Ja wiem jak to wygląda - odtrąbiłam w zeszłym roku dziesięciolatkę bloga i koniec. Prawda jest taka, że przełom 2018/2019 wprowadził sporo zamętu w moje życie - zmieniłam pracę, zmieniam mieszkanie, pochłaniają mnie różne fotograficzne tematy i jeszcze do Azji zdążyłam pojechać, więc siłą rzeczy na gotowanie, fotografowanie i pisanie bloga czasu mi nie starcza. Czy ktoś mógłby wydłużyć dobę?

Ale to nie znaczy, że stawiam ostatnią kropkę. Wszak jeść trzeba, a czasem się uda nawet jakąś fotkę w biegu strzelić. Także nie traćcie nadziei na nowe wpisy, a na pocieszenie zostawiam Wam przepis na pyszne polędwiczki w sosie musztardowym z pieczarkami (inspiracja od Kwestii Smaku):

Polędwiczki w sosie musztardowym z pieczarkami

Polędwiczkę pokroić na 1,5 cm plastry, posypać ziołami i świeżo zmielonym pieprzem. Pieczarki oczyścić i pokroić w ćwiartki. Na patelni rozgrzać łyżkę oliwy i przez 8-10 minut podsmażać na niej pieczarki, co chwilę mieszając. Gdy będą już zrumienione i odparowane, dodać masło i smażyć jeszcze 2 minut na złoty kolor. Następnie zdjąć pieczarki z patelni.

Na tę samą patelnię wlać dodatkową łyżkę oliwy, rozprowadzić po całej powierzchni i włożyć nań polędwiczki. Smażyć ok 3-4 minuty z każdej strony, w międzyczasie doprawiając solą.

Następnie wlać whisky i odparować. Dodać musztardę, śmietanę kremówkę wymieszaną z sosem sojowym, posiekaną natkę pietruszki i pieczarki - wymieszać i zagotować. Gotować chwilę aż sos się nieco zagęści. Podawać z pieczonymi ziemniakami. Smacznego!

Ostatnio było danie warzywne, tym razem mam coś dla mięsożerców, czyli obiecany gulasz. Ograniczenie spożycia mięsa idzie mi nieźle w sezonie wiosenno-letnim, ale niestety jesień i zima przywodzą mnie do złego, czyli na przykład parującego gara gulaszu, najlepiej jeszcze z grzybkiem w środku. Polecam! A pieczone warzywa, o których pisałam ostatnim razem świetnie sprawdzają się jako dodatek.

Gulasz wieprzowy

Mięso umyć, osuszyć, pozbawić tłuszczu i błon, następnie pokroić w kostkę ok2.5-2 cm. Cebulę i czosnek obrać i posiekać. W dużym rondlu rozgrzać olej i zeszklić cebulę oraz czosnek, następnie dodać mięso (można je wstępnie doprawić solą, pieprzem i papryką) i smażyć, aż przestanie być surowe z wierzchu. Dodać wino i przyprawy do smaku, zagotować. Dodać passatę pomidorową oraz suszone grzyby jeśli ich używamy, zmniejszyć ogień i gotować całość pod przykryciem ok 1 godzinę.

W międzyczasie pieczarki oczyścić i pokroić w plasterki, następnie obsmażyć je na patelni na brązowo. Po godzinie dodać pieczarki oraz posiekaną w plasterki marchewkę do mięsa i gotować jeszcze ok 30 minut, aż mięso będzie miękkie. Jeżeli sos jest zbyt płynny można zagęścić go mąką. Podawać z kaszą, gotowanym ziemniakami lub pieczonymi warzywami. Smacznego!

 

Sezon na bób się właśnie rozpoczął, ale za to sezon szparagowy zdecydowanie się kończy. Chciałam tę okazję uczcić odpowiednio i w oko wpadł mi przepis na schab gotowany w sosie ze szparagami na Kwestii Smaku. Doskonały pomysł na niedzielny obiad oraz ciekawa odmiana od zwykłych szparagów gotowanych czy pieczonych w jednym. Polecam!

