Ten przepis jest idealny na romantyczną kolację. Dość prosty, a efektowny, wykwintny, ale nie wymagający jakiejś kuchennej ekwilibrystyki. Średnio ogarnięta osoba jest w stanie go przygotować bez problemu. A rezultat jest po prostu zachwycający: miękka kaczka rozpływa się w ustach, a pomarańczowy sos z imbirem i żurawiną doskonale się z nią komponują. Przepis pochodzi z Kwestii Smaku, poniżej z moimi niewielkimi modyfikacjami.

Piersi kaczki w sosie pomarańczowym

z imbirem i żurawiną

(na 2 osoby)

Do miski włożyć żurawinę, starty imbir, skórkę pomarańczową, przyprawę piernikową oraz miód - wszystko wymieszać i odstawić. Piekarnik nagrzać do 200 st. C.

Piersi umyć, osuszyć ręcznikiem papierowym, skórkę ponacinać na krzyż aż do mięsa.  Rozgrzać olej na patelni, włożyć piersi skórką do dołu i smażyć na średnim ogniu ok 4-5 minut aż się ładnie zezłoci. Następnie przełożyć piersi na drugą stronę i smażyć kolejne dwie minuty. Mięso przyłożyć do piekarnika (pozostały tłuszcz z patelni zlać do słoiczka - jest idealny do pieczonych warzyw). Kaczkę piec 15-18 minut (w zależności jak mocno wypieczone lubicie mięso). Po tym czasie mięso wyjąć na talerz i odstawić na talerz na kilka minut (przykryć folią aluminiową), a następnie pokroić w plastry.

Przygotować sos: na patelnię po kaczce wlać soki, które wypłynęły w czasie pieczenia, dodać wino i zagotować. Gotować chwilę na dużym ogniu żeby płyn się mocno zredukował. Następnie dodać pozostałe składniki sosu i zagotować. Gdy sos zgęstnieje odstawić patelnię z ognia, dodać ugotowany ciepły ryż i pokrojoną w plastry kaczkę. Natychmiast podawać. Smacznego!

Do świąt Wielkiej Nocy pozostały dwa tygodnie - ręka do góry kto już myśli o mazurkach i babach? Spokojnie, ja też jeszcze nie ;). A te babeczki niżej zrobiłam już jakiś czas temu, ale pomyślałam, że są właśnie takimi idealnymi wielkanocnymi ciastkami, jakby ktoś chciał zejść z utartych szlaków. Przepis wpadł mi w oko, ponieważ od dawna miałam schowaną w szafce silikonową formę do małych babek, której jeszcze nigdy nie użyłam. Oczywiście dokonałam w nim kilku modyfikacji, m.in. zmniejszyłam ilość cukru, nie zrobiłam również polewy czekoladowej, a syropu pomarańczowego użyłam tylko na połowie babeczek i wyszło mi, że bez syropu są wystarczająco wilgotne i pomarańczowe, a z syropem robią się - jak dla mnie - nieco zbyt słodkie. Ale wy wybierzcie opcję jaka wam pasuje...

Babki pomarańczowe z kawałkami czekolady

(org. na 6 mini babek, u mnie wyszło 6 mini babek + 4 muffinki - zależy od wielkości foremek)

Rozgrzać piekarnik do 180 st. C. Natłuścić foremki (jeśli nie mamy foremek na mini babki, można użyć formy na muffinki).

W misce zmiksować masło z cukrem, do uzyskania  jednolitej, lekkiej masy. Następnie dodać po jednym jajku, za każdym razem dokładnie miksując oraz skórkę pomarańczową. 

W innej misce połączyć przesianą mąkę, sodę, proszek do pieczenia i sól, a jeszcze w innym naczyniu sok pomarańczowy, maślankę i ekstrakt z wanilii. Następnie dodawać naprzemiennie suche i płynne składniki do jajek, zaczynając i kończąc na mące. Na koniec dodać kawałki czekolady (wymieszane z łyżeczką mąki) i wymieszać. Przenieść ciasto do foremek i wstawić do piekarnika na 30 minut (sprawdzić patyczkiem czy ciasto jest upieczone). Po upieczeniu wystudzić na kratce.

