Grzybowych inspiracji ciąg dalszy. Burgery z portobello chodziły już za mną jakiś czas, bo ta większa i ciemniejsza kuzynka zwykłej pieczarki jest wprost idealnym zamiennikiem kotleta. Ma odpowiednią wielkość, kształt i wyrazisty smak. Z wielu przepisów, które można znaleźć w sieci, do gustu przypadł mi ten z Jadłonomii, w którym grzyby smaruje się sosem sojowym i piecze w piekarniku. Zdecydowanie tak przygotowane burgery wypadają doskonale. Pasta z ciecierzycy z nutą wasabi też była miłym dodatkiem... Jednym słowem: polecam!

Burgery z portobello i pastą z ciecierzycy

(4 burgery)

Pieczarki umyć, osuszyć, usunąć nóżki, a wierzch delikatnie naciąć w kratkę. Następnie, za pomocą pędzelka posmarować kapelusze sosem sojowym z obu stron, oprószyć pieprzem. Odstawić na godzinę do lodówki.

Przygotować pastę: wypłukać dokładnie ciecierzycę, następnie wymieszać w misce z pozostałymi składnikami i zmiksować blenderem na pastę. Doprawić solą, pieprzem, sokiem z cytryny.

Piekarnik rozgrzać do 200 st C. Pieczarki rozłożyć na blasze wyłożonej folią aluminiową i piec ok 10 minut na najwyższej półce piekarnika. Bułki przeciąć na pół, ułożyć obok pieczarek i piec kolejne 5 minut.

Gorąc spód bułki posmarować pastą, następnie położyć sałatę pomidora, cebulę, oprószyć niewielką ilością soli i pieprzu, położyć pieczarkę oraz wierzchem bułki, posmarowanym pastą. Jeść od razu, bo szybko stygnie. Smacznego!

Boczniaki zamiast śledzi, czyli pomysł na świąteczno-karnawałowe danie dla wegetarian, przeciwników ryb oraz miłośników grzybów (to ostatnio ja). Przepis pochodzi od Jadłonomii, a zwróciła moją uwagę na niego koleżanka M. Przyznam się, że nigdy nie jadłam śledzi po kaszubsku, więc nie mam porównania, ale boczniaki wypadają naprawdę znakomicie. Przepis podaję bez większych zmian - do swoich dodałam nieco cukru, ale nie jest to konieczne.

Boczniaki po kaszubsku

Boczniaki umyć, osuszyć, pokroić w grube paski. Rozgrzać na patelni sporą ilość oleju i smażyć grzyby na złoto, doprawiając je solą i pieprzem - przy takiej ilości boczniaków smażyłam porcję na dwie raty. Usmażone grzyby odsączyć na papierowym ręczniku.

W między czasie cebulę pokroić w półksiężyce, a śliwki w paseczki. Z patelni odlać nadmiar oleju i smażyć cebulę ze śliwkami ok 1 minutę. Następnie dodać goździki, ziele angielskie, liść laurowy oraz ostrą paprykę. Całość smażyć na małym ogniu 2-3 minuty, aż cebula się zeszkli.

Następnie dodać pozostałe składniki (poza ogórkami kiszonymi), wymieszać dokładnie, dodać boczniaki, znów wymieszać i dusić 2-3 minuty, aż odparuje nieco wody. Przy okazji doprawić do smaku.

Kiszone ogórki pokroić w kostkę i wymieszać z ostudzonymi boczniakami. Można jeść od razu, ale najlepsze są na drugi dzień (przechowywać w lodówce). Smacznego!

Ostatnio było danie warzywne, tym razem mam coś dla mięsożerców, czyli obiecany gulasz. Ograniczenie spożycia mięsa idzie mi nieźle w sezonie wiosenno-letnim, ale niestety jesień i zima przywodzą mnie do złego, czyli na przykład parującego gara gulaszu, najlepiej jeszcze z grzybkiem w środku. Polecam! A pieczone warzywa, o których pisałam ostatnim razem świetnie sprawdzają się jako dodatek.

Gulasz wieprzowy

Mięso umyć, osuszyć, pozbawić tłuszczu i błon, następnie pokroić w kostkę ok2.5-2 cm. Cebulę i czosnek obrać i posiekać. W dużym rondlu rozgrzać olej i zeszklić cebulę oraz czosnek, następnie dodać mięso (można je wstępnie doprawić solą, pieprzem i papryką) i smażyć, aż przestanie być surowe z wierzchu. Dodać wino i przyprawy do smaku, zagotować. Dodać passatę pomidorową oraz suszone grzyby jeśli ich używamy, zmniejszyć ogień i gotować całość pod przykryciem ok 1 godzinę.