Schab gotowany w sosie ze szparagami

(4 porcje)

W szerokim rondlu rozgrzać oliwę i zeszklić pokrojoną w kostkę cebulę. Wlać bulion, dodać sos sojowy i kurkumę, zagotować.

Schab umyć, osuszyć i pokroić na plastry ok centymetrowej grubości, włożyć w bulion. Po zagotowaniu zmniejszyć nieco ogień i przykryć garnek pokrywką. Dodać listki tymianku. Gotować ok 1.5 godziny, aż mięso będzie kruche (warto je obrócić parę razy w czasie gotowania).

Szparagom odłamać zdrewniałe końcówki i dokładnie opłukać. Łodyżki pokroić na plasterki, zachowując w całości główki. Gdy mięso jest gotowe, szparagi wrzucić do rondla, wymieszać i gotować ok 2 minuty. Dodać śmietanę, wymieszać. Na koniec przesiać do sosu mąkę ziemniaczaną, wymieszać i zagotować. Podawać z młodymi ziemniakami i sałatą. Smacznego!

Trochę się monotematycznie zrobiło na blogu z tą wieprzowiną, ale co zrobić, kiedy chodzi za mną. Tym razem w wydaniu bardzo jesiennym, czyli z aromatycznym sosem śliwkowym. Trzeba korzystać, póki jeszcze są śliwki... Ale nie tylko owoce dodają smaku temu daniu, bo jest tu i czerwone wino, i korzenne przyprawy, czyli pełen jesienny zestaw. Idealne na spotkanie z przyjaciółmi lub na romantyczną kolację.

Winne polędwiczki z sosem śliwkowym

Polędwicę umyć, osuszyć i oczyścić. Oprószyć solą i pieprzem. Wino, wodę oliwę, imbir i cynamon  wymieszać. Przełożyć polędwiczkę do miski lub foliowego worka i wlać marynatę. Wstawić mięso do lodówki na czas przygotowywania sosu lub (lepiej) na kilka godzin.

Piekarnik nagrzać do 180 st. C. Śliwki umyć i wypestkować.

Sok z obraną skórkę z pomarańczy umieścić w rondlu. Dodać wino, miód, cynamon, kardamon - wymieszać i zagotować. Gotować ok 10 minut na średnim ogniu, do uzyskania konsystencji syropu. Dodać śliwki i listki rozmarynu, gotować aż śliwki nieco zmiękną. Ewentualnie zaostrzyć pieprzem i płatkami chili.

Mięso obsmażyć na patelni z każdej strony przez kilka minut (do zrumienienia), a następnie wstawić do piekarnika obłożone kilkoma gałązkami rozmarynu (na tej samej patelni, jeśli można w niej piec lub w naczyniu żaroodpornym) na 15 minut. Polędwiczkę wyciągnąć, odstawić na 5 minut, żeby mięso odpoczęło i pokroić w plastry. Podawać z ryżem lub kuskusem i sosem śliwkowym. Smacznego!

Kolejna solidna potrawa obiadowa z wieprzowiną, ale co zrobić, przyszła jesień i od razu mój organizm pożąda solidniejszych dań. Może mało wyszukanych, ale prostych i takich domowych, jak u mamy ;). Jeśli tęsknicie za takimi smakami, to poniższa wieprzowina powinna przypaść Wam do gustu.

Schab wieprzowy z pieczarkami

Wieprzowinę umyć, osuszyć, nieco rozbić i okroić z tłuszczu i błon. Pokroić na mniejsze kawałki. Doprawić solą, pieprzem i wędzoną papryką. Cebulę i czosnek posiekać. Pieczarki obrać i posiekać na plasterki lub ćwiartki jeżeli są małe.

