Jarmuż to jedna z nielicznych "zdrowych" nowinek, która naprawdę do mnie przemówiła. Spokojnie, nie zacznę zaraz przygotowywać modnych zielonych koktajli (jedyne wersje płynne warzyw jakie przyswajam, to sok marchewkowy i barszcz wigilijny). Jem go w makaronach, zapiekankach i w postaci chipsów (uwielbiam!), a dziś padło na tartę. Szybką, bo na cieście francuskim, z kremową ricottą i suchą szynką (można z niej zrezygnować dla wersji wege). A jak pięknie się prezentuje... 

Przepis (na tartaletki, gwoli ścisłości) pochodzi z magazynu Kuchnia (01/2017), poniżej podaję z moimi modyfikacjami.

Tarta z ricottą, jarmużem i szynką szwarcwaldzką

(dla 2 głodnych osób lub 4 jako przystawka)

Piekarnik nagrzać do 200 st. C. Formę do tarty wyłożyć ciastem, dociskając je dokładnie do brzegów (i usuwając nadmiar ciasta). Ciasto ponakłuwać widelcem i piec ok 10-12 minut  obciążone fasolkami lub inną formą. Następnie zdjąć obciążenie i piec ok 5 minut, aż spód się zrumieni. 

Opłukane liście jarmużu ugotować na parze (ok 15 minut) lub udusić w gorącej wodzie (kilka minut) i odcedzić. W misce połączyć ricottę, żółtka, jarmuż, posiekany czosnek i dokładnie wymieszać. Doprawić do smaku i znowu wymieszać. Podpieczony spód wypełnić nadzieniem. Na wierzch położyć paski pokrojonej szynki i posypać parmezanem. Zapiekać 15-20 minut w 190 st C. Smacznego!

Wiosna wiosną, ale pewnie nie raz się jeszcze chłodniejszy dzień trafi. I na taki właśnie dzień mam dla was idealną zupę - smaczną, sycącą i prostą. Przygotowuje się ją znacznie szybciej niż równie pyszny krem z pieczonego kalafiora i kalarepki, który prezentowałam jesienią, a dodatek pleśniowego sera (roqueforta można zastąpić innym serem z niebieską pleśnią) i chrupiących grzanek sprawia, że smakuje wyjątkowo.

Zupa kalafiorowa z roquefortem i grzankami

(4 porcje)

Umyty kalafior podzielić na różyczki i wrzucić do garnka z gotującym się bulionem. Gotować 15 minut, aż kalafior zmięknie. W międzyczasie tosty pokroić w kostkę i obsmażyć na maśle, aż się zrumienią, nieco posolić. 

Zdjąć garnek z ognia i zmiksować zupę blenderem aż będzie zupełnie gładka, wymieszać ze śmietaną oraz przyprawami do smaku. Do talerzy nałożyć pokruszony ser i napełnić je zupą. Wierzch posypać grzankami i (ewentualnie) świeżymi listkami tymianku. Smacznego!

Wiosenna zmiana czasu co prawda kradnie godzinę życia, ale z drugiej strony dłuższy dzień sprawił, że wreszcie poczułam wiosnę i chęć do gotowania. A że miałam już nieco sczerniałe banany na podorędziu, zaczęłam poszukiwania jakby tu je przerobić i bardzo szybko w oko wpadł mi przepis z bloga Pauliny Wnuk. W zasadzie przepisów na chlebki bananowe jest w sieci mnóstwo i ten pewnie nie jest wyjątkowy, ale odwołanie do mojego ukochanego serialu z zeszłego roku (i jednego z pierwszych w top 10 w ogóle), czyli Jessiki Jones, kompletnie mnie kupiło. Chlebek bananowy bohaterce przynosi sąsiad z góry, Ruben - niestety nie kończy się to dla niego najlepiej, gdyż tym miłym gestem ściąga na siebie uwagę Kilgrave'a (głównego złola, granego przez fenomenalnego Davida Tennanta, który stalkuje naszą bohaterkę). Więcej nie napiszę, ale jeśli jeszcze nie widzieliście JJ, to gorąco zachęcam i polecam. Chlebek bananowy też polecam, prosty w przygotowaniu i pyszny, aczkolwiek wprowadziłam sporo modyfikacji, poniżej przedstawiam moją wersję...

Chlebek bananowy

z suszonymi wiśniami i gorzką czekoladą

(jedna średnia keksówka lub dwie małe)

Piekarnik rozgrzać do 170 st. C. Suche składniki - mąkę, cukier, sodę, proszek do pieczenia, sól i przyprawę korzenną - wymieszać w jednej misce. Do drugiej wrzucić banany, jajka i olej - wszystkie składniki dokładnie zmiksować blenderem na jednolitą masę. Dodać suche składniki do mokrych i zmiksować całość mikserem do uzyskania jednolitego ciasta. Dodać wiśnie i czekoladę, wymieszać łyżką. 

Keksówkę wyłożyć papierem do pieczenia, wlać ciasto i wstawić do piekarnika. Piec ok 45-50 minut, aż wierzch się ładnie zrumieni, a patyczek wetknięty w ciasto wyjdzie suchy. Odstawić do ostygnięcia. Smacznego!

