Pozostając w klimatach jesienno-drożdżowych, mam dziś dla Was przepis na racuchy drożdżowe z jabłkami. Rzuciły się one na mnie ze strony Kwestii Smaku, no i po prostu musiałam je zrobić (oraz zostało mi pół kostki drożdży z ostatniego placka). Placki te może wymagają nieco więcej nakładu pracy, ale za to wychodzą przepyszne. Z zewnątrz chrupiące, w środku mięciutkie, oprószone cukrem pudrem to istna błogość. Gorąco polecam!

Racuchy drożdżowe z jabłkami

(ok 30 sztuk)

Rozczyn

Ciasto

Drożdże i jajko wyjąć z lodówki żeby osiągnęły temperaturę pokojową. 

Przygotować zaczyn: do miski rozkruszyć drożdże, wlać ciepłe (nie gorące!) mleko, dodać mąkę i cukier. Dokładnie wymieszać i odstawić na ok 10 min aż rozczyn wyraźnie urośnie.

Mąkę przesiać  do dużej miski, dodać sól i wymieszać. Dodać rozczyn z drożdży, szklankę ciepłego mleka, jajko oraz cukier. Stopniowo zagarniając mąkę do środka, powoli zacząć mieszać składniki łyżką. Gdy będzie mniej więcej wymieszane, zacząć wyrabiać ciasto - mikserem lub łyżką (będzie dość luźne) przez ok 10 minut. Następnie przykryć, odstawić w ciepłe miejsce na ok 45 min do wyrośnięcia.

Po tym czasie dodać do ciasta obrane i pokrojone w kostkę jabłka (uwaga: ciasto się dość ciągnie, tak powinno być) i odstawić na kolejne 10-15 minut.

Na dużej patelni rozgrzać olej. Moczyć łyżkę w zimnej wodzie, a następnie nakładać porcję ciasta tą łyżka na patelnię. Smażyć przez około 2,5 minuty na umiarkowanym ogniu (podczas smażenia racuchy urosną). Przewrócić na drugą stronę i powtórzyć smażenie. Nie smażyć na zbyt mocnym ogniu, bo placki się z wierzchu przypalą, a w środku będą surowe. Usmażone racuchy odkładać na talerz wyłożony ręcznikiem papierowym. Przed podaniem placki oprószyć cukrem pudrem. Smacznego!

Dziś będzie przepis na leniwca, gdyż poniższe placki robi się z 3 składników: bananów, płatków owsianych i jajek. Tak jest, nie zawierają mąki - jeśli to dla kogoś istotne. Moim zdaniem są bardziej zwarte i sycące od innych placków (np. tych), ale niekoniecznie jest to coś złego. 

Placki bananowo-owsiane

Rozgnieść banany w misce, następnie zmiksować dokładnie z jajkami i płatkami do uzyskania jednolitej masy. Odstawić na 10 min ( w tym czasie masa zgęstnieje).

Rozgrzać odrobinę oleju na patelni, smażyć placki z obu stron. Podawać z syropem klonowym/ miodem i owocami. Smacznego!

Były dipy, teraz coś do nich - czyli chleb. To znaczy jasne, guacamole czy sos czosnkowy najlepiej wchodzą z nachosami, ale już do takiej tapenady albo hummusu świeżo upieczony chleb to magia. W ogóle własny chleb to magia, ale tego pewnie nikomu nie trzeba mówić. Kiedyś podawałam tu przepis na prosty chleb - te przepisy są w w sumie podobne (oba pochodzą z Kwestii Smaku), tylko tamten sobie rośnie w lodówce przez noc, a ten się robi za jednym zamachem. Co komu bardziej pasuje...

Chleb z oliwkami

Drożdże rozpuścić w 3 łyżkach wody z dodatkiem cukru, Mąkę przesiać do dużej miski. Dodać sól, oliwki i drożdże, wszystko wymieszać łyżką. Następnie wlać wodę mineralną i znowu wymieszać (ciasto będzie dość rzadkie). Przykryć i odstawić na dwie godziny do wyrośnięcia w ciepłe miejsce.

Wyrośnięte ciasto zamieszać, żeby opadło. Do środka piekarnika wstawić naczynie żaroodporne albo żeliwny garnek (bez przykrycia) o średnicy 20-24 cm. Nastawić piekarnik na maksymalną temperaturę (u mnie 250 st C) i nagrzewać go razem z garnkiem. 