Na patelni rozgrzać olej i dodać mięso. Smażyć wieprzowinę aż zrumieni się z każdej strony. Następnie przełożyć do płaskiego rondla. Na pozostałym tłuszczu zeszklić czosnek z cebulą. Usmażone warzywa przełożyć do mięsa. Rondel ustawić na średnim ogniu i dodać wino, a gdy wyparuje dodać gorący bulion. Dodać zioła, przykryć garnek i zmniejszyć ogień. Dusić mięso ok 20 minut.

W międzyczasie na patelni rozpuścić masło i dodać pokrojone pieczarki. Smażyć aż lekko zbrązowieją, doprawić solą i pieprzem. Dodać je do mięsa na 10 minut przed końcem gotowania.

Na koniec do pudełeczka/miski ze śmietaną dodać ciepły sos by ją zahartować, a następnie całość dolać do sosu i szybko zamieszać. Gotować z minutę i ew doprawić do smaku. Podawać z ziemniakami i ulubioną sałatą. Smacznego!

Azjatycki sklepik w pobliżu dawno zamknął podwoje, a do Pana Ziółko mogę zaglądać sporadycznie, na sobotni targ w Falenicy, bo targ w Fortecy działa w godzinach, w których zwykle siedzę w pracy. Na szczęście rzeczywistość mi sprzyja, ponieważ niedawno w mojej okolicy swój drugi sklep otworzyła Kooperatywa Dobrze, w którym można kupić różne dobre rzeczy (w tym, m.in warzywa od Pana Ziółko). Dzięki temu, gdy złapała mnie tęsknota za chińskimi smakami, mogłam zrobić wieprzowinę z kapustą bok choy. Danie wyszło znakomicie - gorąco polecam!

Wieprzowina z kapustą bok choy

(na 2 osoby)

 Mięso umyć, osuszyć i pokroić w plasterki albo paski. Czosnek oraz imbir obrać i drobno posiekać. Kapustę umyć dokładnie i posiekać na kawałki (osobno łodygi, osobno liście). W woku lub na patelni rozgrzać mocno olej. Dodać czosnek oraz imbir i chwilę przesmażyć, aż zaczną pachnieć. Dodać mięso, sos sojowy, sos rybny i miód - wszystko wymieszać i chwilę smażyć, mieszając, żeby wszystkie kawałki się obsmażyły. Dodać  chili, biała część dymki (posiekaną) oraz pokrojone kawałki łodyg bok choy'a. Smażyć znów ok 2 minut, aż łodygi nieco zmiękną. Na koniec dodać liście bok choy'a i doprawić pieprzem syczuańskim. Smażyć krótko, aż liście zmiękną, ale nie stracą koloru. Podawać samodzielnie posypane pozostałą dymką lub z ryżem/makaronem. Smacznego!

Rabarbarowy chutney chodził za mną dłuższy czas, nawet tu o tym pisałam. W końcu, w ostatni weekend udało mi się zrealizować plan. Przepis na to cudo wyszykałam u Bei, u której zawsze znajduję najlepsze przepisy na przetwory. Chutney wyszedł świetnie - uwielbiam takie słodko-ostro-kwaśne smaki. Choć na przyszłość planuję jeszcze bardziej zmniejszyć ilość cukru, ale to może być kwestia osobistych preferencji... Gotowy chutney od razu wykorzystałam do niedzielnego obiadu, czyli polędwiczki wieprzowej, a reszta poszła do słoika. Poniżej podaję przepis z moimi modyfikacjami.

Chutney rabarbarowy

Rabarbar umyć, osuszyć i drobno posiekać. Cebulę obrać i również drobno posiekać. Wszystkie składniki sosu wymieszać w szerokim rondlu lub na dużej patelni i gotować na wolnym ogniu, często mieszając, ok 50 minut. Gdy sos zgęstnieje, spróbować, ewentualnie doprawić i przełożyć do wyparzonych słoików. Ilość nie jest duża, ale jeśli chcemy chutney przechowywać to lepiej go pasteryzować. 