W międzyczasie pieczarki oczyścić i pokroić w plasterki, następnie obsmażyć je na patelni na brązowo. Po godzinie dodać pieczarki oraz posiekaną w plasterki marchewkę do mięsa i gotować jeszcze ok 30 minut, aż mięso będzie miękkie. Jeżeli sos jest zbyt płynny można zagęścić go mąką. Podawać z kaszą, gotowanym ziemniakami lub pieczonymi warzywami. Smacznego!

 

Starczy tych słodkości, czas na jakiś konkret. Wigilia to ten moment kiedy w wielu młodych związkach następuje zderzenie kultur nad talerzem, bo niby wszyscy jemy na co dzień to samo, ale w święta wyłażą tradycyjne rozbieżności i pada to najważniejsze pytanie: barszcz czy grzybowa. Ale spokojnie, można się dogadać. I tak, z reguły Luby w połowie grudnia zaczyna kisić buraki na swój tradycyjny barszcz, a ja przy najbliższej okazji pichcę sobie zupę grzybową (a jak nie mam czasu na lepienie uszek, to wrzucam do niej grzybowe ravioli z włoskich delikatesów). W tym roku postanowiłam zaszaleć, odejść od rodzinnej receptury i w efekcie wypróbowałam przepis Marka Łebkowskiego z książki Doskonała kuchnia polska. Jeśli pożądacie bardzo esencjonalnej i gęstej zupy na grzybach suszonych, to ten przypis jest dla Was.

Zupa grzybowa

(6 porcji)

Grzyby opłukać, wrzucić do garnka i zalać 1.5 l wody. Moczyć przez 40 minut, a następnie gotować kolejne 20 minut (uwaga: grzyby szybko i intensywnie kipią, także wszystko pod czujnym okiem i na małym ogniu). Warzywa obrać i pokroić na kilka kawałków (poza ziemniakiem), jeśli są duże. Cebulę pokroić w drobną kostkę i lekko zrumienić na oliwie/oleju.

Jedną marchewkę, pietruszkę, seler, cebulę, liść laurowy oraz ziele angielskie dodać do grzybów i gotować 20 minut. Grzyby wyciągnąć łyżką cedzakową. Wywar przecedzić, mocno odciskając warzywa. Grzyby pokroić w paski i dodać z powrotem do zupy. Pozostałą marchewkę i ziemniaka obrać i pokroić w kostkę. Doprawić solą i pieprzem. Gotować ok 10-15 minut aż warzywa zmiękną. Zupę można podać z kluskami, łazankami, uszkami itp. Można ją też zabielić śmietaną (ew. śmietaną z mąką) co złagodzi jej intensywnie grzybowy smak. Smacznego!

Z kurkami to jest zawsze tak, że gdy widzę je na stoisku, to się rzucam (jeśli mnie cena nie zabije), kupuję, a potem jęczę nad moim kręgosłupem, jak próbuję je oczyścić. Ostatnio co prawda znalazłam sposób czyszczenia ich przy pomocy soli i wrzątku, ale mam pewne obawy, czy takie traktowanie nie zaszkodzi delikatnym grzybkom... Może ktoś z Was próbował albo ma jakiś inny sprawdzony sposób?

Póki co radzę sobie nożem i bieżącą wodą, a kręgosłup żyć nie daje. Ale potem ta jajecznica z kurkami, te polędwiczki, te sosy... poezja.

Ostatnio wpadłam na przepis (znów genialna Kwestia Smaku), który łączy cukinię i kurki. Pomysł doskonały, tym bardziej, że oba składniki miałam na stanie. Bałam się jednak, że potrawa będzie nieco mdła, więc dodałam boczku. Dodatkowo odrobina szafranu w sosie podkręca smak kremowego sosu. Całość wyszła znakomicie!

Makaron z cukinią, boczkiem i kurkami

(dla 2 osób)

Najpierw przygotować sos, czyli wszystkie składniki wymieszać w miseczce.

Ugotować makaron, odcedzić. Posiekać cebulę oraz pokroić boczek w kostkę.

Na patelni rozgrzać masło i oliwę, następnie zeszklić cebulę. Dodać boczek i smażyć aż się lekko zrumieni.Dodać osuszone kurki i cukinię i smażyć na dość dużym ogniu, cały czas mieszając, aż składniki zmiękną a płyn wyparuje. Do cukinie dodać makaron i wymieszać. Odstawić patelnię z ognia i stopniowo wlewać sos, cały czas mieszając. Sos powinien zgęstnieć od ciepła pozostałych składników.Jeśli się tak nie stało, należy ustawić patelnię na minimalnym ogniu i podgrzewać mieszając do czasu aż sos zgęstnieje. Podawać od razu. Smacznego!

