Bazylia na moim balkonie rośnie jak szalona, więc stwierdziłam, że to dobry moment na zrobienie pesto. Ale tym razem postanowiłam dodać do niego dużą garść moich ulubionych pistacji, zamiast parmezanu zaś dodałam twardego koziego sera z Krety. Muszę powiedzieć, że taka wersja przypadła nam bardzo do gustu...

Spaghetti z pistacjowym pesto i pomidorkami koktajlowymi

Pistacje rozgnieść w moździerzu. W kielichu blendera lub misce zmiksować bazylię, orzeszki, czosnek, ser i sok z cytryny na gładką pastę, na koniec dodać oliwy do uzyskania właściwej konsystencji oraz doprawić. 

Spaghetti ugotować al dente zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Odcedzony makaron wymieszać z 3 łyżkami pesto. Podawać z pokrojonymi pomidorkami koktajlowymi, pokruszonymi pistacjami i startym serem. Smacznego!

No dobra, ten przepis czekał na publikację dłuższą chwilę, ale upały kiedyś się skończą i wtedy taka sycąca soczewica będzie jak znalazł. Poniższy przepis powstał trochę na zasadzie "nie mam pomysłu na obiad, zobaczmy co jest w szafkach". Moja wersja zawiera, czego nie widać na pierwszy rzut oka, trochę kabanosa i koziego sera, ale zachęcam do własnych zmian i kombinowania. 

Soczewica duszona w pomidorach z jajkiem sadzonym 

(4 porcje)

Na dużej patelni rozgrzać oliwę. Posiekać cebulę i czosnek, a następnie smażyć aż się zeszklą. Dodać pokrojonego kabanosa (jeśli używacie), soczewicę i przyprawy, wymieszać i chwilę posmażyć. Dodać wodę, zagotować, następnie zmniejszyć ogień i gotować pod przykryciem ok 15 minut, aż soczewica zmięknie.

Następnie dodać pomidory z puszki, przyprawić do smaku i gotować kolejne 10 minut.

Dodać ajwar oraz pokrojony na kawałki ser. Łyżka zrobić niewielkie wgłębienia i wbić w nie jajka. Gotować pod przykryciem 5-7 minut, aż jajka się zetną. Podawać z pieczywem i posypane szczypiorkiem!

Dziś szybki przepis na jesienny obiad. W rolach głównych: kasza bulgur i cukinia, w rolach drugoplanowych, ale nie mniej ważnych: kozi twarożek (można zastąpić fetą), szynka szwarcwaldzka (można zastąpić wędzonym boczkiem lub usunąć całkowicie). Proste, szybkie i sycące. Na koniec należy dodać trochę posiekanych, świeżych listków mięty. Naprawdę warto!

Kasza bulgur z cukinią i kozim serem

(2-3 porcje)

Kaszę ugotować zgodnie z instrukcją. Cukinię umyć, osuszyć i pokroić w kostkę. Czosnek i szalotkę posiekać.  Szynkę pokroić w paseczki. Na patelni rozgrzać oliwę i zeszklić czosnek i szalotkę. Następnie dodać szynkę, chwilę smażyć, po czym dodać pokrojoną cukinię, całość doprawić solą (ostrożnie!), pieprzem i ziołami do smaku. Smażyć całość na średnim ogniu, aż cukinia zmięknie. Zdjąć z ognia, dodać do cukinii kaszę, porwane listki mięty oraz twarożek kozi i wszystko dokładnie wymieszać. Podawać od razu. Smacznego!

I jak tam? Odstawiliście już słodycze i rozpoczęliście postny żywot? Zero ciastek i czekolady aż do Wielkanocy? W dawnej kulturze polskiej miało to swój bardzo głęboki sens praktyczny - na przednówku i tak nie było co jeść (brak słodyczy nie był tu najpoważniejszym problemem), więc lepiej zacisnąć pasa i myśleć o innych sprawach. A i dziś dłuższe okresy wstrzemięźliwości w spożywaniu wysokokalorycznych dań wyjdą nam tylko na zdrowie ;).

Ale co zrobić, kiedy człowieka męczy ochota na słodkie, a obiecał sobie po raz tysięczny, że basta...? Ja proponuję sałatkę. Sałatka jest zdrowa przecież. A dziś, kiedy nie musimy czekać, aż wykiełkuje pierwsza polska zielenina, możemy taką sałatkę przygotować kiedy chcemy. Ok, może nie jest bardzo dietetyczna, ale zawiera karmelizowane gruszki, kozi ser i orzechy włoskie - same pyszne rzeczy. Przepis mam z warsztatów na Smolnej 8, a podaję z moimi modyfikacjami.