Polędwiczka wieprzowa

(najprostsza na świecie)

Rozgrzać piekarnik do 180 st. C. Polędwiczkę umyć, osuszyć, okroić z błon i zbędnego tłuszczu. Natrzeć solą, pieprzem i oliwą.  

Rozgrzać patelnię, najlepiej grillową, i obsmażać mięso ze wszystkich stron, aż się zrumieni. Wstawić patelnię do piekarnika (jeśli patelnia nie nadaje się do piekarnika, można przełożyć polędwicę do naczynia, które nagrzewało się wraz z piekarnikiem). Piec ok 18-20 minut. Upieczone mięso wyłożyć na talerz i odczekać z 5 minut z krojeniem. Pokrojoną w plastry polędwicę podawać z rabarbarowym chutneyem i ryżem. Smacznego!

Dziś mam dla was przepis na doskonałą polędwiczkę wieprzową w słodko-ostrej marynacie. Idealna na weekendowy obiad - trzeba o nim pomyśleć z wyprzedzeniem, ale za to później robi się sam, a my możemy oddać się błogiemu lenistwu ;). Przepis znalazłam na blogu karmelowy.pl, ale oczywiście trochę namieszałam: przede wszystkim konfiturę zastąpiłam pikantnym chutney'em (może być figowo-śliwkowy albo inny), który nadał marynacie dodatkowej głębi. Polędwiczka naprawdę wymaga niewielkiego nakładu pracy, a efekt jest znakomity. Polecam!

Polędwiczka wieprzowa w pikantnej marynacie

(na 3-4 osoby)

 Polędwiczkę umyć, osuszyć, oczyścić z błon. W miseczce dokładnie wymieszać wszystkie składniki marynaty: chutney, czosnek, sos sojowy, sok z limonki, ocet ryżowy, mało orzechowe, kolendrę, imbir, pieprz, płatki chili. Polędwiczkę przełożyć do woreczka foliowego lub pojemnika, dodać marynatę, zawiązać/ zamknąć i dokładnie wymieszać, dbając by marynata pokryła całe mięso. Włożyć do lodówki - najlepiej na całą noc, a przynajmniej na kilka godzin (u mnie po 6 była doskonała).

Rozgrzać piekarnik do 220 st. C. Polędwiczkę wyjąc z marynaty i dokładnie z niej oczyścić. Na dużej patelni rozgrzać olej i smażyć polędwiczkę ze wszystkich stron, do zrumienienia (ok 2-3 minuty na każdą stronę). Następnie umieścić patelnię w piekarniku (jeśli się do tego nadaje) lub przełożyć do nagrzanego naczynia żaroodpornego i piec ok 15 minut (termometr wetknięty w mięso powinien pokazywać 70 st. C.). Wyjąc polędwiczkę z piekarnika i odstawić na 5-10 minut na bok.

W międzyczasie marynatę przełożyć do garnuszka, dolać nieco wody lub soku pomarańczowego i podgrzewać do osiągnięcia odpowiedniej temperatury i gęstości. Polędwiczkę pokroić w plastry i podawać z pikantnym sosem oraz ryżem. Smacznego!

Tym razem coś dla miłośników mięsa, a konkretniej polędwicy wieprzowej. Ten kawałek świniny często gości na naszych talerzach i gorąco Wam polecam marynowane polędwiczki w sosie kurkowym lub też polędwiczki z karmelizowanymi jabłkami w cydrze. Ale jeśli chcielibyście zjeść pyszną polędwiczkę a przy tym nie narobić się szczególnie, to polecam dzisiejszy przepis. I niech Was nie zmyli banalność sosu pieczarkowego - ten tutaj jest fantastycznie bogaty, kremowy i absolutnie niecodzienny. Pomysł na polędwiczkę z tym sosem zaczerpnęłam z Kwestii Smaku, podaję z moimi modyfikacjami.

Polędwica wieprzowa z sosem pieczarkowym

sos pieczarkowy

Polędwice umyć, osuszyć, pozbawić błon. Pieczarki oczyścić, pokroić na ćwiartki (chyba że są małe, wtedy zostawić w całości). Bulion zagotować, dodać suszone grzyby, zamieszać. Następnie dodać sos worcester. Posiekać szalotkę.

