Pozostając w klimatach jesienno-drożdżowych, mam dziś dla Was przepis na racuchy drożdżowe z jabłkami. Rzuciły się one na mnie ze strony Kwestii Smaku, no i po prostu musiałam je zrobić (oraz zostało mi pół kostki drożdży z ostatniego placka). Placki te może wymagają nieco więcej nakładu pracy, ale za to wychodzą przepyszne. Z zewnątrz chrupiące, w środku mięciutkie, oprószone cukrem pudrem to istna błogość. Gorąco polecam!

Racuchy drożdżowe z jabłkami

(ok 30 sztuk)

Rozczyn

Ciasto

Drożdże i jajko wyjąć z lodówki żeby osiągnęły temperaturę pokojową. 

Przygotować zaczyn: do miski rozkruszyć drożdże, wlać ciepłe (nie gorące!) mleko, dodać mąkę i cukier. Dokładnie wymieszać i odstawić na ok 10 min aż rozczyn wyraźnie urośnie.

Mąkę przesiać  do dużej miski, dodać sól i wymieszać. Dodać rozczyn z drożdży, szklankę ciepłego mleka, jajko oraz cukier. Stopniowo zagarniając mąkę do środka, powoli zacząć mieszać składniki łyżką. Gdy będzie mniej więcej wymieszane, zacząć wyrabiać ciasto - mikserem lub łyżką (będzie dość luźne) przez ok 10 minut. Następnie przykryć, odstawić w ciepłe miejsce na ok 45 min do wyrośnięcia.

Po tym czasie dodać do ciasta obrane i pokrojone w kostkę jabłka (uwaga: ciasto się dość ciągnie, tak powinno być) i odstawić na kolejne 10-15 minut.

Na dużej patelni rozgrzać olej. Moczyć łyżkę w zimnej wodzie, a następnie nakładać porcję ciasta tą łyżka na patelnię. Smażyć przez około 2,5 minuty na umiarkowanym ogniu (podczas smażenia racuchy urosną). Przewrócić na drugą stronę i powtórzyć smażenie. Nie smażyć na zbyt mocnym ogniu, bo placki się z wierzchu przypalą, a w środku będą surowe. Usmażone racuchy odkładać na talerz wyłożony ręcznikiem papierowym. Przed podaniem placki oprószyć cukrem pudrem. Smacznego!

Dziś będzie przepis na leniwca, gdyż poniższe placki robi się z 3 składników: bananów, płatków owsianych i jajek. Tak jest, nie zawierają mąki - jeśli to dla kogoś istotne. Moim zdaniem są bardziej zwarte i sycące od innych placków (np. tych), ale niekoniecznie jest to coś złego. 

Placki bananowo-owsiane

Rozgnieść banany w misce, następnie zmiksować dokładnie z jajkami i płatkami do uzyskania jednolitej masy. Odstawić na 10 min ( w tym czasie masa zgęstnieje).

Rozgrzać odrobinę oleju na patelni, smażyć placki z obu stron. Podawać z syropem klonowym/ miodem i owocami. Smacznego!

Chwilowe ochłodzenie do nas przyszło, więc można nawet odpalić piekarnik. Przyznam się, że mam słabość ogromną do placków wszelakich, ale ostatnio muszę ograniczyć nieco smażenie (starość nie radość), więc kombinuję jakby tu ugryź temat placków od innej strony. Na pierwszy rzut poszły cukiniowe, bo cukinię kocham w każdej postaci. Sekretem nierozpadających się placków z cukinii jest ich mocne odciśnięcie z wody. Czy takie z piekarnika są dobre? Tak. Czy tak dobre jak te z patelni? No nie, niestety. Ale na diecie trzeba się poświęcić... A podane z dobrymi tzatzikami prawie dorównują smażeniakom ;)

z tzatzikami

Piekarnik rozgrzać do 200 st C. Blachę do pieczenia wyłożyć papierem.

Cukinie zetrzeć na tarce o dużych oczkach, wyłożyć na sito i posolić. Po ok 10 minut odsączyć z wody - najlepiej zawijając w czystą szmatkę i wykręcając. 

