Lekki deser na ciężki początek tygodnia. Z egzotycznym akcentem, ale spokojnie marakuję* (raczej mało dostępną w Polsce) można zastapić mango (w dyskoncie na literkę B. bywają doskonałe, dojrzałe mango, dobrze się sprawdzić też pulpa mangowa - do kupienia w sklepach z azjatyckimi specjałami) lub swoiskimi malinami. Po prawdzie, ten deser bardziej jest rodzajem oszukanej panny cotty (np, jak ta), ale tak mi został przedstawiony, to niech już zostanie musem...

Mus z marakują

(na 8 dużych lub 16 małych porcji)

Żelatynę namoczyć w zimnej wodzie. Do garnka wsypać cukier i zalać wodą (tak, żeby woda tylko przykryła cukier), a następnie wstawić na ogień i gotować, aż zacznie się robić syrop (kropla spuszczona na talerzyk nie rozlewa się).

Zdjąć syrop z ognia, dodać żelatynę i mieszać, aż się całkowicie rozpuści.

Do miski wrzucić żółtka i zmiksować na jednolitą masę, po czym powoli dodawać nieco ostudzony syrop z żelatyną (małym strumyczkiem, cały czas miksując). Dodać ser i zmiskować, a następnie sok z marakui i znowu dokładnie wymieszać.

W osobnej misce ubić śmietanę kremówkę. Delikatnie przełożyć ubitą na sztywno śmietanę do masy serowej i delikatnie wymieszać drewnianą łyżką, aż cąłość się połączy. Przełożyć masę do rękawa cukierniczego i bapełniać kieliszki / szklaneczki do 3/4 wysokości. Wstawić do lodówki, aby stężało (najlepiej na noc). Przed podaniem udekorować świeżo wyjętym miąższem. Smacznego!

*Ja marakuję pokochałam miłością bezgraniczną i jem ją tutaj codziennie. Jeżeli ktokolwiek wie, gdzie można dostać ten owoc w Warszawie, proszę dać znać. Będę dozgonnie wdzięczna.