Piekarnik nagrzać do 180 st. C, wraz z żaroodpornym naczyniem. Polędwicę natrzeć oliwą, solą i pieprzem. Na patelni rozgrzać oliwę i smażyć polędwicę, aż się zezłoci z każdej strony. Przełożyć polędwicę do gorącego naczynia, posypać listkami rozmarynu i piec ok 15 minut. Po tym czasie wyjąć polędwiczkę na ciepły talerz i odstawić żeby odpoczęła (5-8 minut).

W międzyczasie przygotować sos. Na tej samej patelni, na której smażyła się polędwica rozpuścić masło i 1 łyżkę oliwy. Następnie smażyć pieczarki aż się zaczną rumienić. Dodać musztardę i wymieszać. Dodać whisky i chwilę pogotować. Wlać bulion z grzybami oraz śmietankę - gotować na średnim ogniu aż sos zgęstnieje. Na koniec dodać posiekaną pietruszkę. Doprawić do smaku. Polędwicę pokroić w plastry i polać sosem. Świetnie pasuje jako dodatek do polędwicy kasza z jarmużem z poprzedniego przepisu. Smacznego!

Kolejny mięsny przepis (jakoś tak się ostatnio składa, że dużo mięsa jemy), tym razem rodem z Chin. Dawno nie robiłam żadnych azjatyckich potraw, ale kolega przywiózł ryż z Tajwanu, no i zatęskniło nam się do tych smaków.  Jak wszystkie chińskie misz-masze rzecz jest szybka i łatwa w wykonaniu - jako dopełnienie wieprzowiny użyłam młodej marchewki i pora, ale śmiało można dodać paprykę czy inne warzywa, które są akurat pod ręką. Polecam wszystkim miłośnikom dalekowschodnich smaków.

Wieprzowina po chińsku

(3-4 porcje)

Umytą i osuszoną wieprzowinę pokroić w paski.  Mięso posolić, popieprzyć i oprószyć mąką. Cebulę pokroić w piórka lub większe kawałki. Marchewkę i pora pokroić w słupki. Czosnek i papryczkę posiekać na plasterki. Składniki sosu wymieszać w miseczce.

Rozgrzać olej na patelni lub w woku. Smażyć mięso na średnim ogniu aż się zrumieni z każdej strony - następnie zdjąć z patelni (lub przesunąć wyżej na woku). Włożyć warzywa i smażyć ok 4-5 minut aż zmiękną (ale nie powinny się rozpadać). Włożyć z powrotem mięso i wszystko wymieszać. Następnie dodać sos i chwilę gotować aż nieco zgęstnieje. Podawać z ryżem posypane posiekaną dymką. Smacznego!

Z tymi roladkami to było tak, że zupełnie nietypowo dla mnie miałam na podorędziu większą ilość polędwicy wieprzowej i mogłam sobie poeksperymentować. Wzięłam więc na warsztat przepis z Kwestii Smaku i modyfikowałam, aż uzyskałam zadowalające efekty. I tak: szynka parmeńska jest miłym, ale niekoniecznym dodatkiem, tym bardziej, że smaczniejsze były wg mnie polędwiczki smażone, a nie pieczone. Natomiast jako nadzienie roladki świetnie sprawdza się suszony pomidor - przełamuje słoności sosu i szynki (jeśli jej używamy). Poniżej zatem przepis z moimi modyfikacjami. Gorąco polecam!

Roladki z polędwicy wieprzowej

z suszonymi pomidorami i sosem z gorgonzoli

(4 porcje)

Polędwicę umyć, osuszyć, oczyścić z nadmiaru tłuszczu i błon.Pokroić w poprzek na kawałki o grubości ok 1.5-2 cm. Następnie tłuczkiem roztłuc na cienkie plastry, natrzeć solą, pieprzem i ziołami. Na każdym plastrze położyć kawałek suszonego pomidora (przekrawałam jeden pomidor na pół i kładłam obie połówki) i ściśle zwinąć. Posmarować olejem z pomidorów po wierzchu.

