Kolejna notka wspomnieniowa - tym razem krótko o owocach. Jak pisałam dwa lata temu, Wietnam (jak również Kambodża, Laos i, jak myślę, cała południowa Azja) to istny owocowy raj. Ciepły i wilgotny klimat sprawia, że są one tu wyjątkowo dorodne, soczyste, piękne i pełne słodyczy.

Z tą słodyczą to ja mam jednak problem, gdyż uwielbiam wszystko, co słodkie... byle było choć trochę kwaśne. Oczywiście, chętnie jadłam małe banany (zwane kobiecymi paluszkami), ananaski (często podawane z solą i płatkami chili) czy właśnie ociekające słodyczą żółte mango, ale to nadal był smaki albo zbyt znajome, albo zbyt mdłe (np. piękny dragon fruit, czyli po polsku pitaja nie ma dla mnie smaku w ogóle). Na szczęście gdy byliśmy w Hanoi dwa lata temu akurat był sezon na passion fruit, czyli marakuję (oficjalna polska nazwa to męczennica jadalna) i po prostu zakochałam się w jej orzeźwiającym smaku.

 włochaty rambutan, kuzyn liczi

W kwietniu natomiast odkryłam zupełnie nieznany mi wcześniej owoc: mangostan (angielska nazwa to garcinia) - z zewnątrz bardzo przypomina marakuję, w środku natomiast jest podzielona na cząstki niczym biała mandarynka (w jednej, z reguły największej cząstce znajduje się pestka), a smak jest bardzo delikatny, słodko-kwaskowy, taki jak lubię.

rambutan, mangostan i mango 

Przyznam, że choć zdarza mi się tęsknić do świeżej marakui, to polskie owoce (szczególnie teraz, kiedy zaczyna się na nie sezon) w zupełności mi wystarczają. A dzięki temu, że jednak trochę egzotycznych owoców można w Polsce znaleźć, zawsze mogę spróbować przywołać tamtejsze smaki w swojej kuchni.

Wczoraj udało mi się kupić dojrzałe mango i od razu przerobiłam je na sałatkę.

Sałatę, mango i pomidora umyć i osuszyć. Sałatę podrzeć i wrzucić do miski. Mango obrać, okroić wokół pestki, a następnie miąższ pokroić w dużą kostkę. Pomidora i ser również pokroić w dużą kostkę. Składniki wymieszać w misce. W słoiczku przygotować sos i dokładnie wymieszać z sałatą. Posypać świeżą bazylią i zajadać ze smakiem.