Bazylia mi bujnie obrodziła na balkonie. W związku z tym oczywiście zmajstrowałam pesto, ale nosiło mnie żeby zrobić z nim coś ciekawszego niż dodanie do makaronu. I wtedy, jak z nieba, spadł mi przepis na taką oto prostą i sezonową sałatkę. Co może być pyszniejszego od młodych ziemniaków, świeżej fasolki i dużej ilości domowego pesto? Idealna jako ciepły lunch, ale na zimno też jest pyszna.

Sałatka ziemniaczana z zieloną fasolką i pesto

(na 2 porcje)

Ziemniaki porządnie wyszorować, jeśli są duże przekroić na ćwiartki, jeśli małe - na połówki i ugotować. Fasolkę szparagową umyć, pozbawić końcówek i ewentualnych włókien i przekroić na pół. Ugotować al dente. Odcedzić i przelać zimną wodą, żeby przerwać proces gotowania.

W międzyczasie przygotować pesto - utrzeć liście bazylii z czosnkiem, orzechami i serem w moździerzu lub w misce - blenderem (wersja dla niecierpliwych). Doprawić sokiem z cytryny, solą (ostrożnie) i pieprzem. Dodać oliwy na tyle, by pesto nie było zbyt gęste.

W misce w wymieszać warzywa, dodać pesto i znów wymieszać. Można posypać  prażonymi orzechami / pestkami, jeśli jakieś zostały. Smacznego!

Podziwiam ludzi, którzy przerabiają na raz 10 kg pomidorów. Ja zmierzyłam się z dwoma kilogramami wczoraj i w połowie miałam serdecznie dość. Babranie się w soku, skórkach i pestkach to nie dla mnie. Ale gdy spróbowałam w końcu aromatycznego, słodko-pikantnego, własnoręcznie przygotowanego i doprawionego tak-jak-lubię sosu, byłam w siódmym niebie. Nie zarzekam się zatem, że nigdy więcej... a jeżeli ktoś ma dostęp do dobrych pomidorów, nieco cierpliwości i chęci, to gorąco polecam. Żaden sklepowy nie może się równać.

Domowy sos pomidorowy

(wyszło mi nieco ponad 1,5l)

Pomidory naciąć na krzyż na czubku i sparzyć w dużej misce. Następnie obrać ze skóry, przekroić na ćwiartki, wypestkować i pokroić w kostkę. Cebulę obrać i posiekać, czosnek obrać, rozgnieść i przepuścić przez praskę lub posiekać.

W dużym, płaskim garnku rozgrzać oliwę. Zeszklić cebulę i czosnek. Następnie dodać pomidory, zioła i przyprawy. Dusić, aż pomidory zmiękną, a część soku odparuje. Zdjąć garnek z ognia, zmiksować zawartość blenderem. Doprawić do smaku. Jeżeli sos jest za rzadki, jeszcze chwilę gotować, aż się odpowiednio zagęści. Przełożyć do wyparzonych słoików i zawekować (w garze z wrzątkiem lub w piekarniku). 

Ponieważ nieco sosu nie zmieściło mi się do słoików, zrobiłam sobie dzisiaj szybki obiad, czyli zieloną fasolkę z camembertem i właśnie sosem pomidorowym. Niby banalna rzecz, ale z dodatkiem tego sosu smakowała przepysznie. Gorąco polecam!

 

Dziś na obiad przyrządziłam prostą i piekielnie smaczną (ale też piekielnie ostrą) zapiekankę z ziemniaków i fasolki typu mamut. Oczywiście można jej moc znacznie osłabić dodając mniej (lub wcale) sosu paprykowego i idę o zakład, że taka też będzie pyszna.

Ziemniaki obrać, umyć i ugotować (tak, by się nie rozpadały). Fasolkę umyć, oczyścić, pokroić na mniejsze kawałki i ugotować al dente. Przecier pomidorowy zmieszać z ajwarem lub sosem paprykowym, doprawić solą i ew ziołami.
Naczynie żaroodporne nasmarować oliwą. Na dnie ułożyć ziemniaki, na nie fasolkę, a wierzch polać sosem pomidorowo-paprykowym. Następnie pokroić mozzarellę w plastry i ułożyć na wierzchu (lub posypać tartą). Zapiekać w 200 st C ok 20 min. aż ser lekko się zbrązowi.

Prawda jest też taka, że po wakacyjnych szaleństwa, poza wspomnieniami, zostaje też nieco więcej centymetrów talii. Na żadne diety przechodzić nie będę, poza dietą MŻ, rzecz jasna ;), ale odgrzebałam sobie książkę o daniach niskotłuszczowych, w poszukiwaniu inspiracji. I znalazłam - inspirację na danie hinduskie - zmieniłam kompletnie skład, jako że nieco inne warzywa miałam niż przepis wymagał i tą moją przeróbkę podaję, bo wyszła bardzo smacznie (oczywiście warzywa można zmieniać, w przepisie oryginalnym były np. ziemniaki i pomidory, można z powodzeniem dodać kalafiora):

Soczewicę przepłukać, wrzucić do garna, zalać wodą i gotować. Uważać, żeby się nie rozgotowała (co niestety mi się przytrafiło*)! Cukinię pokroić na kawałki, osolić na cedzaku i zostawić na 15 min, że ociekła. Cebulę i marchewkę pokroić w kostkę, fasolkę pokroić, czosnek posiekać, papryczkę wypestkować i drobno pokroić. Przepłukać i osuszyć papierowym ręcznikiem cukinię. Rozgrzać na patelni olej, wrzucić nań cebulę i smażyć aż będzie złota. Dodać cukinię i smażyć aż trochę zmięknie. W międzyczasie podgotować trochę fasolkę - gdy już nieco zmięknie, należy ja odcedzić. Dodać fasolkę i marchewkę, smażyć kolejne kilka minut. Dodać czosnek i papryczkę, zamieszać i jeszcze chwilę potrzymać na ogniu. Doprawić do smaku. Dodać ugotowaną soczewicę, wymieszać dokładnie i nakładać. Smacznego!

Nie wiem jak Wy, ale ja czuję się bardzo rozczarowana tegorocznym czerwcem. Zero słońca, prawie cały czas zimno (teraz jest niby trochę lepiej z tym, ale jak długo...?) i leje, leje leje. Gdzie się podział najpiękniejszy miesiąc w całym roku??? I nawet truskawki (moje najukochańsze, przez cały rok wyczekiwane) smakują jak woda i pleśnieją niemal w oczach.

Stąd też zamiast raczyć się letnimi daniami zrobiłam ostatnio rozgrzewającą, słoneczną zupę z curry. Wyszła nadspodziewanie dobrze. Zupa w sam raz na dżdżyste lato, bo optymistycznie żółta, z młodą fasolką i kalafiorem.

Kalafior umyć i podzielić na różyczki. Fasolkę umyć, odciąć końce, pociąć na mniejsze kawałki. Marchewkę obrać, umyć i pokroić w kostkę. Pietruszkę i selera umyć i pokroić w większe kawałki. Warzywa wrzucić do garnka, zalać bulionem (lub wodą z 2 kostkami rosołowymi) i gotować aż warzywa zmiękną. Gdy to się stanie, wyciągnąć pietruszkę i selera, a zupę doprawić do smaku nie zapominając o szczypcie lub dwóch curry. Wymieszać śmietanę z mąką bardzo dokładnie i zabielić zupę.