Można do babek przygotować syrop: podgrzewać sok z pomarańczy razem z cukrem, aż cukier się całkowicie rozpuści. Wyjąć ciastka z foremek i polewać wierzch syropem przy pomocy łyżki. Pozostawić do całkowitego ostygnięcia. Smacznego!

W zeszłą sobotę w ramach czyszczenia zamrażarki, wyłowiłam z niej niewielką paczkę z ptakiem w całości. Po rodzinnej naradzie i konsultacji z ekspertami, ustaliliśmy, że to skromny okaz kaczki wiejskiej, która znacznie chętniej odkryje swe uroki po uduszeniu niż upieczeniu. Pomysłu na przyrządzenie jej nie musiałam szukać daleko, bo jak zwykle niezawodna Kwestia Smaku miała to, czego pożądałam. Nie wiem na ile faktycznie w kuchni wietnamskiej podają tak przyrządzoną kaczkę, ale smakuje cudownie orientalnie... Całość jest obłędnie aromatyczna, mięso miękkie i soczyste. Po prostu palce lizać! Poniżej przepis z moimi niewielkimi modyfikacjami.

Kaczka duszona w soku pomarańczowy

z anyżem i imbirem

(na 2 osoby)

Na dużej patelni rozgrzać oliwę i obsmażać partiami kawałki kaczki, najpierw kładąc je skórą do dołu, a gdy się zrumienią, obracając na drugą stronę. Obsmażone mięso włożyć do garnka z grubym dnem.

Na kaczym tłuszczu (jeśli jest go b. dużo można go zlać - u mnie było w sam raz na resztę smażenia) podsmażyć czosnek i imbir posiekane na cienkie plasterki. Dodać anyż, papryczkę piri-piri, trawę cytrynową (wcześniej należy rozgnieść płaską częścią noża jej bulwę) i podsmażyć wszystko jeszcze przez minutę. Wlać sok pomarańczowy i sos rybny, dodać cukier, pieprz i wszystko wymieszać (odskrobując kaczy "smak" z dna patelni drewnianą łyżką). Zlać płyn do garnka zalewając kawałki kaczki. Przykryć lekko uchylając pokrywkę i dusić na małym ogniu przez ok 1.5 godziny, mieszając od czasu do czasu i sprawdzając czy mięso zmiękło. Na koniec posypać pokrojoną dymką.

Jeśli macie potrzebę zagęszczenia sosu, to przed podaniem należy wyjąć mięso na podgrzany talerz, dodać mąkę ziemniaczaną wymieszaną w kilku łyżkach wody, zamieszać i zagotować. Kaczkę podawać polaną sosem z ryżem. Smacznego!

I tak, nie wiadomo jak i kiedy, nastąpił listopad. Wszyscy wokół tylko o rogalach i gęsi (ok, może nie wszyscy, może nawet nie większość, ale nie jest to miejsce do pisania o corocznych rozróbach narodowych czy zbliżających się wyborach - na szczęście). Zatem i ja postanowiłam pójść w tym roku na całość i zrobić sobie gęś. Inspiracją do tego dania był przepis z Kwestii Smaku i, jak zawsze, udał się bez pudła, więc przekazuję dalej. Zmian dokonałam w nim sporo, więc poniżej znajdziecie moją wersję. Porcja wydaje się duża, ale weźcie pod uwagę, że kości jest tam sporo, a sama gęś wychodzi tak smakowita, że ciężko jest się z kimś (poza ulubionym współzjadaczem) jeszcze podzielić...