Sałatka z karmelizowanymi gruszkami i kozim serem

(na 2 osoby)

Rukolę umyć, osuszyć, rozłożyć na talerzach. Posiekane orzechy uprażyć na suchej patelni. Gruszki umyć, obrać, pozbyć się gniazd nasiennych, pokroić na ósemki. Na patelni rozgrzać ocet balsamiczny i wsypać cukier, następnie włożyć gruszki i smażyć na mocnym ogniu, aż sos się karmelizuje, a gruszki nieco zmiękną (ale nie będą się rozpadać).

Na rukoli rozłożyć kawałki koziego twarożku, a na nich gruszki. Całość posypać uprażonymi orzechami i polać karmelem spod gruszek (jeśli jest go za mało, można użyć miodu). Na koniec posypać świeżo zmielonym pieprzem. Smacznego!

Dla odmiany mam dzisiaj propozycję bezmięsną, ale również niezłą na okres zimowo-karnawałowy. Sakiewki z kozim serem i pieczonym burakiem to łatwa i relatywnie szybka przekąska (szczególnie jeśli macie już wcześniej upieczonego buraka). A na dodatek pięknie się prezentuje i jest dobra zarówno na ciepło, jak i na zimno. Do podgrzania sakiewek najlepiej użyć parownika.

Sakiewki z kozim serem i pieczonym burakiem

Żeby upiec buraka zawijam go w folię aluminiową i piekę ok 45-60 minut w piekarniku nagrzanym do 180 st. C. Skórkę obieram dopiero po upieczeniu i wystudzeniu.

Upieczonego i obranego buraka oraz kozi ser należy pokroić w kostkę.

Do szerokiego naczynia wlać ciepłą wodę, zanurzyć arkusz papieru ryżowego i chwilę go potrzymać żeby stał się elastyczny ze wszystkich stron. Położyć arkusz na desce, na środku nałożyć łyżką kawałki buraka, kilka kawałków sera, całość oprószyć pieprzem i polać odrobiną miodu. Zebrać brzegi, uformować sakiewkę i związać szczypiorkiem. Czynność powtórzyć aż do wyczerpania składników. Położyć parownik na garnku z gotującą się wodą, do środka włożyć sakiewki i chwilę podgrzewać aż zrobią się ciepłe. Podawać od razu. Smacznego!

Niby dopiero połowa sierpnia, ale czuć że lato powoli się kończy. Z resztą pogoda w ogóle nie rozpieszczała mnie w tym roku. Ale przynajmniej można się nacieszyć letnimi warzywami i owocami, bo one - na przekór wszystkiemu - rosną jak szalone i atakują z każdego straganu ;). Teraz mam fazę na pomidory i cukinie, właściwie moja lodówka do niedawna była nimi wypełniona po brzegi. Pomidory wylądowały w sosie, który będzie idealnym pocieszeniem zimą. A cukinie, między innymi, poszły do takiej pięknej tarty. Nie dość, że cieszy oko, to jeszcze fantastycznie smakuje - zarówno na ciepło, jak i na zimno... Można zabrać na piknik, jeśli tylko zdarzy się bezdeszczowy weekend (albo urządzić piknik w salonie).

Tarta z kozim serem i cukinią

Piekarnik nagrzać do 200 st. C. Formę do tarty wyłożyć ciastem, dociskając je dokładnie do brzegów (i usuwając nadmiar ciasta). Ciasto ponakłuwać widelcem i piec ok 10-12 minut  obciążone fasolkami lub inną formą. Następnie zdjąć obciążenie i piec ok 5 minut, aż spód się zrumieni.

W międzyczasie pokroić ser kozi i cukinię w plastry (do krojenia cukinii używam mandoliny). Na podpieczonym spodzie ułożyć naprzemiennie plastry cukinii i sera, posypać listkami tymianku. W miseczce wymieszać roztopione masło z miodem i posmarować wierzch nadzienia. Na koniec całość posypać tartym parmezanem. Zapiekać ok 25-30 minut, aż do zrumienienia. Podawać ciepłe lub zimne skropione sosem balsamicznym. Smacznego!

Coś banalnie prostego i przepysznego na początek tygodnia i koniec sezonu szparagowego zarazem. Tu nie trzeba wielkich kombinacji, wystarczy kilka produktów i pyszna tarta szparagowa gotowa. Wspaniała na ciepło, ale na zimno, jako danie piknikowe też się doskonale sprawdzi. 

