Po prawdzie miał być łosoś z chutneyem rabarbarowym, ale tym razem nie udało mi się dorwać rabarbaru. Co zrobić. Potrzeba matką wynalazku i tak dalej, więc wynalazłam w lodówce sos marakujowy i postanowiłam go wykorzystać. Można oczywiście zastąpić go świeżymi marakujami - mi nadal nie udało się ich tutaj dostać... Ale łosoś w takiej wersji wyszedł doskonale, bardzo lubię takie słodko-kwaśno-ostre połączenia smaków.

Łosoś orientalny z pikantnym sosem marakujowym

(na 2 osoby)

Łososia umyć, osuszyć włożyć do miski lub torebki strunowej i zalać składnikami marynaty (oliwą, sosem sojowym, sokiem z cytryny, syropem klonowym, olejem sezamowym z dodatkiem czosnku i sosu chili). Wymieszać dokładnie i odstawić na 1-2 godziny.

W międzyczasie można przygotować sos marakujowy - składniki włożyć do rondelka, zagotować aż lekko zgęstnieje. Można dodać do niego też resztę marynaty.

Piekarnik nagrzać do 230 st. C. Ułożyć łososia w naczyniu żaroodpornym i piec ok 10-12 minut (długość pieczenia musi być dostosowana do grubości filetów). Łososia podawać z ryżem, polanego sosem marakujowym i posypanym liśćmi kolendry. Smacznego!

Mamy co prawda poniedziałek, ale przy dzisiejszym przepisie na kokosowe placki możecie już zacząć planować weekendowe śniadanie. A nawet wakacje ;) Wszystko przez ich słodko-egzotyczny smak, idealnie pasujący do takich planów. Mocny aromat kokosa przełamałam (kupnym) sosem marakujowym. Zapewne z musem pomarańczowym (jak w wersji oryginalnej z Kwestii Smaku) smakują równie dobrze. W każdym wydaniu - gorąco polecam!

Placuszki kokosowe z sosem marakujowym

(ok 20 placków)

Do miski wlać mleko kokosowe, dodać suche drożdże (jeśli ich używamy), wbić jajka, zmiksować na gładką masę. Dodać cukier, wiórki, sól, skórkę i sok z pomarańczy dokładnie wymieszać. Do miski przesiać mąkę i ponownie zmiksować. Przykryć i odstawić na 1/2 godziny. Wymieszać z roztopionym masłem i smażyć placki: na oleju, na średnim ogniu, po około 1 - 2 minuty z każdej strony, na złoty kolor. Podawać posypane cukrem pudrem i/lub posmarowane ulubionym dodatkiem. Smacznego!

Południowy Tyrol uwielbiam odkąd zaczęłam jeździć w Dolomity na narty. Wiecie, nie jest łatwo być zapalonym narciarzem i jednocześnie strasznym zmarzluchem. Zdarzało mi się jeździć i przy -20 stopniach C, ale nie nazwałabym tego wielką przyjemnością. Co innego Dolomity w marcu - pięknie przygotowane trasy, śnieg wyprodukowany przez noc z armatek i uklepany przez ratraki, ale w ciągu dnia nawet 12-15 stopni, NA PLUSIE. Kocham to! Do tego apfelstrudel i bombardino na stoku... żyć, nie umierać.

Do sezonu narciarskiego jeszcze trochę, ale w oko wpadł mi konkurs organizowany przez Roter Hahn, w którym można wygrać 5-dniowy wyjazd studyjny do Południowego Tyrolu połączony ze zwiedzaniem regionalnych gospodarstw. "Konkurencja będzie zapewne spora" - pomyślałam - "ale warto spróbować". I tym oto sposobem, na moim talerzu wylądowały tyrolskie knedle z morelami. No, nie do końca z morelami, bo sezon na te owoce się skończył - zastąpiłam je konfiturą morelową z dodatkiem igiełek rozmarynu. W tradycyjnej wersji knedle na końcu obtacza się w cukrze z cynamonem oraz bułką tartą i połowa moich knedli też tak skończyła, ale drugą połowę obtoczyłam w cukrze wymieszanym z mielonymi migdałami. Całość zaś polałam rozpuszczonym masłem i sosem marakujowym. Knedle w tej wersji smakują rewelacyjnie, rozmaryn stanowi świetny kontrapunkt dla słodyczy konfitury, a marakuja równoważy smak swoją kwaskowatością. Polecam wszystkim łakomczuchom ;). A wszystkim, którzy chcieliby bliżej poznać Południowy Tyrol polecam stronę http://www.redrooster.it/en/.

Knedle z morelowo-rozmarynowym nadzieniem 

i sosem marakujowym

(na 2 osoby - ok 12-15 knedli)

Na początek uwaga: nie mam dużego doświadczeniach w knedlach, a większość źródeł podaje, że należy ziemniaki należy rozgniatać po odparowaniu i ostygnięciu. Ja zagniatałam na ciepło i faktycznie ciasto było dość klejące, musiałam je mocno podsypywać. Mimo to knedle wyszły delikatne, więc może miałam farta ;).

