Uwielbiam świeże truskawki, ale nie jestem fanką tego owocu w ciastach, bo z reguły wypada słodko i mdło. Ale właśnie odkryłam wyjątek od tej reguły - boskie brownie z truskawkami od Kwestii Smaku. To chyba zestawienie z gęstym czekoladowym ciastem tak działa... A jako że jutro Dzień Dziecka to zróbcie sobie przyjemność, przerwę od diety i upieczcie to ciasto.

Brownie z truskawkami

(foremka 24x2 cm lub podobna)

Piekarnik nagrzać do 160 st. C. Foremkę wysmarować masłem i wyłożyć papierem do pieczenia. Masło pokroić, czekoladę połamać i razem rozpuścić w kąpieli wodnej, często mieszając pod koniec. Odstawić do lekkiego ostygnięcia. 

W misce zmiksować jaja z cukrem, dodać sól i roztopioną czekoladę - zmiksować na gładką masę. Dodać mąkę i ponownie zmiksować. Ciasto wyłożyć do foremki. Na wierzchu ułożyć plasterki truskawek i mleczną czekoladę. Wstawić do piekarnika i piec ok 35 minut. Kroić po ostudzeniu. Smacznego!

Na Tajwanie absolutnie uzależniłam się od Matcha Latte, które piłam prawie codziennie. Matcha, czyli najprościej mówiąc, sproszkowana zielona herbata ze specjalnych upraw, jest tam dostępna na każdym kroku, nie tylko w postaci napojów, mniej lub bardziej tradycyjnych, ale też w deserach. Na pocieszenie przywiozłam sobie opakowanie i zamierzam poeksperymentować z nią w różnych deserach. Na razie poszłam na łatwiznę i zrobiłam z nią pseudo lody, czyli zdrowszą wersję tłustego letniego przysmaku - mrożony jogurt. Przepis wymaga tylko trzech składników, a smak ma (moim zdaniem) wspaniały. Miłośnikom herbaty Matcha polecam :)

Jogurtowe lody o smaku herbaty Matcha

 Jogurt, herbatę i miód zmiksować do całkowitego połączenia. Spróbować i ewentualnie dodać nieco więcej miodu (po zamrożeniu słodycz lodów, będzie mniej wyczuwalna). Mrozić 2-4 godziny, co jakiś czas mieszając, żeby równomiernie się zamrażały. Podawać kiedy jeszcze nie będą całkowicie zamrożone. Jeśli mroziły się dłużej - wyjąć wcześniej z zamrażarki i poczekać 10 minut z nakładaniem. Smacznego!

Rzeczywistość polska zasysa mnie coraz głębiej, ale gdzieś tam jeszcze azjatyckie wspomnienia wracają, więc w najbliższym czasie spodziewajcie się dalekowschodnich akcentów w moich przepisach. Na poniższy (łączący produkty polskie, greckie i azjatyckie- czyli to co tygryski lubią najbardziej) wpadłam na stronie Kwestia Smaku i się absolutnie zakochałam w pomyśle i wykonaniu. Swojska botwinka połączona z serem feta, zamknięta w delikatnym cieście ryżowym, na myśl mi przywodziły wyśmienite sakiewki z kozim serem i burakiem, ale w lżejszym, wiosennym wykonaniu. Pierożki wymagają nieco pracy, ale naprawdę warto spróbować.

Pierożki z botwinką i fetą 

w cieście ryżowym 

(dla 2 osób)

Odciśnięte liście botwinki posiekać i wymieszać w misce z serem feta, parmezanem i ziołami. Zmiksować blenderem by dostać drobno posiekaną masę. Dodać mąkę i jajko i dokładnie wymieszać. Nadzienie powinno być dość zwarte, więc w razie czego dosypać nieco więcej mąki i/lub parmezanu.

Do kieliszka lub małej szklanki wsypać nieco kaszy manny, nabierać nadzienie łyżeczką, wrzucać do kieliszka i energicznie nim kręcić, aż do otrzymania kulki. Nie do końca wierzyłam tej metodzie, ale działa doskonale. Gotowe kulki układać na stolnicy lub talerzu oprószonym mąką.

Zagotować osoloną wodę w dużym garnku i wkładać doń kulki - gdy tylko wypłyną, wyjmować łyżką cedzakową. Tak przygotowane nadzienie można jeść samo lub przygotować zeń tortellini.

Żeby jednak przygotować nasze pierożki należy namoczyć płaty papieru ryżowego w bardzo ciepłej wodzie (tak by na całej powierzchni stało się elastyczne) i zawijać w nie nadzienie - w zależności od wielkości płatów i kulek nadzienia, zużywając na jeden pierożek cały lub pół arkusza. Tak przygotowane pierożki można ugotować na parze w parowniku, trzymając je nad wrzącą wodą ok 2 minuty. Można je też podawać na zimno. Do podania bardzo polecam oliwę ziołową: w moździerzu utrzeć rozdrobnione listki ziół, dolewając stopniowo oliwę i na koniec dodając sól i świeżo zmielony pieprz. Smacznego!