To nieco bardziej czasochłonna wersja klasycznego przepisu na polędwiczki w sosie kurkowym. Miałam wolne przedpołudnie, więc polędwiczki poszły do marynaty - jeżeli chcecie je potem piec, zachowajcie polędwiczkę w całości; jeśli grillować lub dusić, pokrójcie w plastry. W całości polędwiczka powinna się marynować co najmniej sześć godzin, ale pokrojonej wystarczą i dwie, a mięso będzie miało niesamowitą głębię smaku i soczystość. Do tego sos ze świeżych kurek. Coś doskonałego...

Marynowane polędwiczki wieprzowe z sosem kurkowym

(na 2 osoby)

Polędwiczki umyć, osuszyć, oczyścić z błon i tłuszczu, pokroić na plastry ok 2-3cm i lekko rozbić pięścią. Ułożyć w naczyniu, następnie zalać oliwą, octem, posypać ziołami i pieprzem. Wymieszać, przykryć i wstawić do lodówki na co najmniej 1.5-2 godziny.

W międzyczasie oczyścić kurki (najbardziej pracochłonna część przepisu) i posiekać cebulę.

Po upływie 2 godzin, na patelni rozgrzać 2-3 łyżki oleju i smażyć partiami polędwiczki z obu stron, aż się zarumienią miejscami (przy okazji smażenia należy je posolić). Następnie zdjąć mięso z patelni, dodać odrobinę oleju i zeszklić cebulę. Dodać kurki i smażyć ok 5 minut, aż zmiękną. Zmniejszyć ogień, dodać śmietanę oraz zioła prowansalskie i dokładnie wymieszać. Dodać polędwiczki i wszystko dusić ok 10-15 minut, aż mięso będzie miękkie. Świetnie smakuje z młodymi ziemniakami oraz ogóreczkiem małosolnym. Smacznego!

Dzisiaj jesienna klasyka. Co prawda na kurki już trochę za późno, ale od czego są mrożone. Do przyprawienia polędwiczek użyłam ziół prowansalskich i suszonego czosnku niedźwiedziego - doskonale komponują się z śmietanowo-grzybowym sosem. Gorąco polecam to połączenie....

Polędwiczki wieprzowe w sosie kurkowym

(na 2-3 osoby)

Kurki rozmrozić lub świeże oczyścić. Polędwiczkę umyć, osuszyć, następnie poprzekrawać na plastry grubości 2 cm i lekko rozbić pięścią. Przyprawić pieprzem i ziołami wg upodobania.

Na dużej patelni lub w szerokim rondlu rozgrzać olej i smażyć polędwiczki aż się zrumienią z obu stron (solić w trakcie smażenia). Po usmażeniu polędwiczki przełożyć na talerz. Na oleju (lub łyżce oliwy) zeszklić posiekaną szalotkę, a następnie dodać kurki i chwilę smażyć aż zmiękną. Doprawić, dodać śmietanę i wszystko dokładnie wymieszać (zeskrobać polędwiczkowy "smak" z dna). Przełożyć na patelnię polędwiczki i zagotować. Podusić chwilę na małym ogniu i podawać. Doskonale do polędwiczek pasuje pęczak, ale można również podać ziemniaki lub makaron. Smacznego!

Kolejne mało fotogeniczne (ta pora roku tak ma), ale za to pyszne danie jesienne. Niestety za oknem zrobił się prawdziwy listopad, a mnie od razu wzrosła potrzeba spożywania mięsa. Także obawiam się, że dania wegetariańskie będą pojawiać się rzadziej. Dzisiejsza zapiekanka poza indykiem zawiera kaszę gryczaną, pieczarki, pora oraz kozi twarożek. Bardzo polecam to połączenie!

Zapiekanka z indykiem, kaszą gryczaną, pieczarkami i kozim serem

(na 2 osoby)

Indyka, umyć, osuszyć, pokroić w kostkę, oprószyć solą, pieprzem i papryką. Pieczarki oczyścić, pociąć na plasterki lub ćwiartki, jeśli małe. Por posiekać na półplasterki, czosnek - na drobne kawałki. Kaszę ugotować zgodnie z instrukcją, odcedzić.