Rozgniecione ziemniaki zmiksować z mąką, kaszą manną, solą, jajami i szczyptą soli. Wyłożyć na wysypany mąką blat i zagnieść elastyczne ciasto. Uformować wałek Odkrawać plastry ciasta, formować na dłoni placek, na jego środku umieścić 1 łyżeczkę konfitury wymieszanej z rozmarynem  i zlepić brzegi, formując kulkę. Odkładać na talerz oprószony mąką. Ulepić w ten sposób wszystkie knedle.

Przygotować sos - miąższ marakui podgrzewać z cukrem, aż ten ostatni się rozpuści, a sos nieco zgęstnieje. Pozostawić do wystygnięcia.

W dużym garnku zagotować wodę i wrzucić doń knedle. Gotować 3-4 minuty od wypłynięcia. W tym czasie w misce wymieszać składniki "panierki". Wyjmować kolejno knedle i obtaczać je dokładnie w cukrze z cynamonem lub migdałami.

W rondelku rozpuścić masło. 

Knedle podawać polane masłem i / lub sosem marakujowym. Smacznego!

Zostało mi trochę pulpy marakujowej i postanowiłam zmiksować ją z truskawkami (już pojawiły się w mojej okolicy w sensownej cenie). Wyszedł z tego rewelacyjny koktajl - orzeźwiający, z wyraźnym posmakiem marakui. Idealny na upały.

Umyte i odszypułkowane truskawki wrzucić do blendera. Dodać pozostałe składniki (ilość cukru do smaku - ja lubię kwasidła, więc daję niewiele). Zmiksować. Podawać schłodzone. Smacznego!

Na ten niezwykle dekoracyjny, a przy tym banalnie prosty wielkanocny przepis natknęłam się niemal rok temu. Strasznie mi się spodobał, schowałam go więc do swojego schowka na przepisy-do-wykonania. Z reguły jest tak, że oczywiście nie pamiętam o tych przepisach, ale nie tym razem. Jak tylko poczułam, że zbliża się Wielkanoc, odgrzebałam go i voila! Czekolada i kremowy serek przełamany marakują. Dla mnie to deser idealny!

(u mnie wyszło 10 jajek, bo nieco zwiększyłam ilość serka)

Czekoladowe jajka rozpakować i delikatnie nożem odłupać górę "skorupki". 

W jednej misce ubić kremówkę na sztywno. W drugiej misce zmiksować serek, cukier puder, sok z cytryny i ekstrakt z wanilii na gładką masę. Połączyć delikatnie serek z bitą śmietaną i mieszać do osiągnięcia gładkiej konsystencji.

Łyżką lub za pomocą rękawa cukierniczego napełniać czekoladowe jajka masą serową. Odstawić na 30 minut do lodówki.

W międzyczasie w małym rondelku rozpuścić masło, a następnie dodać pulpę marakujową i dżem morelowy. Mieszać aż składniki się połączą. Jeśli dżem zawiera owoce - przetrzeć przez sito. Odstawić do ostudzenia (można na chwilę wstawić też do lodówki, żeby zgęstniało).

Wybrać odpowiednią ilość masy serowej małą łyżeczką bądź szpatułką i napełnić to miejsce masą marakujowo-morelową, tak by utworzyła "żółtko". Ponownie wstawić do lodówki na co najmniej 30 minut. Wyjąć ok 10-15 minut przed podaniem. Można przechowywać 2-3 dni w lodówce (szczelnie przykryte folią spożywczą, by nie wysychały**). Smacznego!

Po Wietnamie zostały nam już tylko miłe wspomnienia i... siatka marakuj, które przemyciłam w walizce. Niewiele tego jest, ale zawsze to coś. Dziś postanowiłam kilka z nich przerobić na sernik z marakują, coby móc sobie w domu powspominać rewelacyjny marakujowy sernik z wietnamskiej kawiarnianej sieciówki Highlands Coffee. W polskich warunkach wyszedł znakomicie. Czekoladowy spód zrobiłam z ciastek Oreo, a ich charakterystyczny smak doskonale współgra z kwaskowo-słodką masą serową.

Sernik z marakują na spodzie Oreo

(na średnią tortownicę)

Tortownicę wyłożyć papierem (ja niestety papier zostawiłam w  środku tortownicy, co spowodowało, że nie mam ładnych, zewnętrznych brzegów - papier należy "wypuścić" poza obręcz. Piekarnik nagrzać do 180 st. C.

Ciasteczka Oreo rozdrobnić przy pomocy blendera lub w misce / moździerzu.  Masło stopić i dokładnie wymieszać z pokruszonymi ciastkami. Masę wyłożyć na dno tortownicy i równo rozprowadzić. Można na chwilę włożyć do lodówki.

