Dziś szybki wpisik turystyczny, żeby zachować dla siebie samej miłe wspomnienia z Puszczy Białowieskiej i okolic. Czterodniowy wypad w leśne ostoje, to w sam raz dla takiego mieszczucha jak ja. Można zregenerować siły, odetchnąć świeżym powietrzem i ponapawać się przyrodą, z drugiej strony człowiek nie zdąży zatęsknić do "cywilizacji". 

Zatrzymaliśmy się w fantastycznym miejscu o nazwie Dwór Wejmutka. Polecam gorąco wszystkim, którzy pragną spokoju (ach te miłe chwile w miejscowej herbaciarni z książką i kawałkiem Marcinka - o nim za chwilę), nie mają problemu z obecnością zwierząt (naliczyłam 5 kotów i dwa psy) oraz brakiem telewizorów w pokojach. Na miejscu można wypożyczyć rowery, ale my preferujemy piesze wędrówki, więc codziennie robiliśmy kilkanaście kilometrów na nogach. Zwiedziliśmy w ten sposób sporo zróżnicowanych tras, na wielu z resztą byliśmy często jedynymi ludźmi (mimo sezonu), ale jeżeli miałabym polecić, co koniecznie trzeba w Puszczy zobaczyć, to byłby to rezerwat ścisły, do którego wejście jest wyłącznie z przewodnikiem. Las niemal nietknięty ludzką ręką naprawdę robi ogromne wrażenie.

Oczywiście po takich spacerach apetyt dopisuje, więc delektowaliśmy się lokalnymi przysmakami: babką ziemniaczaną, wspomnianym ciastem o wdzięcznej nazwie "Marcinek" oraz daniami z dziczyzną w roli głównej. W Białowieży słynie z tych ostatnich Restauracja Carska, którą - rzecz jasna - odwiedziliśmy w pierwszej kolejności (b. interesujący wystrój i otoczenie, dania b. dobre, choć porcje raczej z tych mniejszych, ceny wysokowarszawskie), ale nam do serca przypadła Restauracja Stoczek 1929, gdzie był nieco większy wybór dań i napitków (piliśmy m.in. litewskie i białoruskie (!) piwo oraz doskonały, wytrawny cydr), a miejsce jakby bardziej kameralne. 

Żeby zachować miłe wspomnienia z tej podróży, zakupiliśmy sobie wspaniały miód z różą oraz czosnek niedźwiedzi (suszony). Nie mogę się doczekać eksperymentów z tym ostatnim - jeżeli ktoś ma jakieś fajne pomysły na jego wykorzystanie, proszę o podpowiedzi.