Na małej patelni rozgrzać masło z 2 łyżkami oliwy, a następnie obsmażyć pieczarki na złoto (ja lubię mocno przysmażone pieczarki, więc u mnie są bardzo ciemne). Na dużej patelni rozgrzać 3-4 łyżki oliwy i podsmażyć na niej indyka, aż się lekko zbrązowi z każdej strony. Zdjąć indyka z patelni i dodać czosnek oraz pokrojonego pora - jeśli jest potrzeba dodać nieco oliwy. Dusić chwilę aż por zmięknie.

Rozgrzać piekarnik do 190 st. C. Naczynie żaroodporne wysmarować oliwą. Na dnie ułożyć warstwę kaszy, następnie kawałki indyka, por i pieczarki. Na wierzchu łyżeczką umieścić kleksy serka koziego. W misce dokładnie rozmieszać śmietanę i jajka, przyprawić i polać wierzch zapiekanki. Naczynie wstawić do piekarnika i zapiekać ok 25-30 minut, aż wierzch zbrązowieje. Smacznego!

Jesień nieco złagodniała, prezentując ostatnio swoją milszą, złotą twarz. W ostatni weekend pogoda była idealna na grzybobranie, z czego skwapliwie skorzystaliśmy. Konkurencja w lesie była ostra, a ja - przyznaję - buszowałam w poszukiwaniu nie tylko grzybów jadalnych (trochę fotek z poszukiwań znajdziecie niżej). Na szczęście współzbieracze odpalili nieco grzybowej doli i dzięki temu mógł powstać wspaniały, klasyczny sos grzybowy. 

Tak sos pasuje doskonale do mięs, kasz, makaronów, a ja najbardziej lubię wersję najprostszą z gotowanymi ziemniakami...

Klasyczny sos grzybowy

(na 2 osoby)

Grzyby należy oczyścić z igieł i zabrudzeń, pokroić na kawałki. Cebulę posiekać. Na patelni rozpuścić masło, następnie zeszklić cebulę. Dodać grzyby i dusić je ok 10 minut, aż zmiękną. Zmniejszyć ogień, dodać zioła, sól, pieprz i śmietanę - wymieszać dokładnie i dusić jeszcze 2-3 minuty. Podawać z ulubionym dodatkiem. Smacznego!

Tyle dobrego z tej jesieni, że chociaż grzyby są. Co prawda nie w mojej okolicy, ale od czego są koleżanki. A. przyniosła mi piękne pudełko maślaków, z samotnym kozakiem, jako rodzynkiem. Pogrzebałam trochę w sieci i wpadł mi w oko taki oto przepis na risotto. Polecam wszystkim miłośnikom grzybów...

Risotto z grzybami

(na 2 osoby)

Grzyby delikatnie oczyścić, najlepiej szczoteczką, jeśli wymagają umycia, to natychmiast osuszyć. Pokroić w kostkę. Por posiekać na plasterki.W małym garnku roztopić 1-2 łyżki masła i dusić grzyby wraz z porem ok 10 min. Doprawić solą i pieprzem.

Na dużej patelni rozgrzać oliwę, wsypać ryż i chwilę smażyć, aż ziarenka się zeszklą. Dodać grzyby i wino - chwilę gotować na średnim ogniu, aż ryż wchłonie płyn. Następnie dolewać po chochli bulionu i czekać aż się wchłonie. Gdy ryż będzie al dente (z zewnątrz miękki, w środku stawiający opór), należy dodać kremówkę, dodać posiekaną pietruszkę i wymieszać. Podawać posypane startym serem typu parmezan, litewski dziugas w tej roli wypada znakomicie. Smacznego!

Obiecywałam, że postaram się zamieścić coś z kuchni wietnamskiej dla wegetarian i dziś tę obietnicę spełnię. Kapustę bok choy i shiitake moża kupić już gdzieniegdzie w Polsce, także nie powinno byc problemu z przygotowaniem (ewentualnie można eksperymentować z innymi warzywami i grzybami :)).

Bok choy z grzybami shiitake

(na 4 osoby)

Czosnek bardzo drobno posiekać, grzyby pociąć na mniejsze kawałki. Jeśli dysponujemy starszą kapustą, przygotować jak wyżej; jeśli młodą - wystarszy przepłukać i osuszyć.

W woku lub na patelni rozgrzać olej. Minutę smażyć czosnek, po czym dodać bok choy oraz grzyby i smażyć na średnim ogniu, mieszając.  Gdy kausta zmniejszy objętość i ściemnieje, doprawić solą, pieprzem i sosem ostrygowym. Wymieszać i jeszcze chwilę smażyć. Podawać ciepłe razem z ryżem. Smacznego!