W misce połączyć cukinie, startą cebulę, przyprawy i rozkłócone jajko. Następnie dodać mąkę i dokładnie wymieszać. Ciasto wykładać po łyżce na blachę, rozpłaszczając trochę. Mi wyszło dziewięć dość dużych placków. Piec ok 20 minut aż do lekkiego przypieczenia, następnie łopatką podważyć placki i przełożyć na drugą stronę. Piec kolejne 15 minut, aż brzegi się zezłocą.

W międzyczasie obrać ogórki, usunąć środek i pokroić w drobną kostkę. Połączyć z jogurtem, posiekanym czosnkiem i przyprawami. Ciepłe placki podawać z tzatzikami. Smacznego!

Niedawno były placki bananowo-owsiane, a dziś podaję przepis na puszyste (wręcz mięsiste), sycące placki owsiane. Jakoś zimą mnie ciągnie do takich ciepłych, węglowodanowych śniadań, co zrobić. Na co dzień wsuwam owsianki, no ale weekend ma swoje wymagania... Przepis ściągnęłam z Kukbuka, ale mocno zmodyfikowałam, poniżej moja wersja.

Placki owsiane

(na 3-4 porcje)

W misce wymieszać mąki, proszek do pieczenia, cukier, płatki owsiane. W drugiej roztrzepać jajka z kefirem, dodać mleko i wymieszać. Wlewać powoli składniki mokre do suchych, cały czas mieszając. Przykryć i odstawić do lodówki na pół godziny.

Na nieprzywierającej patelni podgrzać odrobinę oleju i smażyć placki partiami z obydwu stron, na złoto. Podawać ciepłe z ulubioną konfiturą, miodem lub sosem marakujowym (na zdjęciach). Smacznego!

Nieco zdrowsza, a tak samo pyszna wersja śniadaniowego klasyka - placków. Nie zawierają cukru, cała ich słodycz pochodzi z bananów, a mąkę można zamienić na pełnoziarnistą. Ta cała zdrowość im jednak nie szkodzi - są puszyste w środku, chrupiące z zewnątrz i pyszne. Przepis wypatrzyłam na blogu Smitten Kitchen, a poniżej podaję z moimi modyfikacjami.

Placki bananowo-owsiane

(na 2 duże porcje)

Płatki owsiane zwykłe  zalać kilkoma łyżkami mleka i odstawić na co najmniej 10-15 minut na bok. Przy ekspresowych można pominąć ten krok, przy zwykłych pewnie też tylko płatki mogą być bardziej wyczuwalne w cieście.

W dużej misce rozgnieść banany widelcem na papkę, następnie dodać płatki, sól, cynamon i dokładnie wymieszać. Można znów na chwilę odstawić. Dodać mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia oraz stopniowo dodawać mleko, by uzyskać właściwą konsystencję ciasta (musi zsuwać się z łyżki, ale nie rozlewać po patelni). 

Na patelni rozgrzać olej i smażyć placki, aż się zrumienią z obu stron. Przy nakładaniu warto je nieco rozpłaszczyć łyżką, bo i tak urosną. Podawać ciepłe z ulubionymi dodatkami. Smacznego!

Trochę się tu cicho zrobiło, ale wyłącznie dlatego, że doba ma tylko 24 godziny. Duże niedopatrzenie, bo ostatnio czasowo się nie wyrabiam. I nie mogę obiecać, że będzie lepiej. Jesień przyszła na całego, co oznacza, że zasób dobrego światła do zdjęć będzie się dramatycznie kurczył. Na dodatek mam ochotę zawinąć się w kocyk i zapaść w długi sen jesienno-zimowy. No i na fali lekko depresyjnych myśli powstały dzisiejsze placki. Bardzo delikatne i puszyste, z kwaśnym jabłkiem środku i słodkim sosem karmelowym na zewnątrz. Istna jesienna poezja, od razu mi lepiej.