Gdy piekarnik się nagrzeje, ostrożnie przełożyć ciasto do garnka wyskrobując je łyżką. Wsunąć garnek z powrotem do piekarnika i piec 5 minut bez przykrycia. Następnie przykryć i piec 25 minut.

Po tym czasie zdjąć pokrywkę i piec chleb przez kolejne 20 minut (w połowie warto przykryć chleb kawałkiem folii aluminiowej żeby się nie przypalił z wierzchu).

Wyjąć z piekarnika i po 10 minutach wyłożyć na kratkę do ostudzenia. 

Dziś mam dla Was aż cztery przepisy. Co prawda niewielkie, ale za to ratujące każdą imprezę czy mniejsze towarzyskie spotkanie. A i na dodatek do lunchu pracowego świetnie się nadają (poza sosem czosnkowym, rzecz jasna), takie są wszechstronne. Pewnie je wszyscy znakomicie znacie, ale jeśli nie to zapraszam. Proporcje poniżej są w wydaniu na imprezę na 10-15 osób (przy 15 raczej nie ma szansy żeby coś z nich zostało na drugi dzień ;)) i wielokrotnie przetestowane.

Guacamole

Awokado - im bardziej dojrzałe tym lepsze - należy pozbawić skóry i pestki (pestki na razie nie wyrzucajcie). Miąższ włożyć do miski i rozgnieść widelcem, dodać sok z limonki (zapobiegnie ciemnieniu, plus doda smaku), oliwę, przeciśnięty przez praskę czosnek oraz kumin.Wszystko razem dokładnie ugnieść i wymieszać. Guacamole ma w zasadzie konsystencję papki, choć mogą być w nim wyczuwalne kawałki awokado. Dodać posiekaną cebulkę, kolendrę (jeśli używacie), posiekanego pomidora (jeśli używacie). Doprawić solą, pieprzem i ewentualnie tabasco. Guacamole należy zjeść w miarę szybko, nie nadaje się do długiego przechowywania, jednak jeśli chcecie je zrobić wieczór przed imprezą włóżcie do miseczki czy słoika z sosem pestkę awokado - uchroni sos przed niepożądaną zmianą koloru.

Tapenada

Wszystkie skłądniki wrzucić do blendera i zmiksować do uzyskania pasty, jeśli jest za gęsta - dolać oliwy. Po zmiksowaniu włożyć do słoika, wierzch pokryć cienką warstwą oliwy. Schować na kilka godzin do lodówki, żeby się przegryzła - można ją przechowywać nawet kilka tygodniu, ale nigdy tak długo nie stoi. Świetnie smakuje też jako dodatek do makaronu. Smacznego!

Hummus (wersja uproszczona)

Odsączoną ciecierzycę umieścić w pojemniku blendera, dodać ze dwie łyżki wody i zmiksować (jeszcze nie musi być bardzo gładka). Dodać resztę składników: sok z cytryny, kumin, pastę tahini, oliwę oraz sól, pieprz i paprykę. Zmiksować całość na gładką pastę. Jeśli jest za gęsta dodać trochę wody/ zalewy spod ciecierzycy. Przechowywać w słoiku z cienką warstwą oliwy rozprowadzoną po wierzchu. Smacznego!

Sos czosnkowy najprostszy

Jogurt przełożyć do miski, dodać przeciśnięty przez praskę czosnek. Dodać sól i pieprz do smaku, wymieszać. Zostawić na kilka godzin w lodówce żeby się przegryzły smaki. Przechowywać w szczelnym pojemniku. Smacznego!

Wczoraj był pierwszy dzień wiosny, a u mnie ciągle ujemne temperatury i śnieg zalega po kątach. Nie zrezygnuję więc tak szybko z ciepłych śniadań, ale w ostatni weekend postanowiłam zrobić owsiankę w wersji de lux - czyli nie gotowanej, lecz pieczonej z dodatkiem mrożonych jagód i prażonych migdałów. Do tego odrobina jogurtu oraz tymiankowego miodu z Krety i byłam w niebie. Z podanych poniżej proporcji wychodzi owsianka dla dwóch osób na dwa dni, więc przy okazji śniadanie na cały weekend z głowy :)

Pieczona owsianka z prażonymi migdałami i jagodami

(4 solidne porcje)

Piekarnik nagrzać do 190 st C. 