Nieco zaniedbałam blogaska, wybaczcie, ale niestety takie jest życie. I na dodatek nie mogę obiecać, że od teraz będzie lepiej. Na pocieszenie mam prosty przepis na pyszność rodem z Czech. Ale nawet ona nie jest w moim wykonaniu, tylko Lubego. Za to Luby przetestował go parę razy, stąd do przepisu mam kilka dobry rad :)

Sam przepis pochodzi z książki Opowiadania drewnianego stołu Moniki Waleckiej. Rzecz ślicznie wydana, ale niestety za bardzo "zdrowa" jak dla mnie. Na kolejnych stronach panoszą się amarantusy, mleka roślinne, jagody goji, nasiona chia. Trochę żartuję, da się tam znaleźć coś mniej eko-fit, ale ogólnie rzecz biorąc po pobieżnym przejrzeniu, nie rzuciłam się do gotowania. Luby natomiast zerknął wybiórczym okiem i od razu znalazł coś, co koniecznie musiał zrobić.

Nakládaný hermelín doskonale pamiętaliśmy z naszego pobytu w czeskiej Pradze. Przepis nie jest skomplikowany, nieco trzeba poczekać na efekty, ale warto. Jednak zanim się zabierzecie z preparowanie własnego sera, małe ostrzeżenie (o którym niestety autorka nie pamiętała). Tak jak przy aromatyzowaniu oliwy, tak tutaj jest ryzyko, że składniki zalewy się zepsują a my będziemy mieć wątpliwą przyjemność obcowania z jadem kiełbasianym. Jak uniknąć zagrożenia? 

- używać wyłącznie zdrowych ziół i czosnku, bez śladów zepsucia i uszkodzeń

- po umyciu wszystkie składniki dokładnie osuszyć (można użyć też suszonych ziół, testowaliśmy i wypadło to dobrze, czosnku raczej się nie da)

- słoik wyparzyć i wytrzeć do sucha

- lepiej używać mniejszego słoika i zrobić mniejszą porcję, przechowywać ją w chłodzie i dość szybko zjeść (oczywiście jak już będzie gotowy)

Skoro już Was postraszyłam, to czas na przepis z modyfikacjami Lubego :)

Nakládaný hermelín

(2-3 porcje)

W miseczce umieścić składniki pasty - czosnek, paprykę, sól, zioła, oliwę oraz orzeszki i zmiksować na gładką pastę. Krążki zera przeciąć wzdłuż na pół i posmarować grubą warstwą pasty. Złożyć krążek z powrotem, i pokroić na ćwiartki - będzie się lepiej wyciągało ze słoika. 

Na suchej patelni podprażyć liście laurowe, nasiona kolendry i ziele angielskie, aż zaczną pachnieć. Przełożyć je do wyparzonego, suchego słoika. Dodać świeże lub suszone zioła. Ułożyć w słoiku kawąłki sera, a następnie zalać go olejem lub oliwą (ser nie może wystawać nad powierzchnię). Słoik szczelnie zamknąć i wstawić w chłodne miejsce (ostatecznie do lodówki) na 5 dni (lub dłużej, wtedy będzie miał bardziej kremową konsystencję). Pasuje zarówno do piwa jak i do sałatki. Smacznego!

I jak tam? Odstawiliście już słodycze i rozpoczęliście postny żywot? Zero ciastek i czekolady aż do Wielkanocy? W dawnej kulturze polskiej miało to swój bardzo głęboki sens praktyczny - na przednówku i tak nie było co jeść (brak słodyczy nie był tu najpoważniejszym problemem), więc lepiej zacisnąć pasa i myśleć o innych sprawach. A i dziś dłuższe okresy wstrzemięźliwości w spożywaniu wysokokalorycznych dań wyjdą nam tylko na zdrowie ;).

Ale co zrobić, kiedy człowieka męczy ochota na słodkie, a obiecał sobie po raz tysięczny, że basta...? Ja proponuję sałatkę. Sałatka jest zdrowa przecież. A dziś, kiedy nie musimy czekać, aż wykiełkuje pierwsza polska zielenina, możemy taką sałatkę przygotować kiedy chcemy. Ok, może nie jest bardzo dietetyczna, ale zawiera karmelizowane gruszki, kozi ser i orzechy włoskie - same pyszne rzeczy. Przepis mam z warsztatów na Smolnej 8, a podaję z moimi modyfikacjami.

Sałatka z karmelizowanymi gruszkami i kozim serem

(na 2 osoby)

Rukolę umyć, osuszyć, rozłożyć na talerzach. Posiekane orzechy uprażyć na suchej patelni. Gruszki umyć, obrać, pozbyć się gniazd nasiennych, pokroić na ósemki. Na patelni rozgrzać ocet balsamiczny i wsypać cukier, następnie włożyć gruszki i smażyć na mocnym ogniu, aż sos się karmelizuje, a gruszki nieco zmiękną (ale nie będą się rozpadać).

Na rukoli rozłożyć kawałki koziego twarożku, a na nich gruszki. Całość posypać uprażonymi orzechami i polać karmelem spod gruszek (jeśli jest go za mało, można użyć miodu). Na koniec posypać świeżo zmielonym pieprzem. Smacznego!