Dzień wcześniej: gęś umyć, osuszyć papierowym ręcznikiem, natrzeć estragonem i majerankiem, a następnie włożyć do żaroodpornego naczynia (skórką do góry - można ją naciąć w kratkę). Pierś zalać winem i sokiem (skórka powinna być nad powierzchnią), przykryć i wstawić do lodówki na kilkanaście godzin.

W dniu pieczenia: rozgrzać piekarnik do 240 st. C. Pierś wyjąć z zalewy, natrzeć solą i pieprzem, włożyć z powrotem do naczynia. Piec 45 minut pod przykryciem, następnie zdjąć pokrywkę, zmniejszyć grzanie do 180 st. C. i piec 60 minut. Mięso cały czas powinno być zanurzone w płynie (u mnie nie było z tym problemu, bo płyn cały czas wzbogacał się o wytopiony tłuszcz). 

W między czasie przygotować sos: do garnka wrzucić żurawinę i pozostałe skłądniki sosu. Zagotować, a następnie zmniejszyć ogień i gotować ok 35-40 minut, aż żurawina będzie się rozpadać.Doprawić do smaku.

Po upieczeniu odstawić gęś na 5 minut, żeby odpoczęła. Podawać z sosem żurawinowym i pieczonymi ziemniakami, kluseczkami lub - jak u nas (dla dopełnienia wielkopolskiego smaku) - z drożdżowymi pyzami. Smacznego!

Wakacje, wakacje i po wakacjach. Niestety kraj przywitał mnie paskudną pogodą i smutną informacją o śmierci Hanny Szymanderskiej. Miałam okazję spotkać Panią Hannę parę razy - kiedyś rozmawiałyśmy dłużej na Targach Książki w Warszawie, a w zeszłym roku miałam zaszczyt i przyjemność brać udział w spotkaniu o książkach kucharskich, na którym Pani Hanna opowiadała o swoich doświadczeniach w zbieraniu materiałów dotyczących kuchni regionalnych. To była mądra kobietą, całkowicie oddana kulinariom (szczególnie w wydaniu lokalnym), jej energią można by obdarzyć dziesięciu ludzi. Nie da się ukryć, że wszyscy ponieśliśmy niepowetowaną stratę...

Żeby uciec od tych smutnych myśli (i perspektywy jesieni, która dziś okazała mi się w pełnej, listopadowej krasie), przeglądam zdjęcia z Grecji i wracam myślami do tych ciepłych, leniwych dni, które zbyt szybko upłynęły. Przypominam sobie słodki smak granatów rwanych prosto z drzewa. Jedną z ostatnich rzeczy, którą zrobiłam na Krecie była sałatka właśnie z tymi granatami, do tego soczyste pomarańcze, chrupiąca sałata i wyrazista w smaku szynka szwarcwaldzka, jako mocny akcent. Gorąco polecam wszystkim, którzy już tęsknią za latem...

Sałatka z pomarańczą, szynką szwarcwaldzką i granatem

(na 4 osoby)

Do miski wrzucić umyte, osuszone i porwane liście sałaty i rukoli. Pomarańcze umyć, osuszyć i obrać, a następnie pokroić w plastry (usuwając przy okazji pestki i duże białe włókna ze środka). Dodać plastry pomarańczy oraz pestki granata do sałaty. Szynkę pokroić w niewielkie kawałki, ser zetrzeć na tarce. Wszystkie składniki wymieszać. W słoiczku przygotować sos - dodać skłądniki i dokładnie wymieszać. Doprawić do smaku i wymieszać z sałatką. Doskonale pasuje do sera saganaki. Smacznego!

Dzisiejsza sałatka powstała dzięki paczce żywnościowej prosto ze słonecznej Krety, gdzie wiosna w pełni. Bardzo soczyste, słodkie pomarańcze i kwaskowe mini grejpfruty (w wydaniu polskim można zastąpić czerwonym grejpfrutem), doskonale pasują do rukoli i szynki szwarcwaldzkiej. Taka bomba witaminowa to coś akurat na przedwiośnie...