Dużą suchą patelnię rozgrzać i uprażyć na niej płatki z migdałów do zrumienienia. W rondelku rozpuścić masło.

W jednej misce wymieszać płatki owsiane, proszek do pieczenia, cynamon, gałkę muszkatołową, sól i uprażone migdały. W drugiej misce zmiksować jajka z mlekiem, miodem, ekstraktem i masłem do połączenia składników.

Na dno kwadratowej formy wsypać połowę jagód (nie trzeba ich rozmrażać, jeśli są mrożone) przykryć dokładnie suchymi składnikami, następnie równomiernie zalać płynem - upewnić się, że płyn dotarł do wszystkich zakamarków. Na wierzchu rozłożyć pozostałe jagody i ewentualnie posypać cukrem dla uzyskania chrupiącego wierzchu.

Piec ok 45 minut, aż wierzch się zezłoci. Odstawić do lekkiego ostygnięcia. Podawać ciepłą z łyżką jogurtu naturalnego i odrobiną miodu. Smacznego!

W poszukiwaniu pomysłów na ciepłe weekendowe śniadania (nie mogę wiecznie jeść placków, choć bardzo bym chciała) zawędrowałam do Kwestii Smaku i urzekł mnie tam niedawno dodany przepis na szakszukę. Do tej pory unikałam tego dania, bo w większości przepisów znajduje się papryka, której nie jadam, a tu niespodzianka: w składzie pomidory, jarmuż i ciecierzyca - składniki, które bardzo lubię. Efekt był wielce zadowalający, więc szakszuka z jarmużem na stałe wchodzi do naszego menu :)

Szakszuka z jarmużem i ciecierzycą

(2 solidne porcje)

Czosnek posiekać na plasterki. Jarmuż umyć, pozbawić zdrewniałych części i porwać liście. Na dużej patelni rozgrzać oliwę i chwilę podsmażać czosnek. Dodać pomidory oraz przypraw, wymieszać i gotować ok 5 minut, aż się płyn nieco zredukuje. Dodać jarmuż, wymieszać i gotować kolejne 3-4 minuty. Wsypać ciecierzycę, wymieszać i za pomocą łyżki utworzyć 4 wgłębienia w masie warzywnej. Następnie do każdego wbić po jednym jajku, oprószając solą i pieprzem. Gotować 5 minut pod przykryciem (uwaga: jeśli nie macie przykrywki - jak ja - możecie patelnię zakryć szczelnie folią aluminiową lub wsadzić do piekarnika nagrzanego do 200 st C), aż białka się zetną. Po wyjęciu można dodać pokrojone pomidorki koktajlowe i szczypiorek. Podawać z grzankami. Smacznego!

Niedawno były placki bananowo-owsiane, a dziś podaję przepis na puszyste (wręcz mięsiste), sycące placki owsiane. Jakoś zimą mnie ciągnie do takich ciepłych, węglowodanowych śniadań, co zrobić. Na co dzień wsuwam owsianki, no ale weekend ma swoje wymagania... Przepis ściągnęłam z Kukbuka, ale mocno zmodyfikowałam, poniżej moja wersja.

Placki owsiane

(na 3-4 porcje)

W misce wymieszać mąki, proszek do pieczenia, cukier, płatki owsiane. W drugiej roztrzepać jajka z kefirem, dodać mleko i wymieszać. Wlewać powoli składniki mokre do suchych, cały czas mieszając. Przykryć i odstawić do lodówki na pół godziny.

Na nieprzywierającej patelni podgrzać odrobinę oleju i smażyć placki partiami z obydwu stron, na złoto. Podawać ciepłe z ulubioną konfiturą, miodem lub sosem marakujowym (na zdjęciach). Smacznego!

Kolejne danie z zielonego menu imprezowego. Prosta pasta, którą można łatwo przyrządzić z mrożonego groszku. Rukola dodaje jej charakteru i odrobinę pikantności. Gorąco polecam to połączenie. Poniżej przepis na sporą, imprezą porcję.