Placki z jabłkami i sosem karmelowym

(2-3 porcje)

Jabłka obrać i zetrzeć na tarce o grubych oczkach. Oddzielić białka od żółtek. W jednej misce ubić białka ze szczyptą soli do uzyskania sztywnej piany. W drugiej misce zmiksować żółtka z cukrem waniliowym, następnie dodać przesianą mąkę, proszek do pieczenia, olej i mleko. Zmiksować do uzyskania jednolitej masy. Następnie wmieszać do niej jabłka. Na koniec dodać pianę z białek i delikatnie wymieszać. Rozgrzać niewielką ilość oleju na patelni i smażyć placki partiami do zrumienienia z obu stron. 

Przygotowanie sosu karmelowego: wsypać cukier do garnka o grubym dnie i podgrzewać na dużym ogniu, aż się roztopi, lekko zbrązowi (uwaga żeby nie przypalić). Zmniejszyć temperaturę i dodać masło, wymieszać aż się rozpuści. Dodać śmietankę, wymieszać i zdjąć z ognia. Mieszać aż do uzyskania jednolitej konsystencji. Po lekkim przestudzeniu podawać z plackami. Im chłodniejszy będzie sos, tym gęstsza będzie jego konsystencja. Smacznego!

Dzisiaj przepis na leniwe śniadanie albo podwieczorek. I co z tego, że jest środek tygodnia... należy nam się ;) Te placki robi się jedną ręką, serio wysiłek żaden, a smakują bosko. No i z jagodami smakują najlepiej, więc zróbcie je póki sezon trwa. 

Placki z jagodami

(duża porcja dla 2 wygłodniałych osób)

Jagody umyć, przebrać i osuszyć. W misce wymieszać jajka z jogurtem i cukrem rózgą lub mikserem na niskich obrotach. Dodać mąkę z proszkiem do pieczenia i krótko zmiksować do uzyskania jednolitej masy. Na koniec dodać jagody i delikatnie wymieszać.

Na patelni rozgrzać odrobinę oleju, łyżką nakładać porcje ciasta i smażyć placki aż nieco urosną i się zrumienią. Przewrócić na drugą stronę i znów chwilę obsmażać do zrumienienia. Podawać ze świeżymi jagodami i miodem (lub syropem klonowym). Smacznego!

"Placuśki! Są pyśne!" - tak z niejakim zaskoczeniem mówi piekielny chłopiec, czyli Hellboy (lat 2), gdy zamiast pożądanych chwilę wcześniej kopytek generał armii amerykańskiej serwuje mu puszyste pancakes. Placuszki przypieczętowują los naszego młodego bohatera - zasmakowawszy w nich jest na zawsze stracony dla Piekła...

Tak to już jest z pankejkami - nie mogą się im oprzeć ni dzieci, ni dorośli. A tak się składa, że mam dla Was bardzo prosty przepis na ten przysmak. Placuszki wychodzą z niego puszyste, delikatne i wspaniałe. Warto dla nich przejść na ciemn... jasną stronę mocy ;)

Puszyste pankejki na kefirze

 Do miski wlać kefir, dodać jajka i wymieszać dokładnie trzepaczką. Przesiać do miski mąkę, dodać proszek do pieczenia i sodę oraz cukier i olej. Zmiksować na niskich obrotach do połączenia się w jednolitą masę.

Rozgrzać odrobinę oleju na patelni. Nakładać placki łyżką, zachowując odstępy. Smażyć na średnim ogniu aż placki urosną i zrumienią się od spodu (ok 2 minuty), następnie przewrócić łopatką na drugą stronę i dalej smażyć aż do zrumienienia. Podawać z syropem klonowym lub sosem karmelowym. Smacznego!

Komiks pochodzi ze zbioru "Prawa ręka zniszczenia" Mike'a Mignoli, Egmont

Najważniejsze, to dobrze zacząć dzień, szczególnie tak fajny, jak Dzień Dziecka. A jeśli, tak jak ja - dopieszczacie swoje wewnętrzne dziecko - to możecie właściwie te przepyszne placki zrobić na obiad albo kolację. Bo kto Wam zabroni? A miskę zostawcie w zlewie, pozmywacie następnym razem ;)