Cytrusowa sałatka

(na 2 osoby)

Pomarańcze umyć, osuszyć, obrać ze skóry i białych błonek, a następnie pokroić w plastry.  Grejpfruta również obrać ze skóry i błonek, podzielić na cząstki. Szynkę pociąć na kawałki.W misce wymieszać rukolę z cytrusami i szynką. Posypać świeżo mielonym pieprzem oraz serem. W słoiczku wymieszać składniki sosu, aż się połączą, ewentualnie doprawić do smaku. Wymieszać sos z sałatką. Smacznego!

Ok, wiem, to zestawienie brzmi co najmniej dziwnie - brukselka, pomarańcza, żurawina, ale musicie uwierzyć mi na słowo, to naprawdę świetnie danie. Wypatrzyłam przepis na te brukselki na stronie two peas & their pod i zakochałam się od pierwszego wejrzenia. Ale brukselka z żurawiną nie tylko pięknie wygląda, ale też naprawdę rewelacyjnie smakuje. Pasuje do drobiu (podałam ją do grillowanego indyka), do ryb, a i sama doskonale się prezentuje (jako danie wegetariańskie radzę przygotować z podwójnej porcji ;)). Brukselka z sosie pomarańczowym z żurawiną to moje odkrycie tego sezonu i na pewno nie raz zagości na naszym stole. Przepis podaję z moimi modyfikacjami.

Brukselka zapiekana w sosie pomarańczowym z żurawiną

(na 2 osoby)

Piekarnik rozgrzać do 190 st. C. Brukselki pozbawić uszkodzonych liści i zbrązowiałych końcówek, umyć, osuszyć, a następnie poprzekrawać na połówki. Składniki sosu wymieszać w misce. Dodać brukselkę i dokładnie wymieszać, tak by sos pokrył wszystkie kapustki. 

Ułożyć brukselkę w płaskim naczyniu żaroodpornym lub na blasze (można w tym momencie posypać je pestkami słonecznika). Piec ok 30 minut, w połowie przewracając, by kapustki przypiekały się ze wszystkich strony. Gdy zaczną brązowieć i zmiękną (ale nadal będą sprężyste) są gotowe. Wyjąć brukselkę z piekarnika i wymieszać z żurawiną. Smacznego!

Ostatnio stwierdziłam nadmiar marchewek w mojej lodówce, a ponieważ szykowało się halloweenowe oglądanie horrorów klasy C z przyjaciółmi, to uznałam, że należy je przerobić na odpowiednio tematyczne ciastka. Przepis - łatwy i przyjemny w obróbce - znalazłam na Kwestii Smaku. Do dekoracji połowy babeczek użyłam lukru pomarańczowego wg. przepisu oryginalnego, a do drugiej połowy kremu mascarpone z limonką. Gorąco polecam obie wersje.

Babeczki marchewkowe

(12-13 babeczek)

Piekarnik rozgrzać do 180 st. C. Marchewkę obrać i zetrzeć na tarce o dużych oczkach. Do miski przesiać mąkę, następnie dodać sodę, proszek do pieczenia, sól i przyprawy. W drugiej misce wymieszać (mikserem lub rózgą) olej, jaja, cukier, ekstrakt z wanilii. Na koniec dodać marchewkę i dokładnie wymieszać. Do składników mokrych dodać suche i wymieszać łyżką.

Masę przełożyć do papilotek / formy na muffinki i piec ok 25 minut (sprawdzić patyczkiem czy ciasto jest upieczone - patyczek powinien być suchy). Po upieczeniu babeczki przełożyć na kratkę do ostygnięcia. Dekorować po przestygnięciu.