Pasta z zielonego groszku i rukoli

Mrożony groszek wrzuć na sito i wstawić na chwilę pod gorącą wodę, aż się rozmrozi. Następnie wrzucić na 3-5 minut na wrzątek, po czym odcedzić i wrzucić do miski. Dodać posiekany ząbek czosnku, porwaną rukolę, sok z cytryny oraz oliwę (2-3 łyżki na początek). Całość doprawić solą i pieprzem, a następnie zmiksować na gładką masę. Jeśli pasta jest zbyt gęsta dodać jeszcze trochę oliwy (ale to raczej pasta do smarowania niż dip, więc nie przesadźcie z tą oliwą :)). Idealnie smakuje na kanapce z jajkiem i świeżą rukolą. Smacznego! 

Nieco zdrowsza, a tak samo pyszna wersja śniadaniowego klasyka - placków. Nie zawierają cukru, cała ich słodycz pochodzi z bananów, a mąkę można zamienić na pełnoziarnistą. Ta cała zdrowość im jednak nie szkodzi - są puszyste w środku, chrupiące z zewnątrz i pyszne. Przepis wypatrzyłam na blogu Smitten Kitchen, a poniżej podaję z moimi modyfikacjami.

Placki bananowo-owsiane

(na 2 duże porcje)

Płatki owsiane zwykłe  zalać kilkoma łyżkami mleka i odstawić na co najmniej 10-15 minut na bok. Przy ekspresowych można pominąć ten krok, przy zwykłych pewnie też tylko płatki mogą być bardziej wyczuwalne w cieście.

W dużej misce rozgnieść banany widelcem na papkę, następnie dodać płatki, sól, cynamon i dokładnie wymieszać. Można znów na chwilę odstawić. Dodać mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia oraz stopniowo dodawać mleko, by uzyskać właściwą konsystencję ciasta (musi zsuwać się z łyżki, ale nie rozlewać po patelni). 

Na patelni rozgrzać olej i smażyć placki, aż się zrumienią z obu stron. Przy nakładaniu warto je nieco rozpłaszczyć łyżką, bo i tak urosną. Podawać ciepłe z ulubionymi dodatkami. Smacznego!

Mimo że środek tygodnia serwuję Wam prawdziwie weekendowe śniadanie. Tosty francuskie gościły na łamach tego bloga już w wersji podstawowej oraz w wersji na bogato, a dziś przedstawiam wariant pośrodku. A grecki twist wynika z tego, że dostałam właśnie miód tymiankowy oraz granaty prostu z Krety i nie mogłam się powstrzymać, żeby ich nie użyć. Granaty co prawda jeszcze nie są w pełni dojrzałe (stąd bledszy kolor pestek), ale i tak pyszne. Oczywiście można je zastąpić innymi owocami.

Tosty francuskie

z jogurtem i pestkami granata

W głębokim talerzu rozbełtać jajka i wymieszać z mlekiem, jogurtem, cynamonem oraz esencją waniliową. Na dużej patelni rozpuścić dwie łyżki masła (pilnując żeby się nie przypalił). Trzy kromki chałki obtoczyć dokładnie w masie jajecznej (ale tak by bułka nie namokła za bardzo) i smażyć z obu stron do zrumienienia. Rozpuścić pozostałe masło i powtórzyć operację z pozostałymi kromkami. Po zdjęciu z patelni posypać odrobina cukru pudru. Podawać z miodem i pestkami granata. Smacznego!

Jesień i natłok innych obowiązków nadal trzyma mnie z daleka od kuchni, ale miałam bakłażana, który już błagał o zużycie oraz nieco czasu w ostatnią sobotę, więc zrobiłam najprostszą rzecz na świecie - przerobiłam go na pastę o wdzięcznej nazwie baba ghanoush. Najdłużej trwa pieczenie bakłażana, ale potem wystarczy zmiksować parę składników i już mamy pyszna pastę gotową. I nieco cieplej w chałupie od piekarnika. Profit! Porcja widoczna na zdjęciach została przygotowana z połowy podanych składników.

Baba ghanoush

Piekarnik rozgrzać do 190 st. C. Blachę wyłożyć folią aluminiową i ułożyć na niej umyte i pokłute widelcem bakłażany. Piec ok 40 minut aż się lekko skurczą, skórka się wypiecze, a wnętrze powinno być bardzo miękkie. Ostudzić.