Tarta z kozim serem i szparagami

(4 tarty)

Piekarnik nagrzać do 200 st. C. 

Szparagi umyć, odłamać lub odciąć zdrewniałe końcówki. Jeśli szparagi są grube, trzeba je przeciąć na pół wzdłuż. Następnie szparagi przekroić na pół. W garnku zagotować wodę, lekko osolić i wrzucić do niej szparagi na 2-3 minuty. Odcedzić.

Ciasto francuskie podzielić na cztery części i ułożyć na dużej blasze wyłożonej papierem do pieczenia.Kozi ser pociąć na plastry i rozłożyć na cieście, między kozi ser posypać tartą mozzarellę. Na wierzch ułożyć szparagi i znów posypać mozzarellą i ew. listkami tymianku. Wstawić do piekarnika i piec ok 25 minut, aż brzegi i wierzch się zarumienią. Gotowe tarty posypać listkami tymianku. Smacznego!

Pojechanie na Kretę (czy inną grecką wyspę) w kwietniu to genialny pomysł. W Polsce jest wciąż zimno i często paskudnie, czasem sypnie śniegiem, czasem wyjrzy zimne słońcem, a tam - ciepło (bywało i 27 st. C. :)), wszystko kwitnie, ludzie uśmiechnięci, jedzenie pyszne i do tego te wszystkie produkty, za którymi tęsknię cały rok, jak szparagi, bób czy truskawki. 

A ponieważ za progiem czai się maj i pewnie niedługo u nas pojawią się te pyszności, to mam dla Was sałatkę z nimi w roli głównej (z wyłączeniem truskawek ;)). Poza tym sałatka zawiera kozi twarożek oraz smażony boczek (można pominąć), więc może robić za porządny lunch i jest naprawdę pyszna.

Sałatka ze szparagami, bobem i kozim serem

(duża micha)

Bób krótko gotować w osolonej wodzie (musi być jędrny, nie rozpadający się), odcedzić i przelać zimną wodą. Gdy nieco ostygnie obrać ze skórki. Szparagi umyć, pozbyć się zdrewniałych końców, pokroić na kawałki ok 5 cm. 

Na patelni rozgrzać odrobinę oliwy i dodać boczek. Smażyć aż nieco zbrązowieje. Dodać szparagi i smażyć aż nieco zmiękną (powinny być al dente, ale jeśli nie lubicie chrupiących szparagów, możecie je wcześniej zblanszować). Odstawić żeby nieco przestygły

W dużej misce wymieszać rukolę z bobem oraz szparagami i boczkiem. W szklance/słoiku wymieszać dokładnie składniki dressingu i polać całość. Na wierzch u łyżką wykładać kleksy z koziego twarożku. Smacznego!

A na zachętę trochę kreteńskich widoków...

Ostatni weekend spędziłam z dwoma fantastycznymi facetami. No dobra, nie spędziłam z nimi dosłownie, a raczej z ich książkami. Ale i tak było super. Na pierwszy ogień poszedł Yotam Ottolenghi, brytyjski kucharz o izraelskich korzeniach. Mam na półce jego Jerozolimę oraz Obfitość i tym razem sięgnęłam do tej drugiej. Pięknie wydane tomiszcze zawiera 120 przepisów na potrawy wegetariańskie. Ottolenghi sam nie jest wegetarianinem, ale docenia nieskończoną różnorodność smakową jaką dają warzywa. Muszę przyznać, że to mój ulubiony typ kucharza :)

Co tu dużo mówić Obfitość to wspaniała książka. Systematyka w niej jest dosyć płynna, z początku niby mamy rozdziały podzielone z grubsza według rodzaju kolejnych roślin (bulwy i korzenie, cebulowe, grzyby itd), ale pod koniec podział się rozmywa i zostajemy z makaronami, kaszami, owocami i serami... Ale nie przeszkadzało mi to w lekturze. Zdjęcia są, rzecz jasne, bardzo ładne, choć nie jakieś wybitne czy charakterystyczne. Dużo zbliżeń i konkretne prezentacje potraw - dość minimalistycznie, ale też nie mam nic przeciwko. A prezentowane dania są bardzo ciekawe... Ottolenghi pełnymi garściami czerpie ze swojego izraelskiego czy - szerzej - bliskowschodniego dziedzictwa i kusi różnymi nietypowymi połączeniami.

