, a ja co jakiś czas rozmyślałam jak tu je wykorzystać, żeby wyeksponować ich urodę. Aż w końcu po prostu je upiekłam i tyle. Może nie jest to zbyt wymyślny sposób, ale warzywa wyszły pyszne i pięknie się prezentowały (aż do pożarcia ;)). Pieczone warzywa można podać same z sosem musztardowym, mogą też być dodatkiem do mięsa. Inspirację do przepisu czerpałam z Kwestii Smaku.

Pieczone warzywa korzeniowe z sosem musztardowym

Piekarnik nagrzać do 200 st. C. Warzywa umyć, obrać i pokroić w słupki podobnej wielkości (jak grube frytki). W misce połączyć składniki marynaty, następnie dodać warzywa i wymieszać dokładnie, najlepiej rękoma. Blachę wyłożyć papierem lub folią aluminiową i rozłożyć na niej warzywa tak by nie zachodziły na siebie.

Wstawić do piekarnika i piec ok 15 minut. Po tym czasie przemieszać warzywa i piec kolejne 10-15 minut, aż warzywa będą miękkie.

W miseczce wymieszać składniki sosu i podawać od razu z warzywami. Smacznego!

Ten przepis jest idealny na romantyczną kolację. Dość prosty, a efektowny, wykwintny, ale nie wymagający jakiejś kuchennej ekwilibrystyki. Średnio ogarnięta osoba jest w stanie go przygotować bez problemu. A rezultat jest po prostu zachwycający: miękka kaczka rozpływa się w ustach, a pomarańczowy sos z imbirem i żurawiną doskonale się z nią komponują. Przepis pochodzi z Kwestii Smaku, poniżej z moimi niewielkimi modyfikacjami.

Piersi kaczki w sosie pomarańczowym

z imbirem i żurawiną

(na 2 osoby)

Do miski włożyć żurawinę, starty imbir, skórkę pomarańczową, przyprawę piernikową oraz miód - wszystko wymieszać i odstawić. Piekarnik nagrzać do 200 st. C.

Piersi umyć, osuszyć ręcznikiem papierowym, skórkę ponacinać na krzyż aż do mięsa.  Rozgrzać olej na patelni, włożyć piersi skórką do dołu i smażyć na średnim ogniu ok 4-5 minut aż się ładnie zezłoci. Następnie przełożyć piersi na drugą stronę i smażyć kolejne dwie minuty. Mięso przyłożyć do piekarnika (pozostały tłuszcz z patelni zlać do słoiczka - jest idealny do pieczonych warzyw). Kaczkę piec 15-18 minut (w zależności jak mocno wypieczone lubicie mięso). Po tym czasie mięso wyjąć na talerz i odstawić na talerz na kilka minut (przykryć folią aluminiową), a następnie pokroić w plastry.

Przygotować sos: na patelnię po kaczce wlać soki, które wypłynęły w czasie pieczenia, dodać wino i zagotować. Gotować chwilę na dużym ogniu żeby płyn się mocno zredukował. Następnie dodać pozostałe składniki sosu i zagotować. Gdy sos zgęstnieje odstawić patelnię z ognia, dodać ugotowany ciepły ryż i pokrojoną w plastry kaczkę. Natychmiast podawać. Smacznego!

Kolejna propozycja z sarną w roli głównej. Tym razem dostarczony kawałek był zdecydowanie z przeznaczeniem na gulasz, ale - podobnie jak comber - marynowałam go w całości przez dwa dni. Można marynatą zalać już pokrojone kawałki - wtedy wystarczy znacznie krótszy czas. Tym razem wypróbowałam bejcę maślankową i muszę przyznać, że mięso po niej było wybitnie miękkie i delikatne, a gulasz potrzebował zaledwie dwóch godzin (a nie standardowych trzech-czterech) na dojście. 

Gulasz z sarniny

(na 5-6 osób)

Rozetrzeć w moździerzu jagody jałowca, goździki i pieprz, liście laurowe rozkruszyć. Wszystkie przyprawy dodać do maślanki. Osuszone i oczyszczone mięso włożyć do szklanego naczynia i zalać maślanką, następnie przykryć i odstawić do lodówki/ w chłodne miejsce na 1-2 dni (mięso co jakiś czas obracać; można też od razu mięso pokroić i trzymać w bejcy krócej, max dobę).