Przepis podpatrzyłam na Kwestii Smaku, ale podmieniłam jogurt na maślankę. Poza tym nic nie mieszałam, placki są naprawdę pyszne i puszyste. Dwie uwagi tylko na wstępie: ja smażyłam placki na niewielkiej ilości oleju, mimo to bardzo ważne jest przecieranie patelni po każdej partii ręcznikiem papierowym. Uwaga druga: placków nie można smażyć na zbyt dużym ogniu, bo truskawki się przypalą. Właściwie i tak jest tu wybór, między pięknymi truskawkami i bladymi plackami, albo porządnie zrumienionymi z niezbyt ładnymi owocami. Ja wybrałam opcję drugą, bo nie lubię bladawców. Czujcie się ostrzeżeni ;)

Maślankowe placki z truskawkami

(na 2 bardzo dużych i łakomych dzieci ;))

Truskawki umyć, osuszyć, odszypułkować i pokroić w plasterki.

W misce zmiksować jaja z maślanką, następnie dodać cukier, sól, przesianą mąkę wraz z proszkiem do pieczenia i zmiksować ponownie na gładką masę (niezbyt długo).

Rozgrzać dużą patelnię z nieprzywierającą powłoką (ja każdorazowo dodawałam niewielką ilość oleju). Nakładać po jednej łyżce ciasta i formować placki (zachowując odstępy, bo rosną). Gdy zaczną się lekko ścinać, włożyć na wierzch 2-3 kawałki truskawek, lekko wciskając je w ciasto. Gdy placki zasadniczo są ścięte, należy przewrócić je na drugą stronę i krótko smażyć (rozważając czy wolimy blade czy bardziej zrumienione). Przed smażeniem następnej partii placków patelnię wyczyścić ręcznikiem papierowym (najlepiej kilkoma warstwami, żeby się nie poparzyć). Podawać z cukrem pudrem. Smacznego! 

Nie powiem, że takie racuchy robiła moja babcia, bo nie robiła. Ale kojarzą mi się właśnie tak babcinie, retro - drożdżowe, z mąką gryczaną i dużymi kawałkami jabłek. Idealne weekendowe śniadanie, kiedy człowiek nigdzie się nie spieszy, może spokojnie nastawić ciasto i jeszcze wrócić na godzinkę do ciepłego łóżka. Coś wspaniałego... Idealne z cukrem pudrem, ale jak komuś się marzy wersja bardziej nowoczesna, to gorąco polecam syrop klonowy - pasuje tu doskonale.

Retro racuchy z jabłkami

(dla 2-3 osób)

W miseczce wymieszać 100 ml ciepłego mleka, 1 łyżkę cukru i 10 g świeżych drożdży. Odstawić w ciepłe miejsce pod przykryciem na 15 minut.

Do miski przesiać obie mąki, dodać cukier oraz wyrośnięty zaczyn. Następnie dodać mleko i zmiksować. Ciasto powinno mieć konsystencję gęstego ciasta naleśnikowego (jeśli jest zbyt gęste, można dodać jeszcze trochę mleka). Miskę przykryć i odstawić w ciepłe miejsce na godzinę.

W tym czasie obrać jabłka, pozbawić gniazd nasiennych i pokroić w dość dużą kostkę. Pokrojone jabłka dodać do wyrośniętego ciasta i zamieszać. 

Na dużej patelni rozgrzać olej i łyżką nakładać porcje wielkości dużych placków. Smażyć na złoto z obu stron. Podawać z cukrem pudrem lub polane syropem klonowym. Smacznego!

Mamy co prawda poniedziałek, ale przy dzisiejszym przepisie na kokosowe placki możecie już zacząć planować weekendowe śniadanie. A nawet wakacje ;) Wszystko przez ich słodko-egzotyczny smak, idealnie pasujący do takich planów. Mocny aromat kokosa przełamałam (kupnym) sosem marakujowym. Zapewne z musem pomarańczowym (jak w wersji oryginalnej z Kwestii Smaku) smakują równie dobrze. W każdym wydaniu - gorąco polecam!

Placuszki kokosowe z sosem marakujowym

(ok 20 placków)

Do miski wlać mleko kokosowe, dodać suche drożdże (jeśli ich używamy), wbić jajka, zmiksować na gładką masę. Dodać cukier, wiórki, sól, skórkę i sok z pomarańczy dokładnie wymieszać. Do miski przesiać mąkę i ponownie zmiksować. Przykryć i odstawić na 1/2 godziny. Wymieszać z roztopionym masłem i smażyć placki: na oleju, na średnim ogniu, po około 1 - 2 minuty z każdej strony, na złoty kolor. Podawać posypane cukrem pudrem i/lub posmarowane ulubionym dodatkiem. Smacznego!

