niemieckie peregrynacje

Uff, udało mi się nieco odkopać po urlopie oraz obrobić zdjęcia, więc mogę powoli wracać do rzeczywistości, również blogowej. A jak było w Niemczech? Cudownie! Wiem, że to kierunek mało u nas popularny turystycznie (już chyba chętniej jeździmy do wschodnich i południowych sąsiadów) - zupełnie niesłusznie. Jasne, że nie jest to kraj, dla poszukiwaczy ciepłych plaż, ale jeśli - tak jak ja - macie słabość do łażenia po zamkach, kościołach i pięknych miastach, to jest to jak najbardziej słuszny kierunek.

Zwiedzanie rozpoczęliśmy od Bambergu, znanego z wędzonego piwa (pyszne!)

Umówmy się, że Niemcy to spory kraj, na raz ciężko go zjeździć w całości. My wybraliśmy południowo-zachodni kawałek oraz miejscówki "po drodze". Postanowiliśmy pojechać naszym wysłużonym Leonem i to był świetny pomysł. Dzięki temu mogliśmy spokojnie obejrzeć takie obowiązkowe punkty programu, jak Trewir, Akwizgran czy Kolonia, zaliczyć podróż Doliną Renu oraz Doliną Mozeli (obie piękne, każda inaczej, nie mogę się zdecydować, która fajniejsza), a jak nas naszła ochota żeby z Würzburgu zrobić skok na południe do prześlicznego Rothenburga (pełna nazwa to Rothenburg ob der Tauber), to też nie było problemu. W sumie w ciągu dwóch tygodni zwiedziliśmy dwanaście miast. A jeśli ktoś myśli, że podróżowanie samochodem to lenistwo, to tylko napiszę, że codziennie pieszo pokonywaliśmy dystans 15-20 km. Było pięknie!

 

Jeśli chodzi o kulinarną stronę podróży, to nie była ona zbyt wyszukana. Śniadania zwykle jadaliśmy w licznych i wspaniale zaopatrzonych bäckerei, gdzie królowały pyszne kanapki i wspaniałe ciastka w obłędnym wyborze. Jeśli chodzi o inne posiłki to oczywiście testowaliśmy niemieckie specjały: Luby - golonkę i wursty, ja szparagi w różnej postaci. Ale nie byliśmy restrykcyjni, zdarzało nam się pójść do pizzerii, jeśli nic innego nie wpadło nam w oko. Jednak, niezależnie czy żywiliśmy się w przydrożnym barze, samoobsługowej jadłodajni, czy restauracji, jedno trzeba powiedzieć - porcje nie są małe. To nie jest kraj dla ludzi na diecie ;)

Bawarski przysmak - rosół z wątrobianym knedlem

No, ale żeby Was dłużej nie zanudzać, macie poniżej jeszcze kilka moich spostrzeżeń i uwag (kto wie, może się komuś przydadzą) w skróconych punktach, a potem to już tylko wrażenia w obrazkach.

• noclegi - z reguły udawało nam się je zarezerwować przez booking.com lub airbnb.pl i to był najlepszy sposób żeby nocować tanio i wygodnie. Niezależnie od tego czy był to prywatny pokój, pensjonat czy hotel, zawsze było czysto i porządnie. W dużych miastach (np Kolonii) warto poszukać noclegów na obrzeżach, w pobliżu kolejki / linii autobusowej. Komunikacja jest prostszą i znacznie tańszą alternatywą od próby parkowania w centrum;

Nasz klimatyczny pensjonat w Poczdamie na tle blokowiska

•  język - zadziwiająco mało Niemców w biznesie turystycznym mówi po angielsku (z reguły jakieś podstawy albo nic). Nawet przewodnik w tak über turystycznym miejscu, jak Poczdam mówił kulawą angielszczyzną (a jak trafił się choć jeden Niemiec w grupie, natychmiast cała wycieczka odbywała się po niemiecku). Na szczęście często są też audioprzewodniki (nawet po polsku się zdarzył raz). W knajpach rzadko trafi się angielskie menu; 

 

• zwiedzanie - jeśli chodzi o zamki, pałace, twierdze itp. warto sobie wcześniej sprawdzić godziny (i dni) otwarcia, a dodatkowo czy przypadkiem wejście nie jest wyłącznie w towarzystwie przewodnika. My niestety raz odbiliśmy się od drzwi, bo nie było już grupy, do której moglibyśmy dołączyć, a raz zwiedzaliśmy z grupą niemiecką, co niestety nie miało dla nas większego sensu (poza tym, że mogliśmy obejrzeć wnętrza pięknego zamku);

Na zamek Wartburg, gdzie Luter pisał swoją Biblię, dostaliśmy się w ostatniej chwili i musieliśmy gonić za anglojęzyczną grupą, która już wyruszyła na zwiedzanie.

• jazda samochodem - jazda jak jazda, oczywiście Niemcy słyną z autostrad. Tyle że prawie każda, którą jechaliśmy była remontowana (ale i tak ruch odbywał się na nich dość gładko). Natomiast w miastach czekają niespodzianki: od 2008 roku w Niemczech zostały wyznaczone strefy ekologiczne obejmujący centra wielu miast. Żeby do nich wjechać trzeba mieć odpowiednią nalepkę (za jej brak grozi mandat wysokości 40 euro). Więcej szczegółów tutaj. Druga sprawa to parkowanie - najlepiej zarezerwować sobie lokal z parkingiem lub w miejscu gdzie bez problemu można zostawić samochód na ulicy (poza strefą płatnego parkowania). Parkometry w Niemczech są bezlitosne, żrą euro jak głupie i potrafią "działać" do 22.00. Jeśli koniecznie musimy już wjechać do centrum, należy poszukać dużych parkingów (turystycznych lub komercyjnych), gdzie kilkugodzinny wypad na miasto nie skończy się bankructwem.

Supernowoczesny samochód na pewno nie potrzebuje tajemniczych nalepek. Przypadkiem trafiliśmy na zlot starych i przyszłych samochodów w Akwizgranie.

• targi - nie wiem czy to przypadek czy szczęście, ale w każdym mieście trafialiśmy na targowisko spożywczo-kwiatowe pod katedrą. Widać taki zwyczaj i jest to absolutnie miejsce pod lokalsów, nie turystów. Wybór oszałamia, a czasem można znaleźć takie cuda, jak maszyna do obierania szparagów :)

Maszyna do obierania szparagów - genialne!

Czasem trzeba sobie ułatwić życie, a stoki w Dolinie Mozeli są bardzo strome...