Ostudzone bakłażany przekroić na pół, łyżką wybrać miąższ i przełożyć do miski. Dodać posiekany czosnek, pastę tahini, sok z cytryny, oliwę i przyprawy. Wszystko zmiksować dokładnie na pastę. Przyłożyć do słoika i przechowywać w lodówce. Kanapki posmarowane pastą warto posypać świeżymi ziołami i pestkami granata. Smacznego! 

Dzisiaj przepis na leniwe śniadanie albo podwieczorek. I co z tego, że jest środek tygodnia... należy nam się ;) Te placki robi się jedną ręką, serio wysiłek żaden, a smakują bosko. No i z jagodami smakują najlepiej, więc zróbcie je póki sezon trwa. 

Placki z jagodami

(duża porcja dla 2 wygłodniałych osób)

Jagody umyć, przebrać i osuszyć. W misce wymieszać jajka z jogurtem i cukrem rózgą lub mikserem na niskich obrotach. Dodać mąkę z proszkiem do pieczenia i krótko zmiksować do uzyskania jednolitej masy. Na koniec dodać jagody i delikatnie wymieszać.

Na patelni rozgrzać odrobinę oleju, łyżką nakładać porcje ciasta i smażyć placki aż nieco urosną i się zrumienią. Przewrócić na drugą stronę i znów chwilę obsmażać do zrumienienia. Podawać ze świeżymi jagodami i miodem (lub syropem klonowym). Smacznego!

"Placuśki! Są pyśne!" - tak z niejakim zaskoczeniem mówi piekielny chłopiec, czyli Hellboy (lat 2), gdy zamiast pożądanych chwilę wcześniej kopytek generał armii amerykańskiej serwuje mu puszyste pancakes. Placuszki przypieczętowują los naszego młodego bohatera - zasmakowawszy w nich jest na zawsze stracony dla Piekła...

Tak to już jest z pankejkami - nie mogą się im oprzeć ni dzieci, ni dorośli. A tak się składa, że mam dla Was bardzo prosty przepis na ten przysmak. Placuszki wychodzą z niego puszyste, delikatne i wspaniałe. Warto dla nich przejść na ciemn... jasną stronę mocy ;)

Puszyste pankejki na kefirze

 Do miski wlać kefir, dodać jajka i wymieszać dokładnie trzepaczką. Przesiać do miski mąkę, dodać proszek do pieczenia i sodę oraz cukier i olej. Zmiksować na niskich obrotach do połączenia się w jednolitą masę.

Rozgrzać odrobinę oleju na patelni. Nakładać placki łyżką, zachowując odstępy. Smażyć na średnim ogniu aż placki urosną i zrumienią się od spodu (ok 2 minuty), następnie przewrócić łopatką na drugą stronę i dalej smażyć aż do zrumienienia. Podawać z syropem klonowym lub sosem karmelowym. Smacznego!

Komiks pochodzi ze zbioru "Prawa ręka zniszczenia" Mike'a Mignoli, Egmont

Powoli kończąc temat londyńskich wspominek chciałabym Wam dzisiaj napisać, gdzie poza targami i imprezami ulicznymi można dobrze zjeść w Londynie. Prawidłowa odpowiedź pewnie brzmi wszędzie, ale poniżej zamieszczam kilka podpowiedzi bardziej sprecyzowanych, w sam raz dla zagubionego turysty ;)

Restauracje

Ok, kuchnia brytyjska nie ma dobrej prasy, ale chyba nie trzeba mówić, że w kraju, który wydał Jamiego Olivera, Nigellę Lawson oraz Ramseya Gordona dobrego jedzenia nie brakuje. To tu zdobywają szlify młodzi kucharze z całego świata. Warto więc wybrać się do londyńskiej restauracji. Pytanie tylko do której? W samym centrum pewnie są setki. Jeśli nie chcemy iść w ciemno opcje są dwie: albo zrobić porządny rekonesans w sieci albo zdać się na przyjaciół i rodzinę, którzy w Lądku zamieszkują nie od wczoraj (jeśli takowych posiadamy). My postawiliśmy na opcję numer dwa i się nie zawiedliśmy.