Jesień idzie, co zrobić. Znikają ze straganów letnie owoce, wypierane przez śliwki, jabłka i gruszki. Do tkaniny Autumn najbardziej pasowałyby porzeczki, ale ich też już prawie nie ma. Muszę powiedzieć, że ten wzór był jednym z pierwszych, którymi się zachwyciłam na stronie KUKI - jest taki domowy, trochę babciny (retro, znaczy się ;)). Zdecydowałam więc, że podam na niej właśnie takie domowe danie na jesienny podwieczorek, czyli placuszki albo racuchy - takie ładne staroświeckie słowo - z borówkami. Najlepiej smakują polane miodem z małej pasieki (u mnie miód tymiankowy z Krety).

Placuszki z borówkami

(na 2 duże lub 4 małe porcje)

W misce zmiksować jajko z mlekiem, przestudzonym masłem oraz esencją waniliową. Następnie do miski przesiać mąkę, proszek do pieczenie, sodę i sól. Wymieszać dokładnie i odstawić na 15-30 minut. Po tym czasie dodać do ciasta borówki i delikatnie wymieszać.

Rozgrzać patelnię natłuszczoną olejem. Nakładać porcje ciasta na patelnię i smażyć z obu stron ok 2-3 minuty, aż się zezłocą. Podawać z miodem lub syropem klonowym i borówkami. Smacznego!

Przepis na te racuchy spadł mi z nieba (no dobra, rzucił się na mnie w internecie), gdyż jakiś czas temu zakupiliśmy pastę sezamową z miodem. Hummusu się z tego zrobić nie da. Samo jest słodkie jak diabli. No i klops. Zawadzał mi ten słoik w szafce, bo przecież nie wyrzucę dobrej pasty, ale pomysłów na wykorzystanie brakowało. I wreszcie Kukbuk przybył w odsieczą, czyli z pysznymi placuszkami. Zmniejszyłam w swojej wersji ilość cukru i podałam racuchy z jogurtem greckim - połączenie, jak się okazało, genialne. Gorąco polecam!

Racuchy z pastą sezamową

(3-4 osoby)

W misce wymieszać mąkę, cukier i proszek do pieczenia. Do suchych składników dodać jogurt, mleko, jajka oraz pastę sezamową. Dokładnie zmiksować na gładką masę. Pod koniec ubijania dodać wodę pomarańczową, jeśli jej używamy. Sprawdzić czy ciasto nie jest zbyt gęste (powinno mieć konsystencję gęstego jogurtu) i ewentualnie dodać więcej mleka i wymieszać.

Na dużej patelni rozgrzać olej, nakładać łyżką porcje ciasta i smażyć placuszki do zezłocenia z obu stron. Podawać z kleksem gęstego jogurtu i oprószone cukrem pudrem. Smacznego!

Greckich wspomnień ciąg dalszy, czyli przyszła pora na dawno zapowiadany wpis o twarogowych placuszkach. Kreta słynie ze swoich serów, więc testowaliśmy je ile się dało - twarde i miękkie, gravierę, kefalotiri czy mizithrę. Większość twarogów jest mniej lub bardziej słonawa, także okazało się, że sernik lepiej wychodzi z odcedzonego jogurtu, ale do tych placków taki słonawy twaróg pasuje. Szczególnie jeśli macie pod ręką grecki przysmak, owoce w słodkim syropie ("spoon sweets"*) lub syrop klonowy.

Twarogowe placuszki

(4 osoby)

W dużej misce zmiksować twaróg, żółtka i cukier, następnie dodać mąkę i ponownie wymieszać. W osobnej misce ubić białka i delikatnie, łyżka po łyżce wymieszać z masą twarogową. Dodać wystarczająco dużo mleka, by masa nie była zbyt gęsta.