Lukier pomarańczowy

Wymieszać cukier puder z skórką pomarańczową i 2-3 łyżkami soku pomarańczowego (w razie konieczności dodać więcej soku). Ucierać do uzyskania właściwej konsystencji. Nanosiłam lukier łyżką na babeczki, można też je w nim zamaczać. Na nie do końca zastygniętym lukrze rysowałam czekoladowym pisakiem okręgi po czym wykałaczką robiłam kreski od środka, tak by powstał wzór pajęczyny. Pisak nie jest idealny do tego rodzaju dekoracji, więc jeśli ktoś ma więcej czasu, może użyć rozpuszczonej czekolady i torebki z małym otworkiem.

Krem limonkowy z mascarpone

 Wymieszać w misce sok i skórkę limonki z mascarpone i cukrem pudrem. Zmiksować do uzyskania jednolitej konsystencji. Przełożyć do rękawa cukierniczek lub woreczka z wyciętym otworem i nanieść krem w dowolnej formie na babeczki (ścięłam czubki babeczek, które wyrosły mi dość jajowate, żeby krem się lepiej trzymał).

Wakacyjnych klimatów ciąg dalszy, czyli przepis na fantastyczne krewetki, podejrzany na niezawodnej Kwestii Smaku. Cytrusy i krewetki to genialne połączenie i jeżeli lubcie owoce morza - gorąco wam je polecam.

Krewetki w sosie pomarańczowym

(na 2 osoby)

Na sos:

Krewetki rozmrozić, jeśli są nieobrane - obrać i usunąć przewód pokarmowy (czarna "nitka" na grzbiecie). Umyć i osuszyć.

Wymieszać dokładnie w misce sok z pomarańczy, sok z limonki, sos rybny, cukier i mąkę ziemniaczaną.

Czosnek, chili, szalotkę posiekać. Imbir obrać i zetrzeć na tarce, tak samo postąpić z trawą cytrynową (wcześniej obrać ze zdrewniałych zewnętrznych liści i odciąć ok. 1 cm twardego końca).

Na patelni rozgrzać łyżkę oleju i przez minutę smażyć czosnek, szalotkę, imbir, trawę cytrynową i chili. Dodać drugą łyżkę oleju i wrzucić krewetki. Smażyć minutę na jednej stronie, po czym przewrócić wszystkie krewetki na drugą stronę i smażyć kolejną minutę. Wlać sos, zwiększyć nieco ogień i smażyć koleją minutę mieszając, aż sos zgęstnieje i oblepi dokładnie krewetki.Podawać z ugotowanym ryżem jaśminowym i posypane kolendrą. Smacznego!

Ostatnio zupełnie straciłam głowę dla przecudnie żółciutkich marchewek Pana Ziółko. Jem je na surowo, duszone na słodko, a dzisiaj postanowiłam zrobić z nich optymistycznie żółtą zupę, na przekór temu co się dzieje za oknem. Bardzo mocno inspirowałam się przepisem z Kwestii Smaku. Imbir i pomarańcza pasują do marchewki wyśmienicie, a zupa jest tak pyszna, że zjadłam obie porcje...

(dla 2 osób lub jednej wygłodniałej)

Marchew umyć, obrać i pokroić w plastry, cebulę posiekać. W garnku rozgrzać oliwę, wrzucić cebulę i chwilę dusić na niewielkim ogniu, aż się zeszkli. Dodać marchewkę i znów dusić jakieś 10 min. Dodać imbir i skórkę pomarańczy dokładnie wymieszać. Zalać wszystko bulionem. Zagotować i zmniejszyć ogień - gotować ok 20 min. aż marchewka będzie miękka. 

Zmiksować całość dokładnie, doprawić do smaku. Jeżeli ktoś woli rzadszą zupę, może dodać śmietany. Ja lubię gęste kremy, poza tym nie chciałam rozwadniać smaku. A smak jest boski! Pikantno-słodki z wyraźnym aromatem pomarańczy. Podawać posypaną kolendrą, z świeżą bagietką posmarowaną masłem ziołowym lub grzankami. Smacznego!