Jak tylko postawiłam stopę na polskiej ziemi, zamarzyłam o domowym cieście drożdżowym. Koniecznie z rabarbarem, bo maj. Muszę powiedzieć, że z wielkiej miłośniczki ciast kruchych, przeistaczam się w wielbicielkę drożdżowych. To chyba wiek. Przepis pochodzi z (niestety już nieaktywnego, ale bardzo przeze mnie lubianego) bloga Bea w kuchni. Nie zawiera jajek i nabiału, więc jest przyjazny alergikom i weganom, ale ku mojemu zaskoczeniu ciasto wychodzi z niego miękkie, puszyste i pyszne. Nie obyło się jednak bez kłopotów, ale o tym napiszę przy przepisie.

Drożdżowe bułeczki odrywane z rabarbarem

Nadzienie można przygotować wcześniej. Rabarbar umyć, pokroić na plasterki, dodać do garnka o grubym dnie wraz z pozostałymi składnikami. Zagotować, a następnie gotować aż rabarbar się rozpadnie, a całość mocno zgęstnieje. Musi być dobrze wysmażona, inaczej będzie wyciekać w trakcie pieczenia. Jeśli chcemy zrobić rabarbarowy lukier (polecam!), należy na początku gotowania rabarbaru odlać 2-3 łyżki soku. Gotowy dżem wystudzić.

W misce wymieszać mąkę i sól. Rozrobić świeże drożdże z 1/4 szklanki ciepłego mleka i łyżeczką cukru. Gdy się spienią dodać do mąki, wraz z pozostałym mlekiem, oliwą, kardamonem, skórką cytrynową i cukrem. Całość wymieszać i zagniatać ok 5-7 minut, aż ciasto będzie gładkie i elastycznie. Niestety, moje było dość lepkie, więc podsypałam je na oko mąką (na tyle umiarkowanie jednak, żeby bułeczki nie wyszły twarde). Gotowe ciasto włożyć do naoliwionej miski, przykryć ściereczką i odstawić w ciepłe miejsce. Ciasto powinno wyrastać przez 1-15 godziny, podwajając swoją objętość.

Po tym czasie należy ciasto odgazować, uderzając w nie pięścią. Przełożyć na wysypany mąką lub wyłożony papierem blat i rozwałkować na prostokąt o grubości 0,5 cm. Posmarować ciasto dżemem rabarbarowym, pozostawiając ok 1 cm wolny od brzegu. Następnie zwinąć ciasto w rulon i docisnąć brzegi, tutaj niestety miałam nieco problem ze zwijaniem, bo ciasto było bardzo miękkie, ale jako tako się udało, tylko bułeczki nie zachowały pięknego kształtu (szczególnie że przy krojeniu też miękkość była przeszkodą). Pokroić rulon na 7-10 kawałków i ułożyć je w wyłożonej papierem formie (u mnie duża tortownica).  Przykryć foremkę i odstawić do wyrośnięcia na kolejne 30 minut.

Piekarnik nagrzać do 200 st. C. Bułeczki piec ok 25-30 minut (jeśli za bardzo się rumienią, przykryć papierem i obniżyć nieco temperaturę. Po wyjęciu wystudzić i polać lukrem. Można mrozić. Smacznego!

Jak zwykle po dalekiej i długiej wyprawie ciężko się wraca do rzeczywistości. Prawdę powiedziawszy nawet nie zaczęłam porządkować zdjęć i wspomnień z Tajwanu, a co nieco do opowiedzenia od strony kulinarnej jest. Na razie w biegu próbuję nacieszyć się polskim majem. Wreszcie zrobiło się nieco cieplej, są szparagi i rabarbar. Czego chcieć więcej? Dziś taki trochę oszukany przepis, bo co to za filozofia - wrzucić cztery składniki na patelnię... Ale takie obiady lubię wiosną najbardziej.

Szparagowo-ziemniaczany miszmasz 

z jajkiem sadzonym

(na 2 osoby)

Cebulę oraz ziemniaki obrać i pokroić w kostkę. Szparagi dokładnie umyć, odłamać zdrewniałe końce i pokroić na 2.5 cm kawałki. Na dużej patelni rozgrzać kilka łyżek oleju i wrzucić ziemniaki, smażyć na średnim ogniu, aż nieco zmiękną (czas może zależeć od wielkości kostki, ale rwa to ok 15-20 minut). Następnie dorzucić cebulę, wymieszać i smażyć 2-3 minuty. Po tym czasie dodać szparagi oraz przyprawy, wymieszać i smażyć kolejne 8-10 minut pod przykryciem na małym ogniu. W międzyczasie na innej patelni rozpuścić masło i usmażyć jajka sadzone. Jajka podawać na gotowych warzywach. Smacznego!