W dniu przygotowywania gulaszu: Mięso wyjąć z bejcy, osuszyć i pokroić na gulaszowe kawałki. Oprószyć mięso solą, pieprzem, wędzoną papryką i mąką. Na patelni rozgrzać olej lub oliwę, następnie obsmażyć boczek. Dodać mięso i dokładnie je usmażyć. Przełożyć mięso do dużego rondla. 

Na patelnię dodać olej lub oliwy i zeszklić posiekaną cebulę i czosnek. Następnie dodać włoszczyznę i jeszcze chwilę obsmażać. Dodać warzywa do mięsa, podlać winem i bulionem, zagotować, a następnie zmniejszyć ogień i dusić pod przykryciem ok 2-4 godziny (do czasu aż mięso zmięknie). Na osobnej patelni rozgrzać oliwę z łyżką masła i obsmażyć pieczarki na złoto. Dodać je pod koniec gotowania gulaszu razem z pokrojonymi ogórkami kiszonymi. Doprawić gulasz solą i pieprzem. Podawać z razowym chlebem i gruszkami z octu. Smacznego!

Jesień i wczesna zima to najlepszy czas na jedzenie dziczyzny. A tak się doskonale złożyło, że właśnie w moje ręce (za sprawą niezawodnego kolegi K.) wpadła sarna. I to aż w dwóch postaciach: combra oraz szynki na gulasz. Dziś będzie o przygotowaniu tego pierwszego. Ponieważ żaden przepis nie przemawiał do mnie w pełni, więc poniżej przedstawiam własny miks. Młodą i dobrze skruszałą dziczyznę można od razu poddawać dalszej obróbce, ale bejcowanie (czyli marynowanie) nada jej jeszcze ciekawszego smaku. W tym przypadku użyłam bejcy z czerwonego wina, sprawdziła się idealnie - również w trakcie pieczenia. Wbrew pozorom taka sarna szybko się robi, tylko trzeba ją zacząć dwa-trzy dni wcześniej przygotowywać. No to do dzieła!

Sarni comber pieczony

(na 4 osoby)

Comber umyć, osuszyć, pozbawić błon. Cebulę pokroić w plasterki, liście pokruszyć, pozostałe przyprawy najlepiej nieco rozetrzeć w moździerzu. Mięso przełożyć do szklanego naczynia (niezbyt płaskiego i nie znacząco większego od combra). Zalać winem i dodać pozostałe składniki zalewy. Mięso przykryć i pozostawić w chłodzie na 1-2 dni, co jakiś czas przewracając.

W dniu pieczenia: Piekarnik rozgrzać do 200 st. C. Mięso wyjąć z bejcy i osuszyć, następnie natrzeć solą i pieprzem. Nożem porobić wgłębienia i powtykać w nie słoninę. Wsadzić mięso w naczyniu żaroodpornym do piekarnika, po 20 minutach zmniejszyć temperaturę do 180 st. C i piec kolejne 40-50 minut (na ostatnie 10 minut można włączyć termoobieg). Co jakiś czas polewać mięso marynatą i bulionem (odrobiną, nie trzeba zużyć całości).

Mięso wyjąć, odstawić na 5 minut. W międzyczasie w garnku zredukować płyn spod pieczeni (ewentualnie dodać więcej marynaty), doprawić solą i pieprzem oraz zagęścić mąką. Mięso odkroić od kości i pokroić w plastry. Mięso podawać z sosem i ziemniakami puree (u nas z boczkiem i porem). Smacznego!

Jakiś czas temu udało mi się kupić pyszne kozie sery z rodzinnej firmy Groser Grodziskie Sery Kozie. Ich gouda to czysta poezja i bardzo mnie smuci, że nie wiem kiedy znów będzie okazja jej posmakować. Drugi hit jakiego miałam okazję próbować, to wędzony ser z orzechami włoskimi. Sam w sobie jest doskonały, ale zapiekany jest objawieniem. Postanowiłam zrobić z obydwoma pizzę biancę - czyli taką "na czysto" żeby sos pomidorowy nie konkurował z kozimi wspaniałościami.  Dodałam jeszcze nieco wędzonego boczku (też z domowej wędzarni), pomidorki koktajlowe i nieco rukoli. Wyszła genialnie! Przepis na spód ściągnęłam ze strony White Plate - ciasto szybko się przygotowuje i jest raczej z tych co dość wyrastają (ale brzegi ładnie chrupią). Polecam!