Mnie skusił tartą z karmelizowanym czosnkiem (str. 38). To agresywne, ostre, nieznoszące konkurencji warzywo zostało zmiękczone i pokonane słodyczą octu balsamicznego i szczypty cukru, dzięki czemu genialnie komponuje się z aromatycznym kozim serem. Czysta poezja. Koniecznie spróbujcie.

Tarta z kozim serem i karmelizowanym czosnkiem

(5-6 porcji)

Ciasto francuskie rozwałkować i wyłożyć nim formę do tarty o średnicy 28 cm. Na wierzch rozłożyć papier i wysypać fasolę / ceramiczne kulki. Wstawić na 20 minut do lodówki.

Piekarnik rozgrzać do 180 st. C. Wstawić tartę do piekarnika i podpiekać ją przez 20 minut. Następnie wyjąć obciążenie i piec kolejne 5-10 minut, aż ciasto się zarumieni. Odstawić spód na bok, nie wyłączając piekarnika.

W międzyczasie należy skarmelizować czosnek. Włożyć ząbki czosnku do garnka, zalać dużą ilością wody i zagotować. Następnie zmniejszyć ogień i blanszować ząbki przez 3 minuty. Odcedzić. Osuszyć garnek, wlać oliwę i włożyć z powrotem czosnek. Smażyć na dużym ogniu 2 minuty, następnie dodać ocet balsamiczny oraz wodę, doprowadzić do wrzenia i gotować 10 minut na małym ogniu. Dodać cukier, tymianek i szczyptę soli. Podgrzewać na średnim ogniu ok 10 minut, aż większość płynu odparuje, a ząbki czosnku pokryją się ciemnym, karmelowym syropem.

Na spód tarty wyłożyć pokruszony świeży kozi ser i pokrojoną kozią goudę (lub inny twardy). Na serze rozłożyć czosnek w syropie. W miseczce roztrzepać jajka ze śmietaną, doprawić solą i świeżo zmielonym pieprzem. Gotowym sosem zalać równomiernie tartę.

Temperaturę w piekarniku zmniejszyć do 160 st. C. Tartę piec 35-40 minut, aż wierzch się zetnie i zarumieni. Gotową tartę posypać listkami tymianku i podawać z sałatą. Smacznego!

Obfitość. Wegetariańska kuchnia autora Jerozolimy

Yotam Ottolenghi
Tłumaczenie Katarzyna Skarżyńska
Wydawnictwo Filo
Warszawa 2015

Jakiś czas temu udało mi się kupić pyszne kozie sery z rodzinnej firmy Groser Grodziskie Sery Kozie. Ich gouda to czysta poezja i bardzo mnie smuci, że nie wiem kiedy znów będzie okazja jej posmakować. Drugi hit jakiego miałam okazję próbować, to wędzony ser z orzechami włoskimi. Sam w sobie jest doskonały, ale zapiekany jest objawieniem. Postanowiłam zrobić z obydwoma pizzę biancę - czyli taką "na czysto" żeby sos pomidorowy nie konkurował z kozimi wspaniałościami.  Dodałam jeszcze nieco wędzonego boczku (też z domowej wędzarni), pomidorki koktajlowe i nieco rukoli. Wyszła genialnie! Przepis na spód ściągnęłam ze strony White Plate - ciasto szybko się przygotowuje i jest raczej z tych co dość wyrastają (ale brzegi ładnie chrupią). Polecam!

Pizza bianca z kozim serem

(na 2 dość duże pizze lub kilka mniejszych)

Do miski wsypać mąkę, sól i cukier, dodać rozkruszone drożdże i oliwę. Następnie dodawać stopniowo wodę i mieszać ciasto (ręcznie lub robotem) do uzyskania porządanej konsystencji. Ciasto powinno być jednolite, gładkie i lśniące, nie powinno się kleić i nie może być zbyt twarde. Uformować kulę, posmarować oliwą, przełożyć do miski, przykryć i odstawić na godzinę w ciepłe miejsce, by wyrosło

Piekarnik rozgrzać do 250-280 st. C (u mnie wyżej niż 250 się nie da, ale nie stanowiło to problemu), podgrzać blachę lub kamień, na którym będzie się piekła pizza. Wyrośnięte ciasto podzielić na dwie (lub więcej) części i rozwałkować na grubość ok 1 cm. Placki posmarować oliwą, posypać solą i ziołami (jeśli ich używamy). Rozłożyć na wierzchu plastry koziego sera, boczku, posiekanej szalotki i pomidorków. Można całość zostawić na 30 minut do wyrośnięcia albo piec od razu - w obu przypadkach pizza wychodzi znakomicie.