Listopad upływa mi pod znakiem marchwi jeśli chodzi o słodycze. Piekłam już ciasto marchewkowe, które wyszło tak świetnie, że zostało pożarte zanim zdążyłam je obfotografować... W ten weekend zaś wyprodukowałam marchewkowe rogaliki, wzorując się na przepisie z bloga czekoladowego kota.

Czyli ciąg dalszy marzeń o wakacjach. Dziś cytrusy nawet w dwóch odsłonach, bo w postaci lekko cytrynowego indyka i pysznej sałatki z pomarańczą. Indyka marynowałam przez jakieś 45min (im dłużej posiedzi tym lepiej, tyle to minimum) w oliwie z dodatkiem czosnku, skórki cytrynowej, soku z jednej cytryny i przypraw. A potem na patelnię, smażyć aż się zrumieni i gotowe. Do tego ziemniaki z wody i sałatka...

Rukolę lub sałatę porwać i wrzucić do miski. Pomarańczę obrać ze wszystkich błonek i podzielić na cząstki, szalotkę posiekać. Do sałaty dorzucić pomarańczę, cebulę i ew. orzechy. W słoiczku wymieszać składniki sosu i polać sałatę. Proste i smaczne.

Dziś znalazłam na blogu palce lizać zaproszenie do cytrusowej zabawy kulinarnej i od razu pomyślałam o mojej ukochanej nalewce pomarańczowo-kawowej. Naleweczka o wyraźnie pomarańczowym zapachu i aromacie, z mocną kawową nutą, doskonale pasuje do "cytrusowej chwilki", robi się ją szybciutko, a po miesiącu z kawałkiem jest bardzo dużo czasu na delektowanie się cytrusowymi chwilkami ;)

Nalewka pomarańczowo-kawowa
(podaję ilości na jeden słój, należy robić jednak w większych ilościach, bo nalewka z reguły cieszy się dużą popularnością)

• 2 niezbyt duże pomarańcze
• ok 70 ziarenek dobrej kawy (ja tym razem użyłam kawy z Wietnamu, którą dostałam w prezencie; można wypróbowywać różne i sprawdzać, z którą efekt jest lepszy)
• ok 20 łyżeczek cukru
• ok 1 l czystej wódki (tym razem użyłam Bolsa, wcześniej robiłam na Sobieskim)
• spory słój, który można szczelnie zamknąć

Pomarańcze dokładnie umyć i osuszyć, oczywiście używamy tak naprawdę tyle pomarańczy, ile nam się zmieści do naczynia (ja obecnie mam jeden słoik z dwoma i jeden, mniejszy, z pojedynczą pomarańczą). Następnie ostrym nożem robić nacięcia na skórce i wpychać tam całe ziarenka kawy. W oryginalnym przepisie (który dostałam od Pani Doroty, trenerkę tai chi) wypada ich dokładnie 33 na każdą pomarańczę - ja tam nie liczę, więc z reguły wychodzi mi ok 35. Następnie zasypać pomarańcze cukrem (w org. znów 33 łyżeczki, ja zmniejszyłam tę ilość) i zalać wódką, tak by zakryła pomarańcze. Zamknąć słoik dokładnie i zostawić na - ok 30-35 dni (w org. dokładnie 33 dni*), od czasu do czasu można wstrząsnąć, żeby cukier się ładnie rozpuścił). Na koniec przelać (przez gazę!) do ładnej butelki. Pić w małych ilościach ;)


* w wersji oryginalnej, jak widać przepis jest trochę mistyczny i, z wiadomych względów, zwany chrystusówką.

Od razu przyznaję się, że nalewkę nastawiłam już parę dni temu, żeby zdążyć na święta (jakoś mi się to połączenie bardzo świątecznie kojarzy), ale ponieważ nalewka nadal się robi, a poza tym obok tarty cytrynowej (w następnej cytrusowej zabawie do niej wrócę), to moje ulubione "danie" cytrusowe własnej produkcji, więc mam nadzieję, że "wysoka komisja" nie odrzuci przepisu.