Po tych wszystkich prostych makaronach i zawijaskach, przyszedł czas na coś bardziej skomplikowanego: smażone na głębokim oleju bánh gối, czyli pierogi poduszki (ich kształt przypomina poduszkę). Najczęściej występują z wieprzowiną. Tak naprawdę ich przygotowanie nie jest trudne tu na miejscu, gdyż wszędzie można kupić gotowe ciasto. W Polsce może być problem z dostępnością takiego gotowca, więc poprosiłam Lubego o przetłumaczenie przepisu nań z wietnamskiego. On miał ćwiczenie językowe, a ja mam dla was pełny przepis.

Smażone pierogi z wieprzowiną i jajkiem
Bánh Gối

Ciasto:

(ilość na oko spora, myślę, że jeśli zostanie można zamrozić)

Wymieszać składniki i wyrobić ciasto drożdżowe (w maszynie albo ręcznie). Odstawić przykryte ściereczką w ciepłe miejsce do wyrośnięcia na 45-60 minut. Gotowe ciasto przełożyć na posypany mąką blat lub stolnicę i rozwałkować na cienkie płaty. Wykrawać okręgi wielkości spodka od filiżanki (jeżeli chcemy otrzymać pierogi tradycyjnej wielkości, można oczywiście zrobić mniejsze).

Nadzienie:

(na 10 dużych pierogów)

Grzyby moczyć co najmniej 30 minut. Kalarepkę bardzo drobno posiekać, zachowując jeden plaster do sosu. Mięso doprawić solą i pieprzem.  Szalotki drobno posiekać. Jajka pokroić w ósemki. Makaron drobno pociąć.

Namoczone grzyby drobno posiekać. Mięso dokładnie wymieszać z kalarepką, makaronem, szalotkami i grzybami. Brzegi ciasta zwilżyć wodą. Na środek okręgu z ciasta kłaść nadzienie (wielkości orzecha włoskiego, może nieco więcej), na to dwa kawałki jajka, a następnie zlepić brzegi dokładnie ze sobą. Można na brzegu wykonać ozdobny rant (ciasto zwijać na zakładkę jakby do wnętrza, w stronę centrum pieroga :)).

Rozgrzać olej w dużej ilości (do głębokiego smażenia) na patelni i smażyć pierogi partiami na niezbyt dużym ogniu (mięso w środku musi się ugotować), aż się zezłocą (ok 15 minut).

Marchewkę i plaster kalarepy pociąć w plasterki i posolić. Po 5 minutach przepłukać. Dodać warzywa do sosu (można dodać nieco więcej cukru i octu). Pierogi przed podaniem jeszcze raz wrzucić do oleju, żeby wszystkie były jednakowo ciepłe. Smacznego!

Ostatnio na blogu zrobiło się owocowo i egzotycznie, więc dzisiaj będzie dla odmiany domowo, patriotycznie i dla mięsożerców. Rozpływające się w ustach bitki cielęce w sosie grzybowym. Przepis pochodzi z niezastąpionej Kwestii Smaku - polecam go gorąco:

Bitki w sosie grzybowym

(na 4 porcje)

Mięso umyć, osuszyć papierowym ręcznikiem i pokroić na centymetrowej grubości plastry. Następnie włożyć między arkusze papieru do pieczenia i rozbić tłuczkiem (ja rozbijałam pięścią, bo nie mam tłuczka).

Rozgrzać olej na patelni i smażyć mięso partiami. W czasie smażenia oprószyć solą, pieprzem i ziołami.W garnku zagotować bulion i włożyć do niego mięso - całe powinno być przykryte, więc w razie czego dolać nieco bulionu/ wody. Gotować na małym ogniu pod przykryciem ok 1.5 godziny.

Rozmrożone grzyby osuszyć. Cebulę posiekać. Na patelnię po mięsie dodać odrobinę oleju/oliwy i smażyć cebulę z grzybami na średnim ogniu. Gdy cebula się zeszkli dodać całość do mięsa. Doprawić solą, pieprzem, papryką i ziołami i gotować 20-30 min, aż mięso będzie miękkie.

W miseczce dokładnie wymieszać śmietanę z mąką i kilkoma łyżkami gorącego sosu. Dodać do mięsa i dokładnie wymieszać. Podawać z purée warzywnym, ziemniakami lub kaszą gryczaną (wersja moja) i marynowaną dynią lub ogórkiem. Smacznego!