Za oknem wiosna i jakoś ciężko przyzwyczaić się do myśli, że za niecały miesiąc są święta. A niedawno przyszły do mnie barwniki, dzięki którym mam nadzieję poszaleć przy ozdabianiu tegorocznych pierniczków. Bardzo je chciałam wypróbować, ale skoro aura nie sprzyja myśleniu o świątecznych dekoracjach, postanowiłam zrobić prościutkie babeczki Nigelli (w Nigella gryzie to przepis na babeczki z czekoladowym nadzieniem lub fioletowym lukrem, cóż u mnie są jasne babeczki polukrowane na czerwono i żółto).

W misce dokładnie zmiksować mąkę, cukier, masło, jaja, proszek do pieczenia, aż stworzy się jednolita masa. Dodawać mleko i miksować, aż do uzyskania gładkiego ciasta. Do każdego otworu formy / foremki nałożyć taką samą ilość ciasta.

Lukier: przesiany cukier (na pierwszy rzut oka jest go strasznie dużo, ale tak ma być) wymieszać z kilkoma łyżkami gorącej wody (tak by uzyskać gładką, dającą się rozsmarowywać, lecz nie za rzadką masę). Dodać kroplę barwnika, wymieszać - jeżeli kolor jest mało intensywny, można powtórzyć.


Babeczki są pyszne, banalnie proste (zrobiłam je w ok 1.5h łącznie z polukrowaniem), choć następnym razem spróbuję lukier zrobić przynajmniej częściowo na soku z cytryny, bo taki na wodzie jest dla mnie jednak za słodki. Barwniki za to są genialne w 100% i już nie mogę się doczekać Świąt :)

Wreszcie moje marzenie się spełniło i stałam się posiadaczką takiej patelni. Zbiegiem okoliczności w moim bardzo przeciętnym supermarkecie pojawił się ser typu halloumi*, który chodził za mną od dawna i w związku z tym postanowiłam go zanabyć, a następnie zgrillować. Razem z cukinią, która chyba zaczęła się rozmnażać w mojej lodówce, bo zawsze tam jest ;). Cóż, dodać - obiad był pyszny.

Cukinię umyć, odkroić koniec i pociąć w plastry (wzdłuż lub w poprzek jak kto woli). Posolić i odstawić na 15 min. Następnie przepłukać i osuszyć. Skropić oliwą i dokładnie wymieszać ze zmiażdżonym czosnkiem. Ser odsączyć z zalewy i pokroić w 1 cm plastry.

Patelnię grillową mocno rozgrzać, następnie zmniejszyć ogień/ moc grzania na średni i kłaść na nią plastry cukini, a jeżeli jest na to miejsce - obok plastry sera. Przprawić na patelni solą (byle nie ser! jest mocno słony sam z siebie), pieprzem i bazylią. Smażyć aż cukinia zmięknie a na serze pojawią się apetyczne paseczki. Podawać gorące, np z sałatką z pomidorów.


*Halloumi to cypryjski ser z mleka koziego i owczego (dziś również zmieszanego z krowim). Nie topis się tak błyskawicznie, jak inne sery, więc doskonale nadaje się do smażenia czy grillowania :)

Różowo mi. Nawet w taki szaro-bury listopadowy dzień. Dzięki żurawinie i całkiem niedawno nabytej książce - Kuchnia Marty. Kolory smaków Marty Gessler. W księgarniach chodziłam wokół niej długo, bo jednak cena już taka większa, a jakoś nie byłam przekonana i do autorki i do założeń zbioru. Sama nie wiem czemu. Teraz wydaje mi się genialny. Wreszcie coś innego niż Sto potraw z ziemniaka, coś nie ułożonego wg kolejności spożywanych dań czy nawet pór roku. W książce Pani Gessler bowiem główną kategorią jest kolor.

Jest to raczej książka do czytania-delektowania, do szukania inspiracji. Raczej nie polecam osobom żądnym dokładnych receptur i odpowiednio jasnych zdjęć. Ba, w tych zdjęciach wszak chodzi o kolor i fakturę. Po wstępnym przejrzeniu zaś okazało się, że jest tu wiele ciekawych propozycji i już mam kilka rzeczy do wypróbowania na oku.

I na pierwszy rzut poszła żurawina pod postacią żurawinowego parfait. Przepis cytuję za książką Marty Gessler:

Żurawiny usmażyć z cukrem. Wlać sok z cytryny, ostudzić. Jajka ubić z cukrem pudrem i cukrem waniliowym. Dodawać stopniowo serek mascarpone. Ubić śmietanę i połączyć z masą serową. Wrzucić połowę żurawiny i wymieszać. Wlać do prostokątnej, wyłożonej folią blaszki. Zamrozić.

U mnie parfait mroziło się całą dobę, więc musiałam chwilę odczekać aż zechciało opuścić blaszkę. Żurawia smażona też przybrała postać raczej konfitur niż sosu, niemniej jednak nie odebrało jej to smaku. Parfait jest słodkie i bardzo kremowe. Po prostu doskonałe.

Konkretnie na wątróbce kurzej. A owo coś to żurawina w postaci sosu-musu. Inspiracja z internetu z moimi modyfikacjami. Jestem na etapie zafascynowania żurawiną, więc to na pewno nie ostatnia żurawinowa propozycja (niestety w mojej okolicy owocu tego dostać nie można, nad czym bardzo boleję, bo czuję że mogłabym poszaleć). Czy Wam też żurawina kojarzy się świątecznie?

Żurawinę umyć i odcedzić. W rondelku rozpuścić masło i dusić żurawinę aż się porozpada. Na koniec dodać przyprawy (stosując ilość do swojego smaku) i dosłodzić miodem. Jeżeli jest zbyt gęste dodać trochę wody. Można też przetrzeć przez sito, jeżeli ktoś woli bardziej gładką konsystencję.

Umyć i oczyścić wątróbkę, a następnie posolić, popieprzyć i lekko oprószyć mąką. Na patelni rozgrzać oliwę. Smażyć wątróbkę, najlepiej pod przykryciem. Cebulę pokroić, dodać do wątróbki i smażyć aż wątróbka stanie się miękka, a cebulka się zezłoci. Podawać z musem żurawinowym.

Czyli murzynek. Jako że zostawiam Lubego na kilka dni samego na włościach zażyczył sobie murzynka na pocieszenie. Postanowiłam zrobić mniejsze ciasto używając keksówki, a z reszty upiec babeczki z czekoladą. Babeczki wyszły dobre, więc myślę, że i murzynek będzie niezgorszy ;).

Masło, cukier, mleko i kakao podgrzać do całkowitego rozpuszczenia i połączenia. Odlać pół szklanki na polewę. Rozdzielić żółtka od białek. Wymieszać mąkę z proszkiem do pieczenia, dodać żółtka i wlewając powoli przestudzony płyn, miksować. Ubić pianę z białek na sztywno i delikatnie wmieszać w ciasto. Można dodać rodzynki wcześniej namoczone i obtoczone w mące. Piec ok 45min w temp. 180st.C.

Na polewę: podgrzać płyn wraz z kostkami czekolady i cukrem pudrem do całkowitego rozpuszczenia. Polać przestudzone, wyjęte z formy ciasto. Smacznego!