Pizza bianca z kozim serem

(na 2 dość duże pizze lub kilka mniejszych)

Do miski wsypać mąkę, sól i cukier, dodać rozkruszone drożdże i oliwę. Następnie dodawać stopniowo wodę i mieszać ciasto (ręcznie lub robotem) do uzyskania porządanej konsystencji. Ciasto powinno być jednolite, gładkie i lśniące, nie powinno się kleić i nie może być zbyt twarde. Uformować kulę, posmarować oliwą, przełożyć do miski, przykryć i odstawić na godzinę w ciepłe miejsce, by wyrosło

Piekarnik rozgrzać do 250-280 st. C (u mnie wyżej niż 250 się nie da, ale nie stanowiło to problemu), podgrzać blachę lub kamień, na którym będzie się piekła pizza. Wyrośnięte ciasto podzielić na dwie (lub więcej) części i rozwałkować na grubość ok 1 cm. Placki posmarować oliwą, posypać solą i ziołami (jeśli ich używamy). Rozłożyć na wierzchu plastry koziego sera, boczku, posiekanej szalotki i pomidorków. Można całość zostawić na 30 minut do wyrośnięcia albo piec od razu - w obu przypadkach pizza wychodzi znakomicie.

Ułożyć pizze na podgrzanej blasze (gorącym kamieniu) i piec ok 10-12 minut (trzymałam chwilę dłużej, bo piekłam w niższej temperaturze niż autorka przepisu). Po wyjęciu posypać rukolą i natychmiast podawać. Idealnie smakuje z kieliszkiem białego wina. Smacznego!

Święta, święta i po świętach... i po Nowym Roku... i jakoś tak ciężko się zebrać do pisania po długiej przerwie. Ale dość marudzenia! Spadł właśnie pierwszy śnieg tej zimy i koniecznie trzeba się rozgrzewać czymś pysznym i wystrzałowym. Przepis na te sconesy zalegał długo w moich zakładkach, ale wreszcie przyszedł jego czas. Nie ma nic lepszego niż pełne aromatu ciastka polane rumowym lukrem, gdy na zewnątrz śnieg, mróz i szybko zapadający zmierzch. Musicie ich spróbować!

Piernikowe sconesy z rumowym lukrem

(16 małych lub 8 dużych ciastek)

Piekarnik rozgrzać do 200 st C. Blachę wyłożyć papierem do pieczenia. 

W misce wymieszać dokładnie mokre składniki - kremówkę, melasę, ekstrakt z wanilii i jajko. Do drugiej, większej miski przesiać mąkę, a następnie dodać proszek do pieczenia, przyprawy, cukier i sól. Wymieszać. Masło pokroić na małe kawałki, dodać do mąki i rozetrzeć je ręcznie lub za pomocą robota kuchennego. Konsystencja powinna przypominać mokry piasek. 

Dodać mokre składniki do suchych i wymieszać przy pomocy widelca. Gdy składniki z grubsza się połączą, wyjąć zawartość z miski i parę razy zagnieść, by uzyskać w miarę jednolite ciasto. Podzielić ciasto na dwie części i z każdej uformować dysk (lub prostokąt; można zrobić to ręcznie, można za pomocą wałka). Jeśli ciasto jest zbyt miękkie można je wsadzić na chwilę do zamrażalki. 

Każdy dysk pokroić na 4 lub 8 kawałków (w zależności jak duże mają być ciastka) i przenieść na blachę. Nie należy rozkładać sconesów zbyt ciasno, bo nieco urosną. Piec ciastka ok 12-13 minut jeśli są mniejsze i 15-16 jeśli są większe.

W międzyczasie przygotować lukier: do miski wsypać cukier i przyprawy, dodać rum (można zastąpić syropem klonowym, jeśli wersja ma być bezalkoholowa) i stopniowo dodawać mleko w niewielkich ilościach, by uzyskać właściwą konsystencję. Intensywnie mieszać łyżką do uzyskania gładkiego lukru.

Po wyjęciu ciastek z piekarnika zostawić je na chwilę żeby ostygły, a następnie polać lukrem. Doskonale smakują z gorzką, czarną herbatą. Smacznego!