W pierwszej kolejności koleżanka I. zaprowadziła nas do Ma La Sichuan, restauracji, w której mistrz Zhang (z wielopokoleniowe rodziny kucharzy; jego dziadek obsługiwał Deng Xiaopinga) wyczarowuje wspaniałe dania kuchni syczuańskiej. Co prawda w naszych chińskich podróżach akurat do Syczuanu nie dotarliśmy, ale wystrój, obsługa i smaki przeniosły nas wprost do ulubionej restauracji syczuańskiej w Pekinie. W Má Là jedliśmy dwukrotnie i wszystkie dania były świeże, pyszne i wspaniale autentyczne. Gorąco polecamy miłośnikom ostrego jedzenia!

Má Là Sichuan Restaurant
37 Monck Street
Westminster

London. SW1P 2BL 

www.malasichuan.co.uk

W nieco bliższe, ale nadal orientalne klimaty zabrali nas J. i G., krewni Lubego, mieszkający w stolicy już ładnych parę lat. Z kilku różnych przedłożonych przez nich propozycji wybraliśmy restaurację Oklava, która serwuje nowoczesną kuchnię turecką. U nas kuchnia turecka kojarzy się przede wszystkim z licznymi i niezbyt wyszukanymi kebabowniami. Oklava to oczywiście zupełnie inny poziom kulinariów. Wszystko tam jest przemyślane, autorsko przetworzone i po prostu pyszne. Żeby przekonać się, że właściciele dbają o każdy szczegółu (łącznie ze sprawiedliwym podziałem napiwków czy dobrą jakością produktów) wystarczy zajrzeć na ich stronę - mają tam nawet listę swoich dostawców. Aha, w Oklavie jedliśmy danie z londyńskim miodem! Tak, tak, szaleni londyńczycy hodują pszczoły na dachach swojego miasta (i to od 14 lat!). Jednym słowem: polecam!

A co jeśli chcemy zjeść coś mniej formalnego, coś małego, coś bez konieczności rezerwowania stolika? Zawsze można wyskoczyć do pubu! Angielski pub to, wiadomo, instytucja ważna sama w sobie i nie podejmuję się tutaj pisania o nim szczegółowo, bo raz, że już to zrobiono znakomicie w wielu miejscach; dwa: żadna ze mnie specjalistka. Ale mogę wam powiedzieć, że to dobre miejsce, żeby zjeść coś bardziej tradycyjnego (np fish and chips, beef pie czy kiełbaski cumberland), coś na szybko, coś niezobowiązującego, no i oczywiście spłukać gardło pintą dobrego piwa lub cydru ;) Do którego pubu się udać po te wszystkie rozkosze? No cóż, tu znów najlepiej zawierzyć lokalsom. Oni na pewno wskażą najfajniejsze miejscówki. 

Śniadania

Śniadanie, najważniejszy posiłek dnia, to ważny temat, więc warto mu poświęcić mu osobny akapit. Po pierwsze, będąc w Wielkiej Brytanii wypada choć raz zakosztować typowego english breakfast. Jest to posiłek w zasadzie na cały dzień, gdyż w jego pełen skład wchodzą: jajka, bekon, parówki, fasola w sosie pomidorowym, grillowane pomidory, pieczarki oraz white i/ lub black pudding. My wersję full jedliśmy parę lat temu w Irlandii, a teraz testowaliśmy wersję okrojoną w westminsterskim lokalu, tzw. greasy spoon (tania restauracja specjalizująca się w smażonym, tłustym żarciu, pyszności). Okrojona wersja też była bardzo sycąca :) Jednak jedzenie takiego śniadania codziennie mogłoby nas zabić, więc najczęściej kupowaliśmy kanapki z Pret-a-Manger. Pret to sieciówka, którą znajdziecie na każdym rogu, chwaląca się wysoką jakością i świeżością przygotowywanego jedzenia. Żywiliśmy się tam dość często w przelocie do kolejnego muzeum i muszę powiedzieć, że wszystko (kanapki, tosty, owsianki, smoothie i kawa) było naprawdę smaczne. Ważna informacja: na wynos jest taniej niż na miejscu. No i można zjeść, wzorem wielu londyńczyków, śniadanie na trawie w jednym z wielu miejskich parków :)