Rozgrzać olej na patelni i smażyć małe placuszki 2-3 minuty z każdej strony, aż się zezłocą. Serwować z syropem klonowym, cukrem pudrem lub miodem. Smacznego!

*Ponoć tradycja przygotowywania słodyczy z owoców i miodu sięga w Grecji do starożytności, częstowano nimi przybyszy i wszyscy jedli z jednej miski łyżkami, żeby udowodnić, że deser nie jest trucizną, stąd "słodka łyżeczka" (na tej stronie przeczytacie więcej). Obecnie to raczej owoce w syropie cukrowym z dodatkiem soku cytryny, najczęściej podaje się je do kawy, ale można też dodawać do jogurtu, lodów czy ciast. My jedliśmy do placków domową wersję winogronową (ponoć Kreta z niej słynie) i była doskonała.

Gwoli ścisłości powinnam napisać placki cukiniowo-kabaczkowe, gdyż i kawałek tego drugiego warzywa do nich trafił, ale ponoć to pokrewne rośliny (część internetów twierdzi wręcz, że jedno i to samo), niech już będzie i tak. Przy okazji kabaczkowego riserczu dowiedziałam się, że cukinia to odmiana dyni. Ha, więc jednak lubię dynię i to nawet bardzo! Cukinia to jedno z moich ulubionych warzyw, co chyba na tym blogu widać. Ale do rzeczy!

Placki cukiniowe z tzatzikami

(na 2 osoby)

Cukinię umyć, osuszyć zetrzeć na tarce (jeśli używamy kabaczka należy go wcześniej obrać; ja miałam dość wyrośnięte warzywa, więc pozbyłam się również miąższu z pestkami), a następnie posolić i odstawić na jakieś 10 minut. Cebulę również zetrzeć na tarce.

W międzyczasie przygotować tzatziki: ogórka obrać i zetrzeć na tarce o dużych oczkach. Wymieszać w misce z jogurtem, przeciśniętym przez praskę czosnkiem oraz solą i pieprzem. Wstawić do lodówki.

Odcedzić cukinię przez sito (mocno wycisnąć, tak by pozbyć się większości soku) i umieścić w misce. Dodać startą cebulę, listki ziół, jajka i przyprawy - wszystko wymieszać. Następnie dodać mąkę - na początek ok 1/2 szklanki - i wymieszać dokładnie. Jeżeli masa jest zbyt luźna, dodać kolejną porcję mąki.

Na dużej patelni rozgrzać olej i smażyć placki z obu stron, aż będą złotobrązowe. Podawać od razu z tzatzikami. Smacznego!

Luby zażyczył sobie na obiad placków z jabłkami. Jesienią zatęskniło mu się do domowych, tradycyjnych smaków, a mnie z kolei korciło, żeby coś tu zmajstrować, wypróbować coś nowego. Na Kwestii Smaku zaś trafiłam na przepis, który mnie kompletnie oczarował - tym mocniej, że w lodówce pokutowała resztka jabłek duszonych na jakąś szarlotkę.

Ten przepis jest rewelacyjny: dość szybki (jeśli mamy jabłka duszone lub kupimy gotowy mus), niezbyt skomplikowany, a placki wychodzą nie za słodkie, w sumie bardzo tradycyjne w smaku. Takie babcine trochę. Idealny comfort food.

Poniżej podaję przepis z moimi modyfikacjami.

Placki twarogowo-jabłkowe

(na 2 osoby jeśli podajemy je jako obiad, na 4 - jeśli jako deser)

W dużej misce wymieszać twaróg, cukier i cukier cynamonowy, skórkę pomarańczową i żółtka. Dodać jabłka, rodzynki i mąkę, dokładnie wymieszać. Białka ubić w czystej miseczce na sztywno i delikatnie wymieszać z masą serową. Jeśli jest konieczne dosypać nieco więcej mąki - masa nie może być zbyt rzadka (jeśli się placki rozpadają przy przewracaniu, należy zagęścić mąką).

Placki smażyć na rozgrzanym oleju, aby się zrumieniły z obu stron. Podawać z cukrem pudrem lub syropem klonowym.

Zdjęć mało i słabej jakości, ale tylko tyle udało mi się strzelić, zanim Luby dopadł placki ;).