Ułożyć pizze na podgrzanej blasze (gorącym kamieniu) i piec ok 10-12 minut (trzymałam chwilę dłużej, bo piekłam w niższej temperaturze niż autorka przepisu). Po wyjęciu posypać rukolą i natychmiast podawać. Idealnie smakuje z kieliszkiem białego wina. Smacznego!

Lekkie danie lunchowe lub kolacyjne, choć pewnie z jakąś sałatą zaspokoi nawet większy głód. A połączenie kruchego ciasta francuskiego, szpinaku, aromatycznego koziego sera i rozpływającego się jajka jest po prostu genialne. A do tego szybko się robi. Czego chcieć więcej? Kozią roladkę można zastąpić innym serem, na przykład fetą.

Tarta ze szpinakiem, kozim serem i jajkiem sadzonym

(na lunch dla 3-4 osób)

Piekarnik nagrzać do 200 st. C.

Wylepić prostokątną formę (22x28 cm) ciastem francuskim, uformować brzegi. Schładzać w lodówce w czasie, gdy piekarnik się nagrzewa. Szpinak opłukać i odcedzić. Cebulę i czosnek posiekać. Na patelni rozgrzać 2 łyżki oliwy i zeszklić cebulę oraz czosnek. Następnie dodać liście szpinaku i smażyć, aż się nieco skurczą i ściemnieją. Doprawić solą, pieprzem i gałką muszkatołową. Odcisnąć na durszlaku z nadmiaru płynu.

Ciasto przykryć papierem do pieczenia, wysypać na wierzch fasolki i piec ok 10 minut z obciążeniem. Potem obciążenie zdjąć i piec jeszcze 5 minut. Na podpieczony spód rozłożyć równomiernie szpinak, na wierzchu ułożyć plastry sera. Następnie ostrożnie wbić jajka, żeby nie uszkodzić żółtka. Temperaturę zmniejszyć do 190 st. C. i piec do czasu aż białko się zetnie (żółtko powinno pozostać płynne). Podawać od razu. Smacznego!

Postanowiłam wreszcie wziąć się na poważnie za stosik książek kucharskich i ponadrabiać zaległości. Pierwsza zaległość jest bardzo stara, bo The Smitten Kitchen Cookbook Deb Perlman dostałam w prezencie na ostatnią Wigilię. Oczywiście, pozycję tę już nie raz przejrzałam - bardzo lubię osobiste historyjki Autorki, opowieści o życiu w  Nowym Jorku, piękne zdjęcia... Ale w końcu postanowiłam ugotować coś z tej książki - a wszystko przez to, że kupiłam u Pana Ziółko piękne kolorowe marchewki i szukałam pomysłu na nie. Znalazłam go właśnie w The Smitten Kitchen Cookbook. Fantastyczna letnia sałatka z pieczonymi marchewkami (w oryginale również z pasternakiem), pęczakiem i miodowym dressingiem z pikantną nutą harissy - idealnie pasuje do mięsa (u nas pierś kurczaka marynowana w sosie balsamicznym) ale sama też jest rewelacyjna.  Poniżej przepis z moimi modyfikacjami. Gorąco polecam!

Sałatka z pieczonymi marchewkami, pęczakiem i kozim serem

Ugotować pęczak zgodnie z przepisem na opakowaniu - w wodzie lub bulionie. Odcedzić i odstawić na bok.

Piekarnik nagrzać do 200 st. C. Dużą blachę wyłożyć papierem do pieczenia. Marchewki wyszorować pod bieżącą wodą i w razie potrzeby obrać. Pokroić w słupki podobnej wielkości. W miseczce wymieszać oliwę, miód, sok z cytryny sól, pieprz, kumin i dokładnie wymieszać z marchewkami. Wyłożyć warzywa na blachę rozkładając równomiernie, by nie zachodziły na siebie. Piec ok 20 minut, po czym przemieszać i piec kolejne 10 minut.

W miseczce lub słoiku wymieszać składniki dressingu (ostrożnie dodając harissy, żeby nie przedobrzyć). W misce wymieszać pęczak, upieczone marchewki, większą część koziego serka i liści mięty (trochę zostawić do podsypania wierzchu). Dodać sos i wymieszać. Wierzch posypać pozostałym twarożkiem i miętą. Smacznego!