Ogórki kiszone na sucho to tegoroczna (a może i wcześniejsza moda), przewijały mi się w polu widzenia raz po raz. A ponieważ reklamowane były jako rzecz łatwa, szybka i przyjemna, to postanowiłam zrobić mały eksperyment. Zakisiłam więc ogórki metodą nową, w worku plastikowym oraz tradycyjnie w słoiku. Po trzech dniach porównałam efekty, prosząc o opinię panel niezależnych ekspertek, które ogórków próbowały, rzecz jasna, w ciemno. Wyniki podam poniżej, a na razie podaję przepis za Strawberries from Poland.

Ogórki kiszone na sucho

Ogórki umyć, osuszyć dokładnie, odciąć końcówki. Czosnek obrać, przekroić na pół (tego nie zrobiłam i był to ewidentny błąd w sztuce). W dużym woreczku strunowym umieścić wszystkie składniki, na koniec obsypać solą tak, żeby pokryła wszystkie ogórki. Zamknąć worek wyciskając z niego jak najwięcej powietrza. Wstawić o lodówki na 4 godziny, a następnie wyjąć i zostawić w ciepłym miejscu (ale nie bezpośrednio nasłonecznionym), miętoląc co jakiś czas. Po mnie więcej 1.5 dobie ogórki są małosolne, po 2-3 kiszone. Po otwarciu przechowywać w lodówce w zamkniętym pojemniku i dość szybko zjeść.

Eksperyment przeprowadziłam na kilogramie ogórków, czyli pół zrobiłam na sucho, pół na mokro. Niestety zapomniałam przekroić czosnek do tych na sucho, więc miały znacząco mniej czosnkowy smak. Wnioski (grupowe): ogórki z woreczka faktycznie szybko się kiszą, pozostają jędrne (duże zaskoczenie, myślałam, że zmiękną) i w smaku są w porządku. Jednak moim zdaniem nie przebiją tradycyjnych.

Zalety:

- szybko się robią (po tym samym czasie kiszenia ogórki tradycyjne są nadal małosolne)

- zajmują mniej miejsca i łatwo można je transportować

- nic z nich nie wycieka

- smak jest w porządku

Wady:

- mniej intensywne w smaku, aromaty przypraw jednak lepiej roznoszą się w wodzie

- mają brzydszy wygląd po ukiszeniu

- trzeba je szybko zjeść

- intensywnie pachną (może być zaleta jak kto lubi)