Na dużej patelni rozgrzać olej i włożyć roladki łączeniem do dołu i smażyć przez około 5 minut aż zrumienią się od spodu, przewrócić na drugą stronę i smażyć przez około 4 minuty. Obsmażyć jeszcze z pozostałych dwóch stron po około 2 minuty, do lekkiego zrumienienia.

W między czasie przygotować sos: w małym garnku wymieszać śmietanę i drobno pokrojony ser i podgrzewać na małym ogniu, cały czas mieszając aż gorgonzola się całkowicie rozpuści. Doprawić do smaku. Roladki podawać polane sosem i np z pęczkiem.Smacznego!

W ostatnim dniu stycznia, czyli w zeszłą sobotę miałam okazję bawić na warsztatach kulinarnych zorganizowanych w SmArt Studio w ramach kampanii Gwarancja Jakości QAFP. Celem warsztatów było oczywiście zapoznanie się z QAFP, czyli z Systemem Gwarantowanej Jakości Żywności stworzonym przez Unię Producentów i Pracodawców Przemysłu Mięsnego. W skrócie chodzi o to żeby w całkowicie kontrolowanym procesie (od hodowli po pakowanie gotowego mięsa) tworzyć produkt najwyższej jakości. Na razie system obejmuje mięso wieprzowe, drobiowe oraz wędliny, ale w przyszłości twórcy chcą go rozszerzyć na inne produkty, takie jak pieczywo i miody. Jeśli macie ochotę bliżej zapoznać się z QAFP polecam zajrzeć na ich stronę lub na stronę Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, gdzie wszystko jest przejrzyście wyjaśnione. Przy zakupach warto pamiętać, że certyfikat otrzymują poszczególne produkty, a nie całe zakłady produkcyjne - warto rozglądać się za charakterystycznym, czerwono-złotym logo na opakowaniu.

Ale rzecz jasna, warsztaty to nie tylko wiedza teoretyczna. Zaproszeni blogerzy mieli do swej dyspozycji ekspertów: Mistrza kulinarnego - Daniela Olasa oraz fotografkę Joannę van Fenema, całość spotkania zaś prowadził dziennikarz i prezenter Olivier Janiak.

Pani Joanna pokrótce opowiedziała jak radzić sobie z fotografią kulinarną, również gdy brakuje naturalnego światła, a ja przekonałam się, że absolutnie muszę nabyć softboxa... Niestety nie było za bardzo czasu żeby rozwodzić się nad fotografią, bo Mistrz Olasa zapędził wszystkich do roboty, czyli gotowania. Było nas sporo, więc każdy robił jakąś tam niewielką działkę (ja, na przykład, obrałam selera do kruszonki ziemniaczano-selerowej oraz głównie robiłam zdjęcia i czynności przynieś-podaj, ale tylko dlatego, że wolę gotowanie w zaciszu własnej kuchni ;)). 

 Za to efekt ostateczny był znakomity - szczególnie ujęły mnie aksamitne puree z marchwi (z sokiem pomarańczowym - koniecznie do wypróbowania) i groszku, wspomniana już kruszonka selerowo-ziemniaczana, bataty w soku cytrynowym z miętą (wspaniałe!) oraz oczywiście mięciutka polędwiczka wieprzowa. Zanim jednak zjedliśmy te wspaniałości, próbowaliśmy sił w komponowaniu dania na talerzu, by wyglądało nęcąco i profesjonalnie (muszę jeszcze mocno poćwiczyć, bo zaczynając od wyszczerbionego talerzyka, jakoś niespecjalnie mi poszło w tej materii). 

Podsumowując: był to niezwykle miły sobotni poranek, pełen inspiracji i wspaniałej atmosfery. Poniżej trochę zdjęć, które - mam nadzieję - to oddają...