W misce zmiksować miąższ marakujowy z twarogiem. Następnie dodać cukier, mąkę i jaja i zmiksować do połączenia składników. Masę przelać na ciasteczkowy spód i wstawić do piekarnika. Piec 15 minut, a następnie zmniejszyć temperaturę do 150-140 st. C i piec ok 60 minut (sernik powinien być lekko ścięty w środku i dobrze upieczone brzegi). Sernik najlepiej chłodzić w piekarniku, czyli po wyłączeniu grzania, zostawić lekko uchylone drzwiczki, aż całkowicie ostygnie. Następnie wstawić na noc do lodówki. Można podawać z miąższem świeżej marakui, ale nie jest to konieczne, bo sam też jest pyszny.

Do naszego wyjazdu z Wietnamu pozostało już w sumie niewiele czasu, więc z lekkim niepokojem obserwuję przedłużającą się zimę w Polsce i staram się na zapas naładować akumulatory w tutejszym ciepełku. Ponad to raczę się marakują codziennie, testując ją samą, z jogurtem, w postaci napojów różnych, a także ciast. Jedno fenomenalne jadłam w lokalnej kawiarni i postanowiłam sama zrobić coś w ten deseń. Przepis pochodzi ze strony Kuchni, ale nieco go zmodyfikowałam i skróciłam czas pieczenia.  Z braku marakui można zrobić tartę z samym mango - oczywiście smak będzie inny, ale myślę, że tak samo egzotyczny i przywołujący wakacyjną atmosferę...

Do miski przesiać makę, cukier puder i szczyptę soli. Dodać zimne, pokrojone w niewielką kostkę masło i wbić jajko. Dokładnie wymieszać widelcem, aż zrobią się grudki niczym mokry piasek. Następnie szybko zagnieść gładkie ciasto i wstawić do lodówki na 30 minut.

Piekarnik nagrzać do 200 stopni.

Ciasto rozwałkować między dwoma płatami papieru do pieczenia i przełożyć do formy. Ponakłuwać widelcem lub piec z obciążeniem (np fasolą). Piec ok 15-20 min, aż ciasto się zrumieni (jeśli pieczemy z obciążeniem, wyjąć papier z fasolą po 15 minutach i podpiekać jeszcze 5 min).

Masa:

Mango zmiksować z sokiem z limonki i marakują na masę. Dodać kolejno jajka, mleko i szczyptę soli, po każdym składniku chwilę miksować. Wylać masę na podpieczony spód i piec 25-30 min (w oryginalnym przepisie 45-50 min) w 200°C. Chłodzić co najmniej kilka godzin w lodówce, można podać ze śmietaną i cząstkami mango. Gorąco polecam!

Lekki deser na ciężki początek tygodnia. Z egzotycznym akcentem, ale spokojnie marakuję* (raczej mało dostępną w Polsce) można zastapić mango (w dyskoncie na literkę B. bywają doskonałe, dojrzałe mango, dobrze się sprawdzić też pulpa mangowa - do kupienia w sklepach z azjatyckimi specjałami) lub swoiskimi malinami. Po prawdzie, ten deser bardziej jest rodzajem oszukanej panny cotty (np, jak ta), ale tak mi został przedstawiony, to niech już zostanie musem...

Mus z marakują

(na 8 dużych lub 16 małych porcji)

Żelatynę namoczyć w zimnej wodzie. Do garnka wsypać cukier i zalać wodą (tak, żeby woda tylko przykryła cukier), a następnie wstawić na ogień i gotować, aż zacznie się robić syrop (kropla spuszczona na talerzyk nie rozlewa się).

Zdjąć syrop z ognia, dodać żelatynę i mieszać, aż się całkowicie rozpuści.

Do miski wrzucić żółtka i zmiksować na jednolitą masę, po czym powoli dodawać nieco ostudzony syrop z żelatyną (małym strumyczkiem, cały czas miksując). Dodać ser i zmiskować, a następnie sok z marakui i znowu dokładnie wymieszać.

W osobnej misce ubić śmietanę kremówkę. Delikatnie przełożyć ubitą na sztywno śmietanę do masy serowej i delikatnie wymieszać drewnianą łyżką, aż cąłość się połączy. Przełożyć masę do rękawa cukierniczego i bapełniać kieliszki / szklaneczki do 3/4 wysokości. Wstawić do lodówki, aby stężało (najlepiej na noc). Przed podaniem udekorować świeżo wyjętym miąższem. Smacznego!

*Ja marakuję pokochałam miłością bezgraniczną i jem ją tutaj codziennie. Jeżeli ktokolwiek wie, gdzie można dostać ten owoc w Warszawie, proszę dać znać. Będę dozgonnie wdzięczna.